Έργα εφικτά με προγραμματισμό

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Από την Παρασκευή 15 έως και την Κυριακή 24.7.22 είχαμε την ευκαιρία, παρακολουθώντας τους αγώνες του παγκοσμίου πρωταθλήματος κλασικού αθλητισμού, στο Γιουτζήν της πολιτείας Όρεγκον των ΗΠΑ, να βιώσουμε την διαφορά που κάνουν οι κατάλληλες και ποιοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις στην προώθηση, ανάδειξη και αξιοποίηση των αθλητικών ταλέντων και γενικότερα στην υπόθεση της αθλητικής προόδου.

Όσον αφορά στις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις, και μόνο που… τις βλέπει κανείς, ακόμη και αν δεν έχει σχέση με τον κλασικό αθλητισμό ή δεν ενδιαφέρεται γι΄αυτόν, «κυριεύεται» από διάθεση… να ασχοληθεί με το κλασικό αθλητισμό ή να γίνει αθλητής!

Ένα σύνολο εγκαταστάσεων, που συνδυάζουν την απόλυτη υπερεπάρκεια, αναφορικά με τις όποιες ανάγκες ή απαιτήσεις, με την υψηλότερη τεχνολογική πλαισίωση και υποστήριξή τους, έτσι που να συνιστούν τον ορισμό του «εφαλτηρίου» γιά την αθλητική ανάπτυξη.

Το πιό σημαντικό γιά τις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις είναι, ότι ανήκουν στην ιδιοκτησία του εκεί πανεπιστημίου, καθώς στις ΗΠΑ ο αθλητισμός συνδέεται με τις σπουδές, μέσω των αθλητικών υποτροφιών. Χορηγούνται, δηλαδή, στους αθλητές υποτροφίες γιά τις σπουδές τους, με την υποχρέωση να συνδυάζουν την αθλητική πρόοδο με την πρόοδο στις σπουδές, ενώ στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή είναι καλοί στα αγωνίσματά τους και υστερούν στα μαθήματά τους, οι υποτροφίες «κόβονται».

Που σημαίνει, ότι όσοι επιδίδονται στον αθλητισμό, δεν υπάρχει περίπτωση να μην επιδίδονται το ίδιο και στις σπουδές.

Υπό το πρίσμα αυτό όχι απλώς περιποιεί τιμή στον κιλκισιώτικο αθλητισμό αλλά είναι ευλογία γι’ αυτόν το ότι διαθέτει μονάδες με επιδόσεις, χάρη στις οποίες αυτές έλαβαν αθλητικές υποτροφίες από αμερικανικά πανεπιστήμια και πλέον σπουδάζουν, συνεχίζοντας την συστηματική ενασχόληση με τον αγωνιστικό αθλητισμό και έχουν ήδη δώσει ή πρόκειται να δώσουν και να ξαναδώσουν κορυφαίους αγώνες σ’ αυτόν τον «ναό» του κλασικού αθλητισμού, την κορυφαία αμερικανική πανεπιστημιακή αθλητική εγκατάσταση του Γιουτζήν, στην πολιτεία του Όρεγκον.

Είναι ευλογία γιά τον κιλκισιώτικο αθλητισμό το ότι οι προαναφερθείσες μονάδες του «αναρριχήθηκαν» σε υψηλότερα επίπεδα, με επιδόσεις, επιτυχίες και διακρίσεις ακόμη και διεθνούς εμβέλειας, «ανεβάζοντας» ακόμη περισσότερο και την δική του θέση στην ετήσια κατάταξη αξιολόγησης.

Όλα αυτά μοιραία επαναφέρουν στο «προσκήνιο», και ας συμβαίνει συχνά, το θέμα των ελλείψεων, τις οποίες αντιμετωπίζει ο κιλκισιώτικος αθλητισμός, κλασικός και μη, στις υποδομές που αφορούν σε εγκαταστάσεις και μέσα.

Έχει επισημανθεί κατ’ επανάληψιν από την στήλη:

Σήμερα το αθλητικό «οικοδόμημα» του Κιλκίς, πόλης και νομού, βρίσκεται σε καλύτερο σημείο, από πλευράς εγκαταστάσεων και μέσων, σε σύγκριση με το όχι μακρινό παρελθόν και σε κατά πολύ καλύτερο από ό, τι στο απώτερο.

Όμως, από την στιγμή που ο τόπος είναι «κυψέλη» του αθλητισμού και «παράγει» συνεχώς αθλητικά ταλέντα, τα σημερινά δεδομένα σε εγκαταστάσεις και υλικοτεχνική υποδομή δεν αρκούν γιά την απρόσκοπτη λειτουργία των αθλητικών «φυτωρίων» ή, έστω, γιά λειτουργία με τα λιγότερα δυνατά προβλήματα.

