Να «ηχήσει συναγερμός»

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

«Εικόνα» ομάδας με δυναμικότητα, που υπερβαίνει τα όρια του νομού, παρουσίασε ο ΠΑΟΚ Κρηστώνης στην διαδικασία των αγώνων διαβάθμισης γιά την άνοδο στην γ’ εθνική κατηγορία. Έναν αντικειμενικό σκοπό τον οποίο ο πρωταθλητής ΕΠΣΚ περιόδου 2021-22 δεν πέτυχε, επειδή:

-Υπέστη την μοναδική εντός έδρας ήττα σ’ αυτό το «μικρό πρωτάθλημα» εξ αιτίας της διαιτησίας, που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «σφαγιαστική».

– Αδικήθηκε από λίγα αλλά «καίρια» λάθη της διαιτησίας στον εκτός έδρας τελευταίο αγώνα αυτής της διαδικασίας, τον οποίο και έχασε επτά λεπτά πριν την λήξη του, εκεί που έφτασε πολύ κοντά στην νίκη-άνοδο.

– Σε δύο εκτός έδρας αγώνες από τον συνδυασμό της ατυχίας και αστοχίας, που στοίχισε αρκετές χαμένες ευκαιρίες και τουλάχιστον δυο απρόσμενες παραβιάσεις της εστίας του, συν και πάλι κάποια, έστω και λιγότερο «χοντρά» λάθη της διαιτησίας, ισοφαρίσθηκε προς το τέλος και των δύο σε 2-2 εκεί που είχε προηγηθεί με 2-0!

Ωστόσο και σ’ αυτήν την περίπτωση ισχύει το στρατιωτικό «τα αίτια πολλά, η εμπλοκή μία» με μιάν ουσιώδη διαφορά: Εδώ δεν πρόκειται περί μιάς, αλλά περί δύο «εμπλοκών». Η μία είναι, ότι ο ΠΑΟΚ Κρηστώνης, ακόμη και να άξιζε της ανόδου, έμεινε εκτός γ’ εθνικής κατηγορίας και η άλλη, ότι την περίοδο 2022-23 το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο δεν θα έχει καμμία ομάδα-εκπρόσωπο στον χώρο των εθνικών κατηγορίων.

Και αυτό συμβαίνει γιά πέμπτη φορά στην ιστορία του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου από καταβολής του ανωτέρω χώρου, μετά τις περιόδους 1967-68, 1968-69, 1975-76 και 2016-17. Τουτο σημαίνει, ότι πρέπει να ηχήσει ή, μάλλον, να έχει ήδη αρχίσει να «ηχεί» το σήμα του «συναγερμού» στο «οικοδόμημα» του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου. Ένας «συναγερμός» που να «ξεσηκώσει» όλους όσους, φυσικά πρόσωπα και φορείς, ασχολούνται με αυτό και σε επίπεδο σωματείων και σε επίπεδο δευτεροβάθμιας διοίκησης, προκειμένου να κινηθούν προς την κατεύθυνση ενός «μονοδρόμου».

Είναι ο «μονόδρομος» των ενεργειών, κινήσεων και πρωτοβουλιών με μοναδικό αντικειμενικό σκοπό την δημιουργία προϋποθέσεων εξόδου του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου από το σημερινό «τέλμα» του, γιά το οποίο η γενική δυσμενής οικονομική συγκυρία δεν μπορεί να αποτελεί επ’ άπειρον δικαιολογία, πρόσχημα και άλλοθι της παραμονής των πραγμάτων αυτού στην σημερινή «μιζέρια».

Να «ηχήσει» λοιπόν «συναγερμός» για μία γενική κινητοποίηση με αρχικό αντικειμενικό σκοπό την εξεύρεση τρόπων διεύρυνσης της οικονομικής επιφάνειας του χώρου της ανώτερης κατηγορίας, ώστε να καταστεί δυνατή αφ’ ενός μεν η κάλυψη αναγκών σωματείων με ομάδες ικανές να ακολουθήσουν πορεία πρωταθλητισμού, αφ’ ετέρου δε η αξιοπρεπής παρουσία των άλλων τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στο κύπελλο; Εν συνεχεία δε να ληφθεί τηρουμένων των αναλογιών ανάλογη μέριμνα και αν έχει η δευτέρα τη τάξει (α’) κατηγορία.

Συγχρόνως να «ηχήσει συναγερμός» στα πέντε-έξι σωματεία με τις ομάδες των κορυφαίων θέσεων της ανώτερης κατηγορίας, προκειμένου να καταδείξουν εξαρχής τις προθέσεις τους, με προσαρμογή των επιδιώξεων τους στα αντικειμενικά οικονομικά δεδομένα και δυνατότητες, ώστε, και αν ακόμη δεν δυνηθούν να ανταποκριθούν αμέσως στις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού, να δημιουργήσουν προϋποθέσεις (γηπεδικές εγκαταστάσεις, «φυτώρια», καλύτερη οργάνωση), που θα καταστήσουν αυτόν τον αντικειμενικό σκοπό εφικτό αργότερα.

Να υπάρχει δε και η απαραίτητη στοχοπροσήλωση, δηλαδή η επιμονή στον στόχο που είναι το «αντίβαρο» στα «ήξεις – αφίξεις» και στις εφήμερες συναισθηματικές αντιδράσεις (ενθουσιασμό, απογοήτευση), οι οποίες δεν ευνοούν καμμία προοπτική συγκρότησης και λειτουργίας αξιόμαχης και ανταγωνιστικής ομάδας.

Ακόμη να «ηχήσει συναγερμός» σε όλα ανεξαιρέτως τα σωματεία γιά «απογαλακτισμό» από αντιλήψεις και νοοτροπίες, οι οποίες μετατρέπουν τον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου από «πεδίον αμίλλης» σε… «πεδίον συγκρούσεων» ως να μην φτάνουν τα τόσα πραγματικά προβλήματα αυτού του χώρου, ως να μην υφίστανται οι συνέπειες της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, την οποία κατά την τελευταία διετία επέτεινε η αντίστοιχη υγειονομική, ως να είναι αυτές οι στο πλαίσιο του ποδοσφαίρου «συγκρούσεις» η «πανάκεια διά πάσαν νόσον» το «φάρμακο» που κάνει το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο να «χαίρει άκρας υγείας» (…τρομάρα μας!).

Τέλος, να «ηχήσει συναγερμός» και στην δευτεροβάθμια διοίκηση την νέα διοίκηση της ΕΠΣΚ, ώστε να μην μείνει χωρίς συνέχεια η «εκκίνηση» στον «δρόμο» των παρεμβάσεών της προς κάθε πλευρά, με επιμονή στην προληπτική αντιμετώπιση όλων των θεμάτων αλλά και εφαρμογή των κατασταλτικών διατάξεων του κανονισμού όπου χρειάζεται.

Μία πρακτική που να αποσκοπεί κυρίως στον περιορισμό όλων των σωματείων εντός του πλαισίου του γράμματος και του πνεύματος του ΚΑΠ με ταυτόχρονη μέριμνα γιά την προώθηση θεμάτων και λύση προβλημάτων που τα απασχολούν. Και τούτο πάντα με προτεραιότητα στις πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης του οικονομικού υποβάθρου του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου (π.χ. προσέλκυση επενδυτών η οικονομικών παραγόντων ή επιχειρηματικών φορέων) αλλά και της «καλλιέργειας» σχέσεων εμπιστοσύνης ανάμεσα σε όλα τα σωματεία, ώστε κάποια στιγμή να καταστεί εφικτός και ο αντικειμενικός σκοπός της εξασφάλισης πραγματικώς υγιούς ανταγωνισμού (αγωνιστικώς συναγωνισμού), που με τα σημερινά δεδομένα φαντάζει… ουτοπικός.

Είναι δε επιτακτική ανάγκη, ο «συναγερμός» αυτός γιά όλους να «ηχήσει» αμέσως τώρα, ώστε να περιορισθεί η χρονική απόσταση από την αποκατάσταση του πλήγματος, που υπέστη το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο με την πλήρη έξοδό του από τον χώρο των εθνικών κατηγοριών.

Ας παραδειγματίζονται οι ιθύνοντες του ποδοσφαίρου του νομού μας από περιπτώσεις άλλων νομών, που, ακριβώς επειδή οργάνωσαν το πλάτος και το βάθος των ποδοσφαιρικών χώρων τους, δημιούργησαν ισχυρά «προγεφυρώματα» στις εθνικές κατηγορίες, χωρίς να υπερτερούν ή έστω υπερτερώντας ελάχιστα του νομού Κιλκίς ως προς τα οικονομικά δεδομένα και δυνατότητες.