Π.Κωτούλας: «Η τοπική διαιτησία χρειάζεται ποσοτική και ποιοτική αναβάθμιση του στελεχιακού δυναμικού της, και αυτός είναι ο στόχος μας»

Γράφει ο Κώστας Ίντος

Ο 56χρονος Πέτρος Κωτούλας, γεννημένος το 1965, με καταγωγή από την Δοϊράνη, αποτελεί ένα από τα σημαίνοντα πρόσωπα στο χώρο της διαιτησίας του νομού Κιλκίς. Η γνώμη, που έχει αποκρυσταλλώσει, είναι ασφαλής και έχει βαρύνουσα σημασία.

Συνεπώς, μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης μαζί του, δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη.

Πέτρο, ξεκίνημα με την ποδοσφαιρική ιδιότητα, στην τετραετία 1979 – 1983…
Αγωνίστηκα στον Μακεδονικό Δροσάτου έως τα 18 μου. Έπαιζα στη θέση του λίμπερο. Αυτό που κρατώ, είναι η απόλυτη ευστοχία που είχα, στις δεκατρείς εκτελέσεις πέναλτυ.

Ποιός σε παρακίνησε να μπεις στο χώρο της διαιτησίας;
Από μικρός μου άρεσε η διαιτησία. Έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι ο πατέρας μου, Χρήστος, ήταν παλιός διαιτητής. Το τελικό έναυσμα μου έδωσε ο αείμνηστος διαιτητής, Δημήτρης Τριαρίδης, λέγοντάς μου ότι θα ιδρυθεί σχολή διαιτησίας και αμέσως υπέβαλα την αίτηση για να ξεκινήσω.

Διαιτητής για 24 χρόνια, μέχρι και το 2006, μάλιστα την επταετία 1994-2001 αξιολογημένος στα εθνικά πρωταθλήματα…
Εμπειρία ζωής, με τις καλές και άσχημες στιγμές. Μεγάλο κομμάτι που σημάδεψε την ύπαρξή μου.

Από το 2006 αρχιδιαιτητής στην ΕΠΣ Κιλκίς. Γιά μία πενταετία έφορος δημοσίων σχέσεων και γιά μια 15ετία γενικός γραμματέας του συνδέσμου. Ποιά γεύση σου αφήνει η πολυετής ενασχόληση με τα κοινά της διαιτησίας; Υπάρχει η στοιχειώδης αναγνώριση της προσπάθειάς σου από τους ποδοσφαιρανθρώπους του νομού Κιλκίς;
Οι ευχάριστες στιγμές είναι περισσότερες από τις δύσκολες. Δικαιολογώ τους συντελεστές των ομάδων, γιά τις αντιδράσεις τους από ένα άδικο κατά την γνώμη τους αρνητικό αποτέλεσμα, με στοχοποίηση του διαιτητή. Είναι απόρροια της πίκρας και απογοήτευσης που βίωσαν. Η ένταση είναι της στιγμής. Όταν φεύγει η πίκρα, γρήγορα επανέρχεται η κανονικότητα. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε. Όλοι προσπαθούμε για ένα καλύτερο και δικαιότερο ποδόσφαιρο.

Δυσκολότερο είναι να είσαι διαιτητής, προπονητής, παράγοντας ή ποδοσφαιριστής; Ποιό έχει το μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας;
Όλα έχουν τον δικό τους βαθμό δυσκολίας. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια απ’ όλους τους ποδοσφαιρικούς συντελεστές, για να βελτιώνονται διαρκώς, ο καθένας στον τομέα του.

Μπορεί ένας άνθρωπος με πλούσια διαιτητικά προσόντα, αλλά ήπιο χαρακτήρα, να σταδιοδρομήσει;
Μπορεί, γιατί πολλές φορές ο ήπιος χαρακτήρας μεταδίδει την ηρεμία σε όλους τους ποδοσφαιρικούς συντελεστές μιας αναμέτρησης.

Ποιά στοιχεία πρέπει να έχει ένας νέος διαιτητής, γιά να μακροημερεύσει με επιτυχία;
Γιά να αναδειχθεί πρέπει να συνδυάζει γνώση, φυσική κατάσταση, καλό πειθαρχικό έλεγχο, έντονη προσωπικότητα για να επιβληθεί σε παίκτες, παράγοντες, προπονητές. Απαραίτητη η συνεχής επιμόρφωση. Μεγάλο ρόλο διαδραματίζει η τύχη. Φαντασθείτε ένα παιχνίδι χωρίς επίμαχες φάσεις, που επί ενενήντα λεπτά παίζεται στο κέντρο των γηπέδων. Αλλά φαντασθείτε και ένα παιχνίδι με αναρίθμητες αμφισβητούμενες φάσεις μέσα στις δύο περιοχές.

