Ο σκοπός κρίνει το αποτέλεσμα
Γράφει ο Αθανάσιος Τατάρογλου
Θα γράψω κι εγώ τις σκέψεις μου για την κίνηση των γυναικών να περάσουν ένα μήνυμα, μέσα από τη μίμηση του silly walk των Βρετανών κωμικών Monty Python, στη παρέλαση για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Διάβασα και άκουσα πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους γνώμες. Είδα ανθρώπους να μαλώνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το ποιος έχει δίκιο καθώς και για τις συνέπειες που θα έπρεπε να έχουν τα κορίτσια αυτά. Προσωπικά, μη λαμβάνοντας καθόλου υπόψη ιδεολογίες και νόμους θα σας γράψω τη δική μου οπτική για το γεγονός αυτό. Ένα γεγονός που θεωρώ ότι ήταν από ατυχές έως άστοχο. Και εξηγούμαι.
Κάθε τι που κάνουμε στη ζωή μας έχει κάποιο σκοπό. Βγαίνουμε έξω, για να περάσουμε καλά, πάμε στη δουλειά για να βγάλουμε χρήματα. Από αυτά τα απλά πράγματα μέχρι πιο πολύπλοκα που αφορούν διαπροσωπικές σχέσεις. Έτσι λοιπόν και τα κορίτσια αυτά είχαν ένα σκοπό. Από τη δήλωση που έδωσαν στη δημοσιότητα μετά τον χαμό που έγινε, καταλαβαίνω ότι ο σκοπός τους ήταν να δηλώσουν ότι η παρέλαση δεν τους εκφράζει και ότι δε πρέπει να μπαίνουμε σε διαδικασίες που θυμίζουν άλλες εποχές. Σεβαστό.
Όταν έχεις ένα σκοπό και θέλεις να τον πετύχεις πρέπει να διαχειριστείς καλά το πως θα το κάνεις. Πιστεύεις κάτι, ωραία, χρειάζεσαι ανθρώπους να το πιστέψουν και αυτοί για να γίνετε περισσότεροι και να μπορέσετε να κάνετε το πιστεύω σας πράξη, πάρα πολύ ωραία. Όταν όμως αντί να προσκαλείς ανθρώπους, τους προκαλείς τότε, σίγουρα θα πάρεις κάποιους με το μέρος σου, αυτούς που ήδη έχουν τα ίδια πιστεύω με σένα, αλλά όλους τους άλλους τους βάζεις αυτόματα απέναντι. Κάπου εκεί τελειώνουν όλα.
Για να αλλάξεις κάτι χρειάζεται συζήτηση, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι οι δύο ή παραπάνω πλευρές και να καταθέσουν απόψεις και προτάσεις. Όταν λοιπόν, αντί να βάζεις σε μια διαδικασία σκέψης τους ανθρώπους τους προκαλείς, τότε αυτόματα το παιχνίδι είναι χαμένο. Έχουν δημιουργηθεί πόλοι, ο καθένας μας διαλέγει πλευρά και ξεκινάει ο πόλεμος, έχοντας ως αποτέλεσμα αυτό που έγινε και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά την προβολή του βίντεο.
Ο σκοπός λοιπόν χάθηκε, ανάμεσα σε ύβρεις, σε χυδαιολογίες, σε ιδεολογικές και πατριωτικές εξάρσεις που δεν ήθελαν και πολύ να εκτονωθούν. Σε μια κοινωνία που έχει μάθει να λειτουργεί πίσω από ταμπέλες πετώντας πέτρες οι μεν στους δε, τέτοιες κινήσεις δεν επιφέρουν κανένα αποτέλεσμα παρά μόνο άλλη μια ανούσια διαμάχη.
Όταν λοιπόν θέλεις κάτι να πεις σε αυτή την κοινωνία, προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να μπεις στη διαδικασία να βρεις τρόπους όπου θα βάλεις τον καθένα να κάτσει στο τραπέζι, δίνοντας χώρο να καταθέσει τις σκέψεις του. Με την πρόσκληση πάντα κερδίζεις, με την πρόκληση όμως σχεδόν ποτέ.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα από τον Αθανάσιο Τατάρογλου πατήστε εδώ.