Και, βεβαίως, ο χώρος του κιλκισιώτικου αθλητισμού δεν ζητεί από την Πολιτεία πράγματα… εκτός πραγματικότητος, όπως, για παράδειγμα, ένα αθλητικό και προπονητικό κέντρο τύπου… Γιουτζήν του Όρεγκον, που, όπως, επισημάνθηκε, αρκεί… να το δεις, γιά… να «απογειωθείς».

Αυτά, όμως, που ζητεί, ωρισμένα εκ των οποίων ως αιτήματα προ… αμνημονεύτων χρόνων, δεν εντάσσονται στην σφαίρα του παραλόγου ή του ανέφικτου.

Παρά την οφειλόμενη στην γραφειοκρατία άλλων εποχών επιζήμια αναβλητικότητα στην εξασφάλιση κονδυλίων και προγραμματισμό έργων, παρά τα λάθη και τις παραλείψεις όσον αφορά σε επιλογές έργων, σε συνάρτηση με τις κατά καιρούς συγκυρίες, και παρά τις συνέπειες της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, που συνδυάστηκε την τελευταία διετία με υγειονομική και τους τελευταίους μήνες με ενεργειακή, υφίσταται η δυνατότητα προώθησης και υλοποίησης κάποιων επιλογών γιά έργα αθλητικής υποδομής σε τούτο τον τόπο. Αρκεί, φυσικά, αυτήν την φορά να συνταχθούν μελέτες, να εξασφαλισθούν «πηγές» χρηματοδότησης και να γίνει συγκεκριμένος προγραμματισμός για κάθε έργο.

Η στήλη δεν θα «κουραστεί» να υπενθυμίζει τα πλέον αναγκαιούντα έργα γηπεδικής υποδομής, γιά τα οποία κρίνεται απαραίτητο να συμπεριληφθούν στο παρατεθέν τρίπτυχο:

-Κλειστό προπονητήριο και προθερμαντήριο στον χώρο κάτω και πίσω από την παλαιά κερκίδα του δημοτικού σταδίου Κιλκίς (ημιτελές).

-Προπονητήρια ρίψεων στο δημοτικό αθλητικό κέντρο Κιλκίς και δίπλα στο ποδοσφαιρικό γήπεδο Μανδρών.

-Βοηθητικοί χώροι προπόνησης και προθέρμανσης δίπλα στα δημοτικά στάδια των αστικών κέντρων του νομού, όπου δεν υπάρχουν (Κιλκίς, Αξιούπολη, Γουμένισσα) και ανακαίνιση-εκσυγχρονισμός αυτών που υπάρχουν (Πολύκαστρο).

-Αίθουσες πάλης και λοιπών μαχητικών αθλημάτων στο Κιλκίς και στον Εύρωπο.

Οι αίθουσες αυτές αναφέρονται μεν τελευταίες ως το πλέον κοστοβόρο από τα παρατιθέμενα έργα, με την υπενθύμιση, όμως, ότι η κατασκευή τους αποτελεί μία… «αραχνιασμένη» υπόσχεση, αφού, χωρίς να έχει ανακληθεί, παραμένει πάνω από… 35 χρόνια ανεκπλήρωτη!

Εννοείται δε, ότι ο «κατάλογος» των αναγκαιούντων έργων βασικής αθλητικής υποδομής στο Κιλκίς κλείνει με την μέριμνα για «τροφοδοσία» των βασικών αθλητικών κέντρων (των τεσσάρων αστικών συν Καμπάνη, Ευρώπου και Α.Πέτρου) με επαρκή τεχνικό εξοπλισμό και επαρκή αριθμό οργάνων και μέσων γιά όλα τα αθλήματα, που «φιλοξενούνται» σ’ αυτά.

Και, όπως αναφέρθηκε, ο νομός Κιλκίς δεν μπορεί να γίνει στον αθλητισμό από την μία ημέρα στην άλλη… Γιουτζήν του Όρεγκον, αφού προς ώρας μία τέτοια προοπτική απέχει… «χρονικώς παρασάγγας».

Μπορεί, όμως, να εξελιχθεί σε ένα από τα αξιολογότερα αθλητικά «λίκνα» της χώρας, αν το θέμα της αθλητικής υλικής υποδομής του αντιμετωπισθεί με το προσήκον ενδιαφέρον, την προσήκουσα βούληση και τον προσήκοντα προγραμματισμό, με «κινητήριο μοχλό» τις πραγματικές ανάγκες, και όχι τις οποιεσδήποτε σκοπιμότητες.

μη τι άλλο, τόσο οι τοπικοί άρχοντες και παράγοντες όσο και η κεντρική διοίκηση του το οφείλουν.