Τι θα συμβούλευες τους διοικητικούς παράγοντες των ομάδων, που αποτελούν και τον ισχυρότερο «μοχλό» πίεσης προς τους διαιτητές;
Να ασχολούνται μόνο με τις ομάδες τους. Υπάρχει ικανή ηγεσία στην ΚΕΔ / ΕΠΟ που ξέρει τι πρέπει να κάνει για τη συνεχή βελτίωση και αναβάθμιση των διαιτητών.

Μια σύγκριση των συνθηκών που αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν οι διαιτητές του νομού Κιλκίς στα γήπεδα, παλιά και τώρα;
Τα παλιά χρόνια ήταν δύσκολα. Υπήρχαν μεγάλες προσελεύσεις θεατών και μεγάλος φανατισμός. Οι ποδοσφαιριστές ήταν τοπικοί και για τον καθένα που φορούσε τη φανέλα της ομάδας του χωριού του, αποτελούσε ζήτημα τιμής η νίκη. Οι ομάδες που ανταγωνίζονταν για τους πρωταγωνιστικούς στόχους και την επιβίωση, ήταν περισσότερες. Τώρα, το μορφωτικό επίπεδο των συντελεστών του ποδοσφαίρου είναι υψηλότερο. Αυτό, σε συνδυασμό με τα άδεια γήπεδα και τις λιγοστές ενεργές ομάδες, σαφώς και δημιουργεί ιδανικές συνθήκες για αγώνες χωρίς μεγάλα προβλήματα.

Κάθε χρόνο μειώνονται οι ομάδες του νομού Κιλκίς, το ίδιο όμως συμβαίνει και με τους διαιτητές…
Παρατηρείται σε όλη την Ελλάδα. Βασικότερος λόγος είναι τα οικονομικά προβλήματα. Κάνουμε σχολές διαιτησίας, σε συνεργασία με τη διεύθυνση της ΚΕΔ – ΕΠΟ, με βάση τα πρότυπα που μας δίνει η τελευταία. Κάνουμε τη σχετική διαφήμιση στο νομό, σε site, τοπικές εφημερίδες και ραδιόφωνα. Κολλάμε αφίσες στα Λύκεια. Στέλνουμε έγγραφα στις ομάδες. Κάθε χρόνο εμφανίζονται δέκα υποψήφιοι διαιτητές, δίνουν εξετάσεις, οι επτά και μένουν τέσσερα άτομα για να σφυρίξουν. Ακόμη και αυτοί όμως, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων αναγκάζονται να φύγουν από το νομό Κιλκίς και έχουμε πρόβλημα. Είμαστε ένας μικρός νομός, με 80 χιλιάδες κατοίκους. Στο νομό Αττικής των πέντε εκατομμυρίων ανθρώπων, παλιά λειτουργούσαν σχολές διαιτησίας δύο φορές τον χρόνο, με διακόσιους υποψήφιους κάθε φορά. Τώρα η σχολή λειτουργεί μία φορά το χρόνο, με πενήντα υποψήφιους.

Ποιά ηλικιακά όρια ισχύουν για το ξεκίνημα και το φινάλε των διαιτητών;
Με βάση τον κανονισμό διαιτησίας, από τα 16 μπορούν να παίξουν στο τοπικό και από τα 18 με διάφορες διαδικασίες να αξιολογηθούν για τα εθνικά πρωταθλήματα. Έχουν το δικαίωμα μέχρι και τα 32 τους να κάνουν αίτηση. Δεκτές γίνονται και οι αιτήσεις μετά τα 32, αρκεί ο υποψήφιος διαιτητής να είναι παλιός παίκτης, με σωστό χαρακτήρα και ήθος. Στην τελευταία περίπτωση, όμως, δεν μπορεί να αξιολογηθεί για να σφυρίξει στα εθνικά πρωταθλήματα. Υπάρχει ρητή απαγόρευση. Η πορεία του διαιτητή τερματίζεται στα 45 του χρόνια. Εάν βρίσκεται σε καλή κατάσταση, μπορεί να παραταθεί η σταδιοδρομία τουκαριέρα του για έναν ακόμη χρόνο.

Πώς κυλά η ετήσια επιμόρφωση των διαιτητών;
Με σεμινάρια κάθε Δευτέρα, στα γραφεία του συνδέσμου. Το μάθημα είναι πανελλαδικό και το διοργανώνει η ακαδημία εκπαίδευσης ΚΕΔ /ΕΠΟ.

Ευχαριστημένος από τα γραφεία, στα οποία στεγάζεται ο σύνδεσμος διαιτητών;
Ο χώρος είναι ενοικιαζόμενος. Λειτουργικά τα γραφεία μας. Κανένα παράπονο.

Συμπορεύεσαι με τον Κώστα Ευθυμίου, που είναι πρόεδρος του συνδέσμου από το 2003…
Έχει βάλει την δική του «σφραγίδα» ο μακροβιότερος πρόεδρος. Θεωρώ, ότι έχει διοικητικές ικανότητες και πρόσφερε πολλά, στα 18 χρόνια της προεδρίας του.

Μπορείς να δημοσιοποιήσεις κάποιες σημαντικές καινοτομίες παλαιότερων προέδρων του συνδέσμου;
Επί προεδρείας Δημήτρη Ασβεστόπουλου το διοικητικό συμβούλιο πήγαινε στα χωριά του νομού και ανέλυε τους κανονισμούς και τις όποιες τροποποιήσεις στους συντελεστές των ομάδων. Ενέργεια που σφυρηλατούσε ισχυρούς δεσμούς φιλίας και εμπιστοσύνης.

Τα τελευταία χρόνια δυναμική είσοδος των γυναικών στον ανδροκρατούμενο χώρο της διαιτησίας…
Ευχάριστο γεγονός που στέφεται με μεγάλη επιτυχία. Η Χριστίνα Πολυχρονίδου από την Αξιούπολη ήδη αξιολογήθηκε για τα εθνικά πρωταθλήματα γυναικών. Θα υπάρχει και ανάλογη συνέχεια.

Πώς αντιμετωπίζουν οι διαιτητές του νομού την καθημερινότητα του κορωνοϊού;
Περιμένουν να περάσει η πανδημία. Θέλουν να βρεθούν στα γήπεδα το ταχύτερο. Γίνονται καθημερινές προπονήσεις για την απαιτούμενη φυσική κατάσταση. Τα σεμινάρια της Δευτέρας πραγματοποιούνται μέσω τηλεδιασκέψεως.

Ποιά είναι η φιλοδοξία σας για την επόμενη μέρα του συνδέσμου;
Το Καλοκαίρι να έχουμε διαιτητή στον Σούπερ Λήγκα, τον Θανάση Δραγούση. Να αυξήσουμε ποιοτικά και ποσοτικά τον αριθμό των διαιτητών του νομού Κιλκίς.

Ποιά είναι η συνεργασία σας με το διοικητικόσυμβούλιο της ΕΠΣ Κιλκίς;
Πολύ καλή. Μέγιστη χαρά και τιμή να προεδρεύει στην ένωση ο Βασίλης Χατζηαποστόλου, που πάντα μας βοηθεί. Αρμονική η συνύπαρξη με το γενικό γραμματέα, Κώστα Πάταρα, που είναι ο πρόεδρος της επιτροπής πρωταθλημάτων. Άψογη και ειλικρινής η σχέση με όλα τα μέλη του συμβουλίου.

Κορυφαίος διαιτητής όλων των εποχών στο νομό Κιλκίς, στην Ελλάδα, στον κόσμο;
Από τον νομό Κιλκίς πέρασαν από την α’ εθνική οι Δημήτρης Ασβεστόπουλος, Μανόλης Παπατριανταφύλλου, Δημήτρης Τακίδης, Βασίλης Παμπορίδης, Θανάσης Σέζος. Πανελλαδικώς είναι αρκετοί οι Έλληνες, που σφύριξαν και στο εξωτερικό, με αξία και προσωπικότητα. Παγκοσμίως ξεχωρίζω τον εμβληματικό Ιταλό Λουϊτζι Κολίνα.

Σε ενοχλεί που εκτοπίστηκαν οι Έλληνες διαιτητές από τα ντέρμπυ της σούπερ λήγκας;
Πάρα πολύ, γιατί δεν υστερούν σε τίποτε από τους ξένους. Η διαφορά είναι ότι με τους ξένους δεν ασχολείται κανείς, ενώ προς τους Έλληνες ασκούνται μεγάλες πιέσεις.

«Σώνεται» η φετινή χρονιά;
Εάν όλα πάνε καλά με τον έγκαιρο εμβολιασμό και πάρουμε το «πράσινο φώς» της Πολιτείας, μπορούμε να «σώσουμε» την χρονιά. Προλαβαίνουμε, κάνοντας ωρισμένες τροποποιήσεις στην αρχική προκήρυξη.