Να προηγούνται, αντί να… «καταδιώκουν»

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

«Άχνιζε» ακόμη η «μελάνη» των δύο από τα τελευταία σημειώματα της στήλης, τα σχετικά με την αναγκαιότητα της κατ΄αναλογίαν ισότιμης μεταχείρισής του, έστω και υπό τα σύγχρονα δεδομένα, ερασιτεχνικού αθλητισμού με τον επαγγελματικό, ενόσω διαρκούν τα μέτρα κατά της διασποράς του νέου κορωνοϊού.

Μία επισήμανση, στην οποία η στήλη είχε προχωρήσει ήδη από την αρχή της πανδημίας στην χώρα μας, εκεί στα τέλη του περασμένου Φεβρουαρίου.

Μία επισήμανση, η οποία γιά σημαντικό χρονικό διάστημα δεν έτυχε του απαιτουμένου ενδιαφέροντος όχι μόνον των εθνικής εμβέλειας τηλεοπτικών διαύλων, κοινώς καναλιών και του χώρου του διαδικτύου, αλλά και κορυφαίων οργανισμών και φορέων του αθλητισμού.

Και ύστερα από πολύμηνη «νηνεμία» ή «μπουνάτσα», με ουκ ολίγες επιπτώσεις, να ‘σου και το δεύτερο γενικό «απαγορευτικό» ή «λοκ ντάουν», με τον χώρο του αθλητισμού να υφίσταται ακόμη πιό οδυνηρές συνέπειες, και ειδικότερα τον λογιζόμενο ως ερασιτεχνικό να πλήττεται σε σημείο και βαθμό εκπομπής ΣΟΣ!

Και να ‘σου, μία ημέρα πριν την εφαρμογή αυτού του δεύτερου γενικού «απαγορευτικού», η συνυπογραφή ανακοίνωσης δύο κορυφαίων αθλητικών οργανισμών της χώρας, του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού Πειραιώς στον χώρο του λεγομένου ερασιτεχνικού αθλητισμού, με την οποία αυτοί ζητούν από την Πολιτεία να στηρίξει και αυτόν, και όχι μόνο τον επαγγελματικό, με μέτρα τα οποία αφ΄ενός μεν να προστατεύουν τους αθλουμένους και παράγοντες από τον νέο κορωνοϊό, αφ΄ετέρου δε να μεριμνούν γιά την ασφαλή διεξαγωγή των διοργανώσεων, τουλάχιστον σε επίπεδο εθνικών και ανωτέρων τοπικών κατηγοριών. Και οι δύο «αιώνιοι αντίπαλοι», τους οποίους η πανδημία ενώνει τουλάχιστον σε επίπεδο ερασιτεχνικού αθλητισμού, υπογραμμίζουν τις πολύ πιό δραματικές στον τομέα της οικονομίας, σε σχέση και με την κοινωνική παράμετρο, από ό,τι σ΄αυτόν της υγείας συνέπειες της καθολικής αναστολής της αθλητικής δραστηριότητας.

Και τι κάνουν με αυτήν την «βαρυσήμαντη» ανακοίνωση οι δύο «μεγάλοι»;

Θα ήταν ανεδαφικό και άδικο να ισχυρισθεί κανείς το… «μία τρύπα στον νερό». Αντιθέτως, μία τέτοια ανακοίνωση από τέτοιους φορείς έχει διαφορετικό «ειδικό βάρος» και αξία.

Όμως, ισχύει εξ ίσου και το ότι δεν είναι καθόλου ανεδαφική και αβάσιμη η κριτική στους δύο πάλαι ποτέ «εταίρους» του Π(οδοσφαιρικού) Ο(μίλου) Κ(έντρου), η οποία εστιάζεται στην αρκετή καθυστέρηση, με την οποία εξεδήλωσαν την συγκεκριμένη αντίδρασή τους. Θα μπορούσαν να το έχουν πράξει ήδη κατά την περίοδο του πρώτου γενικού «απαγορευτικού», όταν και οι δυσμενείς επιπτώσεις της καθολικής αναστολής της αθλητικής δραστηριότητας είχαν ήδη «τρίξει τα δόντια» στον χώρο του ερασιτεχνικού αθλητισμού, ενώ είχαν υπάρξει και οι προειδοποιήσεις των ειδικών γιά δεύτερο και σφοδρότερο «κύμα» κατά το Φθινόπωρο.

Τόσο δε αυτοί οι φορείς όσο και τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας θα έπρεπε να είχαν προβεί στο απλούστερο των πραγμάτων: Να «αφουγκρασθούν» τα μηνύματα του χώρου του ερασιτεχνικού αθλητισμού από όλη την επικράτεια γιά την δραματική κατάσταση, στην οποία αυτός έχει περιέλθει, ώστε οι μεν πρώτοι να εκδηλώσουν πολύ νωρίτερα την κοινή παρέμβασή τους, τα δε δεύτερα να λάβουν υπ΄όψιν όλα τα δεδομένα, πριν προβούν στην λήψη οποιουδήποτε μέτρου.

Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά, είχαν υποδείξει και στις δύο πλευρές το πώς μπορούν να κινηθούν, ακριβώς επειδή παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τα τεκταινόμενα σε όλους τους χώρους, συμπεριλαμβανομένου του ερασιτεχνικού αθλητισμού, στο πλευρό του οποίου ο «Μαχητής» βρίσκεται ανελλιπώς από ιδρύσεώς του, δηλαδή… από το 1975!

Και ακριβώς γι΄αυτόν τον λόγο «έπιασε» αμέσως τον «σφυγμό» των φορέων του από την αρχή ακόμη της κρίσης και έσπευσε να προειδοποιήσει εγκαίρως γιά τις αρνητικές συνέπειες από μιάν άνιση μεταχείρισή του, συνέπειες τις οποίες υφίστανται όχι μόνο οι φορείς αλλά και η οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.

Αλλά, έστω και έτσι, ισχύει γιά την κοινή παρέμβαση των δύο «μεγάλων» το «κάλλιο αργά παρά ποτέ», όπως και το πνεύμα και μήνυμα ενότητας απέναντι στο κοινό «αόρατο εχθρό» αλλά και επ΄αγαθώ του ερασιτεχνικού αθλητισμού.

Τέτοιες παρεμβάσεις ο χώρος του ερασιτεχνικού αθλητισμού αναμένει και από τους βουλευτές και τοπικούς άρχοντες του κάθε τόπου, είτε από τον καθένα χωριστά είτε από όλους μαζί είτε από κάθε συνδυασμό.

Κατά την παρούσα δυσμενέστατη για τον αθλητισμό, και δη τον ερασιτεχνικό, συγκυρία αποτελεί «μονόδρομο» για τους προαναφερθέντες κάθε ενεργός παρέμβασή τους γιά οποιοδήποτε θέμα ή ζήτημα ή πρόβλημα του χώρου, ακολουθώντας πορεία αντίστροφη από την «πεπατημένη».

Να ενδιαφέρονται, δηλαδή, και να νοιάζονται οι ίδιοι γιά το τι γίνεται σε κάθε επί μέρους χώρο και τομέα, και την δραστηριότητά του, γιά τους ανθρώπους του, για τις απαιτήσεις και ανάγκες του κάθε αθλήματος.

Κάθε βουλευτής, ο αντιπεριφερειάρχης και κάθε δήμαρχος να προβαίνει συχνά – πυκνά σε παρεμβάσεις γιά τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, επειδή είναι ενήμερος και γνώστης και επειδή έχει έντονη την αίσθηση του καθήκοντος, και όχι με αφορμή κάποιες ανακοινώσεις «μεγάλων συλλόγων» ή «μεγάλων ονομάτων» του αθλητισμού.

Στο κάτω-κάτω της γραφής και σε αυτήν την περίπτωση αποτελεί καθήκον των βουλευτών, του αντιπεριφερειάρχη και των δημάρχων να προηγούνται, και όχι να έπονται, να προλαμβάνουν τις εξελίξεις, και όχι να τις «καταδιώκουν».

Οφείλουν, εφ΄όσον χρειάζεται ή απαιτείται, ακόμη και να «τίθενται έμπροσθεν» των «μεγάλων ονομάτων» του αθλητισμού, και όχι να σπεύδουν σ΄αυτά μόνο για… αναμνηστική φωτογραφία ή λίγα λεπτά ή και δευτερόλεπτα τηλεοπτικής «συνύπαρξης» με αυτά.

Αυτό ισχύει κατά μείζονα λόγο γιά τους σημερινούς εκπροσώπους του νομού στη Βουλή των Ελλήνων και τους σημερινούς τοπικούς άρχοντες, από την στιγμή που όλοι τους έχουν κατά τον άλφα ή βήτα τρόπο σχέση ή σχέσεις με τον τοπικό ερασιτεχνικό αθλητισμό.

Και θα ήταν ευχής έργον η «σύμπλευσή» τους σε πορεία αποτελεσματικής αντιμετώπισης και επίλυσης των προβλημάτων του εν καιρώ πανδημίας.

Διότι, η εν προκειμένω εφαρμογή του «εν τη ενώσει η ισχύς» εγγυάται πολύ καλύτερα αποτελέσματα, όσον αφορά στην επιβίωση του ερασιτεχνικού αθλητισμού του τόπου μας, και άμβλυνση των επιπτώσεων της κρίσης του χώρου στην τοπική «μικρή» οικονομία, η στήριξη της οποίας κατά την παρούσα συγκυρία αποτελεί ζήτημα τουλάχιστον ίδιας ζωτικής σημασίας με αυτό της ανάσχεσης της διασποράς του νέου κορωνοϊού.

Εννοείται, ότι προέχει η δημόσια υγεία, αλλά αλίμονο και γιά τον τοπικό ερασιτεχνικό αθλητισμό, αν η μέριμνα γιά την διασφάλιση αυτής δεν συνοδεύεται και από αντίστοιχη για στήριξή της ήδη «τρεκλίζουσας» οικονομίας.