Στάση αναμονής στην πώληση σιταριών τηρεί μεγάλη μερίδα των παραγωγών του νομού Κιλκίς

Γράφει ο Βαγγέλλης Αποστολίδης

Μέχρι 48 λεπτά πληρώνεται αυτές τις ημέρες το ποιοτικό σκληρό σιτάρι στην Θεσσαλία, παρά την ισχυρή πίεση που άσκησε το προηγούμενο διάστημα το ιδιωτικό εμπόριο και παρά την μεγάλη πώληση 24.000 τόννων με τιμή 450 ευρώ τον τόννο από την ένωση Ορεστιάδας στους αδελφούς Μάρκου.

Οι μεγάλοι μύλοι συνεχίζουν να μαζεύουν αποθηκευμένα σιτάρια, προβροχικά και πρώτης ποιότητας, από μεμονωμένους παραγωγούς, πληρώνοντας από 460 μέχρι 480 ευρώ τον τόννο. Φαίνεται, ότι η μεγάλη πίεση, που άσκησε τις προηγούμενες δύο εβδομάδες το ιδιωτικό εμπόριο με «αιχμή» τον οίκο Μάρκου, δεν βρήκε μεγάλη απήχηση στους παραγωγούς, οι οποίοι επιμένουν να κρατούν τα περισσότερα αποθηκευμένα σιτάρια υπό τον έλεγχό τους.

Κάτι το οποίο επιβεβαίωσε στον ”Μαχητή” και ο πρόεδρος του συνεταιρισμού Παιονίας Παύλος Πασσαλίδης, ο οποίος πραγματοποίησε συγκεντρώσεις σιτηρών, επισημαίνοντας ότι ένα μέρος από την συγκέντρωση των 1.200 τόννων δόθηκαν με τις αρχικές τιμές των 0.46-0.48 (ανάλογα με την ποιότητα τους) ευρώ το κιλό, ενώ τα περισσότερα τελούν υπό αναμονή έως το τέλος του έτους, όπως προβλέπει όρος της σχετικής σύμβασης.

Βεβαίως, υπάρχει και μία μικρή μερίδα μεμονωμένων αγροτών, οι οποίοι προχώρησαν σε πώληση της σοδειάς σε χαμηλότερες τιμές , όπως επίσης και αρκετοί, οι οποίοι δεν θέλησαν να ρισκάρουν έχοντας εξασφαλίσει τιμές πλησίον του μισού ευρώ ανά κιλό, όπως γιά παράδειγμα, ο αγρότης αντιπεριφερειάρχης Κιλκίς Ανδρέας Βεργίδης.

Και τούτο, διότι τα στοιχεία από την Ιταλία επιβεβαιώνουν την μειωμένη παραγωγή της χώρας σε σκληρό σιτάρι κατά 16% περίπου σε σχέση με την αντίστοιχη του 2021, ενώ ανάλογη αναμένεται να είναι η τελική εικόνα παραγωγής και στην Γαλλία. Την ίδια στιγμή, η εκτίμηση είναι ότι ο Καναδάς, που ξεκινά με τις αποθήκες άδειες, δύσκολα θα οδηγηθεί σε πολύ χαμηλότερες τιμές, αν ληφθεί υπ’ όψιν, ότι μέχρι τα συμβόλαια που έχουν συξαφθεί έως σήμερα, βγαίνουν σε τιμή παράδοσης στην ευρωπαϊκή αγορά κοντά στα 550 ευρώ τον τόννο.

Εν τω μεταξύ, ανακοινώθηκε η νέα λίστα τιμών της Φότζια Ιταλίας, η οποία δίνει αύξηση πέντε ευρώ τον τόννο στα σκληρό. Συγκεκριμένα, στα ποιοτικά σιτάρια με ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12% η τιμή αποθήκης εμπόρου διαπραγματεύεται στα 510-515 ευρώ τον τόννο. Επίσης, γιά την δεύτερη ποιότητα με ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 60% και πρωτεΐνη 11,5% η τιμή αποθήκης εμπόρου κυμαίνεται στα 500-503 ευρώ τον τόννο.

Τις τελευταίες προβλέψεις για την παραγωγή σκληρού σίτου φέτος στην Ιταλία κάνει επίσης το Ismea (Ινστιτούτο Ενημέρωσης Αγροδιατροφικού Εμπορίου) που εδρεύει στην Ρώμη.

Όπως εκτιμά, η ιταλική παραγωγή σκληρού σίτου για το 2022 αναμένεται να είναι περίπου 16% μειωμένη σε σχέση με το 2021, κυρίως λόγω της ξηρασίας που καταγράφηκε κατά την περίοδο μετά τη σπορά και των υψηλών θερμοκρασιών τους τελευταίους μήνες. Τα στοιχεία αυτά είναι αποτέλεσμα έρευνας που πραγματοποίησε το Ismea, τις πρώτες ημέρες του Ιουλίου, με τον αλωνισμό να έχει σχεδόν ολοκληρωθεί στις περισσότερες περιοχές.
Εκτός από τις καιρικές συνθήκες που είχαν αποτέλεσμα να έχουμε ιστορικά χαμηλό ρεκόρ πενταετίας στις στρεμματικές αποδόσεις (2,8 τόνους ανά εκτάριο), υπήρξε και μείωση των εκτάσεων καλλιέργειας που προορίζονται για σκληρό σιτάρι (κατά -1,4%). Επίσης, τονίζεται ότι μειωμένες αποδόσεις είχαμε σε όλες τις κύριες παραγωγικές περιοχές, όπως στην Απουλία (-25%), την Σικελία (-15%) και την Εμίλια Ρομάνια (-15%).

