«Κακέκτυπα» πρωταθλημάτων

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Η κρίση της τελευταίας δεκαετίας δεν έχει αφήσει αλώβητο κανένα τομέα της ζωής.
Ο αθλητισμός δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση, εξ ου και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αθλητικές ομοσπονδίες ως προς την οργάνωση και διεξαγωγή των πρωταθλημάτων τους.
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά στις διοργανώσεις ομοσπονδιών ομαδικών αθλημάτων, τα οποία «καλλιεργούνται» και στον νομό Κιλκίς οι δυσκολίες διεξαγωγής τους είναι κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια εμφανείς.
Η γενικότερη οικονομική κατάσταση δικαιολογεί μέχρις ενός σημείου αυτές τις δυσκολίες.
Όμως, … μέχρις ενός σημείου.
Διότι, από εκεί και πέρα κάποια πράγματα, όπως η διαμόρφωση και οργάνωση των εθνικών κατηγοριών, είναι εφικτά και υλοποιήσιμα ακόμη και εν καιρώ κρίσεως, με δεδομένες τις εξ αυτής δυσχέρειες.
Γι΄αυτό αρκεί η εκ μέρους κάθε ομοσπονδίας ορθολογική διαχείριση όλων των επί μέρους δεδομένων και κριτηρίων σε ό,τι αφορά στις εθνικές κατηγορίες και στα αντίστοιχα πρωταθλήματα: Έκταση και επίπεδο «καλλιέργειας» του όποιου αθλήματος, χιλιομετρικές αποστάσεις, απαιτούμενα κόστη και δαπάνες, δυναμικότητα ομάδων, δυνατότητες πρόσβασης σε οικονομικές «πηγές», έκταση και επίπεδο πλαισίωσης του αθλήματος και των ομάδων από τον φίλαθλο κόσμο της κάθε περιοχής και, βάσει όλων αυτών, γενική όσο και σφαιρική εκτίμηση βιωσιμότητας της κάθε διοργάνωσης.
Ό,τι δηλαδή, ΔΕΝ έπραξε το τελευταίο διάστημα η ομοσπονδία χειροσφαίρισης Ελλάδος, με επακόλουθο να προκηρυχθεί η διεξαγωγή πρωταθλήματος ομίλου της δευτέρας τη τάξει κατηγορίας του ελληνικού χειροσφαίρου με… οκτώ ομάδες!
Και τούτο επειδή ακριβώς η ΟΧΕ δεν έπραξε, αν όχι κανένα, κάποια από τα ανωτέρω, υπήρξε μαζική είτε αποχώρηση είτε μη δήλωση συμμετοχής ομάδων στο εν λόγω πρωτάθλημα, με συνέπεια την περαιτέρω συρρίκνωση της α2 εθνικής κατηγορίας σε ομίλους με μονοψήφιο αριθμό ομάδων.
Δεν κατάφερε δηλαδή, ούτε να διατηρήσει τον στοιχειώδη για ελκυστικό πρωτάθλημα αριθμό των δέκα ομάδων.
Χώρια η επακόλουθη μεγάλη καθυστέρηση στην προκήρυξη του πρωταθλήματος, η αρκετά αργοπορημένη έναρξή του, η «πενιχρή» μέχρι… ανύπαρκτη πρόσβασή του στα μέσα ενημέρωσης.
(Αυτό το τελευταίο… αρκετά «φιλόδοξο», αν αναλογισθεί κανείς και τον ελάχιστο χρόνο προβολής του πρωταθλήματος της α1 εθνικής κατηγορίας ή εθνικού πρωταθλήματος, από τα μέσα ενημέρωσης, με εξαίρεση κάποιες, ελάχιστες και αυτές ιστοσελίδες φίλων του χειροσφαίρου).
Όλα αυτά «πονάνε» πολύ περισσότερο το κιλκισιώτικο χειρόσφαιρο, δηλαδή τον τόπο μιας από τις παλαιότερες «κυψέλες» του αθλήματος, επειδή εκπροσωπείται με μία μόνο ομάδα σ΄αυτόν ακριβώς τον όμιλο αυτής ακριβώς της κατηγορίας, υφιστάμενο τις συνέπειες μιας εξ αιτίας της ΟΧΕ καθηλώσεως στον αφάνεια που δεν αρμόζει στην ιστορία του.
