Παιχνίδι με φωνές

Γράφει ο Αθανάσιος Τατάρογλου

Θυμάστε καμιά φορά να έχετε βγει έξω σε κάποιο μαγαζί να κάτσετε και να φωνάζουν οι δίπλα ενοχλώντας σας; Θυμάστε να θέλετε να ξεκουραστείτε ένα απόγευμα Σαββάτου και να μην σας αφήνουν να ηρεμήσετε οι φωνές των παιδιών που έξω έπαιζαν ποδόσφαιρο φωνάζοντας πιο δυνατά και από πωλητή λαϊκής αγοράς που θέλει να προωθήσει τα φρέσκα του προϊόντα; Δεν σας έχουν λείψει λίγο αυτά;

Δεν σας έχει λείψει να έχετε τη δυνατότητα να βγείτε έξω να παίξετε ένα επιτραπέζιο με τους φίλους σας, να γνωρίσετε και καινούργια άτομα με τα ίδια ενδιαφέροντα; Να δείτε φίλους σας που λόγω των συνθηκών συναντιέστε μια στο τόσο και να ανταλλάξετε μαζί τους ιστορίες και συναισθήματα. Να μπορείτε να βρεθείτε σε ένα χώρο γεμάτο φωνές, ακόμη και εκείνες τις «ενοχλητικές» που δείχνουν όμως ανεμελιά και ώρες ξεγνοιασιάς.

Δεν σας έχει λείψει να δείτε πλατείες και αλάνες γεμάτες κόσμο και φωνές; Παιδιά που δεν κουράζονται ποτέ να τρέχουν και να τσιρίζουν. Να κυνηγάνε το ένα το άλλο χωρίς κανένα λόγο και να δημιουργούν παιχνίδια με οτιδήποτε τους δίνει το ερέθισμα, ενώ οι γονείς τους κάθονται δίπλα, στην καφετέρια ή στο παγκάκι συζητώντας μεταξύ τους για το πως είναι να αφιερώνεις τη ζωή σου στο να μεγαλώνεις αυτά τα «ζιζάνια». Να βλέπεις παρέες παιδιών στις πλατείες να παίζουν παλέρμο ή να είναι γύρω από μια κιθάρα και να τραγουδούν.

Μου έχουν λείψει κι εμένα πολύ. Και ελπίζω τώρα που ανοίγει ο καιρός και προχωράει ο εμβολιασμός του πληθυσμού να μπορέσω να τις ξαναζήσω αυτές τις στιγμές. Να ξανακούσω αυτές τις φωνές και σιγά σιγά κι εγώ να γίνω ένα με αυτές. Να έχω την χαρά να μοιραστώ καλοκαιρινά βράδια με τους φίλους μου συζητώντας για το πως ο καθένας κατάφερε να φτάσει μέχρι εδώ.

Για να είμαι εκεί όμως θα πρέπει να κάνω λίγη ακόμη υπομονή. Κι όσο παίρνω δύναμη από έρευνες που γίνονται σε χώρες όπου προχωράει ο εμβολιασμός, τόσο περισσότερη υπομονή με ανυπομονησία θα κάνω. Πως γίνεται αυτό; Κι όμως γίνεται. Όταν θέλεις να προστατεύσεις τους ανθρώπους που αγαπάς για να μπορείς να απολαύσεις μια ώρα νωρίτερα περισσότερες στιγμές χαράς μαζί τους, βρίσκεις το κουράγιο και τη δύναμη να προχωρήσεις, δίνοντας την υπόσχεση πρωτίστως στον εαυτό σου ότι του οφείλεις να βρίσκεσαι εκεί, στις καλύτερες μέρες που έρχονται.

Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα μου, πατήστε εδώ.

Μπορείτε να υποστηρίξετε τη δουλειά μου, κάνοντας κλικ παρακάτω.