Ενισχύσεις παραγωγών που …δεν ενισχύουν την ρευστότητα την αγορά
Γράφει ο Βαγγέλλης Αποστολίδης
Στην πληρωμή προκαταβολής του 70% της βασικής ενίσχυσης δηλαδή του 36%-38% της συνολικής ενιαίας ενίσχυσης, που λαμβάνουν οι δικαιούχοι στην χώρα μας, προχώρησε από τα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας ο αρμόδιος οργανισμός πληρωμών ΟΠΕΚΕΠΕ, στο πλαίσιο βεβαίως των σχετικών κανονισμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για την υποστήριξη όσων κατέχουν δικαιώματα από την συμμετοχή τους στην παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων.
Δικαιώματα, που αφορούν στην βασική ενίσχυση, και η αξία των οποίων καθορίσθηκε σε ευρωπαϊκό επίπεδο το 2015 για ολόκληρη την περίοδο 2015-2019 όταν εκδόθηκαν οι σχετικοί τίτλοι και τα οποία στην γενική τους μορφή ουσιαστικώς προβλέπουν σταδιακά το κλείσιμο της «ψαλλίδας» ανάμεσα στους υψηλά επιδοτούμενους σε σχέση με τους χαμηλότερα.
Ένα γεγονός, που ενώ πριν από ελάχιστο χρονικό διάστημα αποτελούσε ουσιαστικώς ορόσημο για την τοπική κοινωνία, καθώς στην ομάδα των 538.000 δικαιούχων της Πατρίδας μας συμπεριλαμβάνονταν και ωρισμένες χιλιάδες Κιλκισιωτών, την τελευταία τριετία, και ιδιαιτέρως φέτος, έχει απωλέσει αυτό τον χαρακτήρα.
Και τούτο, διότι ο βαθμός ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας και της ρευστότητας των δικαιούχων της ενιαίας ενίσχυσης κυρίως των αγροτών και κτηνοτρόφων, έχει περιοριστεί λόγω των φετινών αυξημένων παρακρατήσεων κατά 8,5% σε σύγκριση με πέρυσι, λόγω των κρατήσεων υπέρ του εθνικού αποθέματος (4,5%) και μίας «έκτακτης» περικοπής 1% για λογιστική τακτοποίηση, αλλά κυρίως εξ αιτίας δεσμεύσεων στους λογαριασμούς των δικαιούχων για οφειλές σε εφορίες, χρέη για δάνεια νέα και παλιά, εισφορές ΕΛΓΑ (70%), ξεχασμένα χρέη για οφειλές άρδευσης, ακόμη και κατασχέσεις εις χείρας τρίτων, όπως και πέρυσι.
Με τους παραγωγούς να γκρινιάζουν περισσότερο για δύο περιπτώσεις. Πρώτον για υπέρ την υψηλή παρακράτηση του εθνικού αποθέματος για την χορήγηση για πρώτη φορά δικαιωμάτων σε νεαρής ηλικίας και νεοεισερχόμενους γεωργούς και δικαιούχους «Φόρμας 6», που ενεκρίθη τελικώς με σχετική υπουργική απόφαση, λόγω του μεγάλου αριθμού δυνητικών δικαιούχων, όπως ανέφερε στην ανακοίνωση που εξέδωσε ο ΟΠΕΚΕΠΕ, επεξηγώντας τις πρόσθετες κρατήσεις, τονίζοντας ότι παράλληλα ότι εάν το συγκεκριμένο ποσοστό δεν εξαντληθεί το πλεόνασμα θα επιστραφεί οριζοντίως στους παραγωγούς κατά την εκκαθάριση του Δεκεμβρίου.
Και δεύτερον, με την εισφορά υπέρ του ΕΛΓΑ, που εκτιμούν ότι θα έπρεπε να παρακρατηθεί στο ποσοστό της ενιαίας ενίσχυσης δηλαδή λίγο κάτω από το 40% της συνολικής οφειλής και όχι στο 70%, όπως συνέβη με βάση το ποσοστό καταβολής της μερικής ενίσχυσης.
Βεβαίως, το κυρίαρχο είναι ότι γι’ αυτούς τους λόγους και μιάς σειράς άλλων που αθροιστικώς ενίσχυσαν την μείωση των χρημάτων που συνολικώς εκταμιεύθηκαν και κατ’ επέκταση αναμοχλεύθηκαν στην τοπική οικονομία, καθώς έριξαν σε χαμηλά επίπεδα την οικονομική ρευστότητα πάρα πολλών νοικοκυριών.
Από την άλλη, όπως επεσήμανε στον «Μαχητή» ο γνωστός και από την υπεύθυνη και μετριοπαθή συνδικαλιστική δράση του αγροτοκτηνοτρόφος Αλέκος Σημαιοφορίδης, τα των δεσμεύσεων λογαριασμών είναι μία πρακτική που μπορεί να συνδράμει στον εξορθολογισμό, μεταξύ οφειλών και ενισχύσεων, καθώς σε ένα βαθμό στο παρελθόν είχε παγιωθεί από πλευράς πολλών εκ των παραγωγών «παγώματος» πληρωμών και υποχρεώσεων.
Το πρόβλημα στην παρούσα φάση είναι, ότι τώρα επιχειρείται σε υψηλό βαθμό οδηγώντας σε καταστάσεις «πνιγμού» ρευστότητας στις τάξεις των παραγωγών και αυτό θα έχει αρνητικές επιδράσεις και στην παραγωγή αλλά και βεβαίως στην τοπική οικονομία, όπως ήδη ξεκάθαρα καταγράφεται.