Και αν αυτό θλίβει τον κόσμο των φίλων του χειροσφαίρου στον νομό, εκείνο, το οποίο τον εξοργίζει, είναι ακριβώς το ότι το κιλκισιώτικο χειρόσφαιρο εκπροσωπείται απο μία μόνο ομάδα, στον βόρειο όμιλο της α2 εθνικής κατηγορίας, εξ αιτίας καταστάσεων τις οποίες προκάλεσε το έλλειμμα οργάνωσης και στιβαρής διαχείρισης από πλευράς ΟΧΕ, που είχε ως επακόλουθο να λειτουργούν όλα «χύμα» και συνέπεια δυσάρεστες καταστάσεις, με ευθύνη και των ιδίων των συλλόγων.
Καταστάσεις, που οδήγησαν, εν τέλει, στην περαιτέρω συρρίκνωση της α2 εθνικής κατηγορίας, με «θύμα» και έναν εκπρόσωπο που κιλκισιώτικου χειροσφαίρου πολύ πιο αξιόπιστο από αντιστοίχους άλλων περιοχών, ακόμη και της συμπρωτεύουσας.
Θεωρούν οι ιθύνοντες της ΟΧΕ, ότι συνιστά «ανάπτυξη» και «πρόοδο» του αθλήματος, το να παρουσιάζει την σημερινή «εικόνα» της η δευτέρα τη τάξει εθνική κατηγορία του ελληνικού χειροσφαίρου;
Θεωρούν «θετικό» για το άθλημα, το να συγροτείται μετά «τόσων κόπων και βασάνων» αυτή ακριβώς η κατηγορία, με «μικροσκοπικούς» ομίλους, και η έναρξη του πρωταθλήματός της να τοποθετείται σε χρονικό σημείο, κατά το οποίο ακόμη και έως το πρόσφατο παρελθόν οι ίδιοι παίκτες των ίδιων ομάδων είχαν ήδη αρκετούς αγώνες «στα χέρια τους»;
Θεωρούν, ότι «θα έπεφτε η υπόληψη» της ομοσπονδίας,αν έπρατταν ό,τι άλλες σε ανάλογες δύσκολες καταστάσεις; Δηλαδή αναδιάρθωση των εθνικών κατηγοριών «προς τα κάτω», με αντικατάσταση της α2 από την β΄δύο ομίλων των δώδεκα ομάδων, και την πρόσκαιρη κατάργηση της γ΄και μετατροπής της σε περιφερειακές «υποκατηγορίες», έως ότου αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο;
Δεν τους πείθει, για παράδειγμα, αυτό το οποίο έχει συντελεσθεί τις τελευταίες… αρκετές δεκαετίες με τον τρόπο συγκρότησης των κατηγοριών από την ελληνική ομοσπονδία καλαθοσφαίρισης (ΕΟΚ), χάρη στον οποίο το καλαθοσφαιρικό «οικοδόμημα» αντέχει «κραδασμούς» ακόμη και σαν αυτούς της σημερινής κρίσης;
Εν πάση περιπτώσει, ο φίλαθλος κόσμος του Κιλκίς δεν θα παύσει να υποστηρίζει τον και σήμερα κορυφαίο εκπρόσωπο του νομού στα εθνικά πρωταθλήματα ΓΑΣ Κιλκίς, έστω και σ΄αυτήν την «κουτσουρεμένη» α2 εθνική, στον β΄όμιλό της.
Όμως, δεν θα παύσει να αντιτίθεται στον τρόπο, με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα εθνικά χειροσφαιρικά πρωταθλήματα… από την ίδια την ΟΧΕ, και να απαιτεί την αναδιοργάνωσή τους, σύμφωνα με τα δεδομένα που προκύπτουν από την σημερινή συγκυρία.
Διότι, έτσι όπως είναι δομημένα σήμερα, ιδίως από… α2 εθνική κατογηρία και κάτω, μόνο στην αναβάθμιση του επιπέδου δυναμικότητας του αθλήματος δεν συμβάλλουν.
Χώρια, που «καταδικάζουν» στην «μιζέρια» χειροσφαιρικά «φυτώρια» σαν του Κιλκίς, που αναγκάζονται να δίνουν «μάχη» για να μην «κολλούν» στο «τέλμα» της.