“Κάθε εμπόδιο σε καλό”

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Δεν είναι μόνον έτος της πανδημίας του νέου κορωνοϊού το 2020.

Είναι και έτος της εξ αιτίας της εντυπωσιακής διαδόσεως της χρήσεως των συγχρόνων τεχνολογιών των ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας, ενημερώσεως και διδασκαλίας.

Τεχνολογιών, που υποκαθιστούν εν μέρει ή εν όλω κάθε δραστηριότητα σε κάθε τομέα της ζωής, που υπό ομαλές συνθήκες σχετίζεται με την “ζωντανή” παρουσία κοινού.

Εννοείται, ότι η σκέψη όλων, εν όσω διαρκεί η “περίεργη” κατάσταση, που προκάλεσε η πανδημία, στρέφεται στο απαλλαγμένο από αυτήν μέλλον, δηλαδή στην υγειονομική και κοινωνική ομαλότητα.

Ωστόσο, επειδή και σε “ανώμαλες” περιόδους η ζωή συνεχίζεται, έστω και “κουτσά-στραβά”, συν το ότι έχει διαχρονική ισχύ, ανεξαρτήτως των οιωνδήποτε συνθηκών, το “ουδέν κακόν αμιγές καλού, είναι επ’ ωφελεία όλων η δημιουργική αξιοποίηση των συγχρόνων τεχνολογιών ως μέσου ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής, διά της χρήσεώς των ως αντιβάρου στην, λόγω της πανδημίας, επιβαλλόμενη κοινωνική αποστασιοποίηση.

Εξαρτάται, δηλαδή, από τον καθένα, να λειτουργήσουν προς το παρόν οι σύγχρονες τεχνολογίες ως μέσον συνεχίσεως της όποιας δραστηριότητος με διαφορετική μορφή, κάτι σαφώς καλύτερο από την απόλυτη “νέκρα” σε όλους τους χώρους.

Σε ό, τι αφορά σ’ αυτόν του αθλητισμού, και δη του ερασιτεχνικού, διά των συγχρόνων τεχνολογιών οι φορείς δύνανται και τώρα, τον καιρό του “απαγορευτικού”, να συνεχίσουν δραστηριότητες εξ ίσου σημαντικές με τις αγωνιστικές, που έχουν αναγκαστικώς “παγώσει”.

Ιδίως διά της τηλεδιασκέψεως, οι αθλητικοί φορείς έχουν την δυνατότητα διοργάνωσης εκδηλώσεων ενημερωτικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα, όπως σχετικές:

-Με την κατ’ οίκον άσκηση και προπόνηση.
-Με την κατάλληλη διατροφή.
-Με τον διαρκή αγώνα εναντίον της “μάστιγος” των ναρκωτικών.
-Με θέματα κανονισμών διαφόρων αθλημάτων.
-Με επαγγελματικά ή υγειονομικά θέματα αθλητών.
-Με ζητούμενα ή ημιτελή ή εκτελούμενα έργα αθλητικής υποδομής.
-Με την οικονομική στήριξη κάθε χώρου και φορέα.
-Με την συνεργασία είτε συλλόγων μεταξύ τους είτε συλλόγων και Πολιτείας είτε συλλόγων και τοπικής διοίκησης.
-Με κάθε επιμορφωτική πρωτοβουλία.
-Με τις κάθε είδους σχέσεις του αθλητισμού με την τοπική κοινωνία.
-Με την αθλητική ανάπτυξη γενικότερα.

Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς την άποψη, ότι τα ανωτέρω αποτελούσαν ανέκαθεν, έστω και τμηματικώς, αντικείμενο της εξωαγωνιστικής δραστηριότητας αθλητικών φορέων, ενώ δεν ήταν σπάνιο φαινόμενο η εκ μέρους των διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων, όπως και το ότι οι εκδηλώσεις αυτές έχουν “άλλο όνομα και χάρη” στις κανονικές συνθήκες, διά της φυσικής παρουσίας κόσμου στους χώρους τέλεσής τους.

Όμως, δεν μπορεί να αρνηθεί και το ότι οι ιδέες, αρχές και αξίες, με τις οποίες λειτουργεί κάθε αθλητικός φορέας, μεταδίδονται με την ίδια, ίσως και μεγαλύτερη, αμεσότητα διά της τηλεδιασκέψεως, συν το ότι υπό ωρισμένες προϋποθέσεις είναι δυνατόν να απευθύνονται σε ευρύτερο κοινό, ιδίως ανάμεσα στις “φουρνιές” με την από πολύ μεγαλύτερη μέχρι απόλυτη εξοικείωση τις σύγχρονες τεχνολογίες.

Και, ως γνωστόν, το ζητούμενο κατά την ανολοκλήρωτη ακόμη περίοδο της πανδημίας, στον χώρο του αθλητισμού, και δη του ερασιτεχνικού, είναι η αποφυγή της πλήρους “απονέκρωσης” της εξωαγωνιστικής δραστηριότητας, ώστε τουλάχιστον να περιορισθεί η έκταση της ζημιάς, που υφίσταται αυτός από το “πάγωμα” της αγωνιστικής. Να συνεχίσει, δηλαδή, όχι απλώς να “΄εχει σφυγμό”, αλλά να “δηλώνει παρών”.

Προς την επίτευξη αυτού του αντικειμενικού σκοπού, η διοργάνωση εκδηλώσεων ενημερωτικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα από αθλητικούς φορείς διά της χρήσεωσ των συγχρόνων επικοινωνιακών τεχνολογιών απλώς αποτελεί “μονόδρομο”.

Ίσως δε τους προσφέρεται η ευκαιρία μιάς καλύτερης οργάνωσης σ’ αυτόν τον τομέα, ώστε, με την αξιοποίηση της τωρινής εμπειρίας, να δημιουργηθούν προϋποθέσεις καλύτερης και αρτιότερης διοργάνωσης τέτοιων εκδηλώσεων και υπό κανονικές συνθήκες, στους όποιους χώρους και με προσέλευση κόσμου.

Στην προκειμένη περίπτωση το αρχαίο “ουδέν κακόν αμιγές καλού” συνοδεύεται από το νεοελληνικό “κάθε εμπόδιο σε καλό”, κάτι με το οποίο φαίνεται να συμφωνούν και αθλητικοί φορείς του νομού, που έχουν ήδη διοργανώσει ή έχουν εξαγγείλει εξωαγωνιστικές εκδηλώσεις διά τηλεδιασκέψεως.

Μακάρι δε να αυξηθεί κατακορύφως ο αριθμός των αθλητικών φορέων με ανάλογες πρωτοβουλίες, ώστε τουλάχιστον τώρα, κατα την περίοδο των συνεχών περιορισμών και “απαγορευτικών λόγω της πανδημίας, χωρίς την παραμικρή αγωνιστική δραστηριότητα, να υπενθυμίζεται …η ύπαρξη του κιλκισιώτικου αθλητισμού.

Ας αποτελέσει η εκ μέρους των φορέων του χρήση των συγχρόνων τεχνολογιών το “δραστικό αντίδοτο” στο “θανατηφόρο δηλητήριο” …της πλήρους αδρανείας