Η ιταλική παραγωγή σκληρού ανέρχεται στα 3,4 εκατομμύρια τόννους την περίοδο 2022-23. Πάντως υπάρχει καλή ποιότητα σε όλη την επικράτεια, με περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη κατά μέσο όρο μεταξύ 11 – 13%.
Η αβεβαιότητα των τελευταίων εβδομάδων συνεχίζεται στα αγροτικά εμπορεύματα και ιδιαιτέρως στα σιτηρά, όπου, παρά την διόρθωση που επήλθε το προηγούμενο διάστημα η εικόνα δεν μοιάζει να ξεκαθαρίζει γρήγορα. Άλλωστε, κανείς δεν αμφιβάλει, ότι πολλά εξαρτώνται και από την κατάσταση στην εμπόλεμη ζώνη και τις εμπορικές συμφωνίες, που δύσκολα υπογράφονται, αλλά εύκολα αναιρούνται. Κάτι τέτοιο συνέβη πριν από λίγες ημέρες και με τον «διάδρομο» εξαγωγών (ουκρανικών σιτηρών) προς την Μαύρη Θάλασσα.
Πέραν αυτού, η υποχώρηση 52 ευρώ, που κατέγραψε για το σκληρό σιτάρι στις 20 Ιουλίου η Φότζια – έμεινε σταθερή στα 510 ευρώ τον τόννο την προτελευταία εβδομάδα – και ο διαγωνισμός της Ένωσης Ορεστιάδας, τον οποίο κέρδισε τελικώς με προσφορά στα 45 ευρώ το τόννο, ο εμπορικός οίκος των αδελφών Μάρκου, ήταν τα γεγονότα που επηρέασαν προσωρινώς μόνο το κλίμα στην φυσική αγορά.
Θεωρείται, μάλιστα, βέβαιον ότι οι αγωνίες των ιθυνόντων γιά την κάλυψη των αγορών με τις αναγκαίες ποσότητες, όπως και γιά την αντιμετώπιση των πληθωριστικών πιέσεων, που ασκούνται από τις υπάρχουσες ανισορροπίες, θα συνεχισθούν γιά αρκετό ακόμα χρόνο. Έτσι εξηγείται και η νέα πρόταση της Επιτροπής γιά προσωρινή αναστολή και το 2023 των ευρωπαϊκών κανόνων, που αφορούν στην υποχρεωτική αμειψισπορά σε καλλιέργειες γιά ανθρώπινη κατανάλωση.

Την ίδια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε επίσης την προσωρινή κατάργηση, έως το τέλος του 2024, των τελωνειακών δασμών στις εισαγόμενες πρώτες ύλες, που χρησιμοποιούνται γιά την παραγωγή αζωτούχων λιπασμάτων.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό, που έδωσε τον τόνο στις αγορές των σιτηρών κατά την διάρκεια της εβδομάδας, ήταν το τελευταίο πυραυλικό πλήγμα στο λιμάνι της Οδησσού, το οποίο και δημιούργησε νέες σοβαρές αμφιβολίες γιά το κατά πόσο μπορεί να εφαρμοσθεί η συμφωνία, η οποία επιτεύχθηκε ένα 24ωρα νωρίτερα, για έναν «διάδρομο» εξαγωγών σιτηρών από την εμπόλεμη «ζώνη» προς τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας και τις διεθνείς αγορές.
Ως γνωστόν, την Παρασκευή 22-7-22 Ρωσία, Ουκρανία, Ηνωμένα Έθνη και Τουρκία υπέγραψαν συμφωνία, γιά να ξανανοίξουν τρία ουκρανικά λιμάνια στη Μαύρη Θάλασσα γιά εξαγωγές σιτηρών. Η συμφωνία έχει ισχύ 120 ημερών και αποσκοπεί σε μηνιαίες εξαγωγές πέντε εκατομμυρίων τόννων.

Βεβαίως, τα πυραυλικά πλήγματα των επόμενων λίγων ωρών οδήγησαν σε καθυστέρηση την υλοποίηση της συμφωνίας και είχαν ως αποτέλεσμα, τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης σίτου στο CBOT του Σικάγο να καταγράψουν άνοδο σχεδόν 4% στα 7,86 δολάρια ανά μπούσελ την Δευτέρα 25-7-22, ξανακερδίζοντας μεγάλο μέρος από το «έδαφος» που χάθηκε την Παρασκευή 22-7-22, όταν οι τιμές είχαν σημειώσει πτώση σχεδόν 6% μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας.