Όταν απαξιώνεις την ταυτότητά σου γιατί να σου δώσουν σημασία

Γράφει ο Δημήτρης Αγαθόπουλος

Λαμπρός ο εορτασμός της επετείου της ιστορικής Μάχης στο Κιλκίς, την 21η Ιουνίου του 1913. Και έτσι πρέπει να είναι.
Για όσους γνωρίζουν την ιστορία του τόπου μας και γενικότερα της Μακεδονίας κατά την περίοδο έως την λήξη των Βαλκανικών Πολέμων και το τέλος του Μακεδονικού Αγώνα, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς την σπουδαιότητα των χώρων, όπου έλαβαν χώρα διάφορες μάχες, αλλά ούτε των μνημείων και των μουσείων που αποτυπώνουν την ιστορική μνήμη για τις επόμενες γενιές.

Αφορμή αυτού του άρθρου υπήρξε η εικόνα, που παρουσιάζουν οι χώροι προσβασιμότητας στους ιστορικούς τόπους στον λόφο του Ηρώου, στο Κιλκίς, και στα μνημεία των μαχών κατά την περίοδο του τέλους του Μακεδονικού Αγώνα στην περιοχή της Δοϊράνης, σήμερα.

Επειδή , όπως λέγεται, μία εικόνα είναι χίλιες λέξεις, αυτές τις εικόνες σας τις επισυνάπτω με φωτογραφικό υλικό από τις παραπάνω περιοχές. Εικόνες διαχρονικώς απαράδεκτες οι οποίες πολύ σύντομα πρέπει να πάρουν ένα τέλος. Οι δρόμοι αυτοί σε τίποτε δεν προϊδεάζουν τον επισκέπτη, ότι προσέρχεται σε ιστορικούς τόπους μαχών, η σπουδαιότητα των οποίων αποτυπώνεται ακόμη και στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, στην Βουλή των Ελλήνων.

Κάποιοι, ίσως οι περισσότεροι, δεν θα δώσουν και μεγάλη σημασία. «Τόσα και τόσα άλλα προβλήματα μας περιτριγυρίζουν, με αυτά θα ασχολούμαστε;»,θα πουν. Ίσως δεν θα έχουν και άδικο, διότι σε περιόδους ανέχειας, ανεργίας και αβεβαιότητας γιά το μέλλον η καθημερινότητα έχει μεγαλύτερη σημασία.

Η δική μου παρέμβαση, όμως, στο δημοτικό συμβούλιο γιά την κατάσταση, που περιγράφω παραπάνω, έχει να κάνει με κάτι πολύ σοβαρό, δηλαδή με την ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ, ως δήμος και ως πόλη του Κιλκίς. Αυτοί οι χώροι είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ταυτότητά μας. Όταν εσύ ο ίδιος, ως δήμος ή ως περιφερειακή ενότητα Κιλκίς, απαξιώνεις αυτά, που σε προσδιορίζουν στην μνήμη των ανθρώπων, σημαίνει ότι δεν έχεις κατανοήσει την σπουδαιότητά τους ή απλώς αδιαφορείς, και δεν είναι στις προτεραιότητές σου.

Μέχρι στιγμής τα μνημεία αυτά δεν υπάρχουν στους τουριστικούς χάρτες της χώρας, και είναι από ελλιπής μέχρι ανύπαρκτη η σήμανση, που οδηγεί σε αυτά.
Ελπίζω ,ότι, είτε ως εμβαλωματικά έργα είτε ως προγραμματιζόμενα, θα αποκατασταθεί η περιοχή αισθητικά και λειτουργικά. Έτσι τιμάς τους νεκρούς σου και αξιοποιείς τα ταυτοτικά σου χαρακτηριστικά.

Γιά του λόγου το αληθές, κάντε μία βόλτα να δείτε το βρετανικό μνημείο στην Δοϊράνη, εσωτερικά, και δείτε και τους χώρους και δρόμους προσβασιμότητας εξωτερικά. Θα καταλάβετε την διαφορά.

Αντικείμενο συζήτησης και διεκδίκησης, για τα παραπάνω έργα, πρέπει να γίνει και στις τοπικές κοινότητες Κιλκίς και Δοϊράνης.
*Δημοτικός συμβούλος Κιλκίς, επικεφαλής του συνδυασμού «Συμμετέχω – Ο δήμος στα χέρια του πολίτη»