Ν.Παπαδόπουλος: «Ήλθαμε να ενώσουμε αλλά και να βάλουμε ισχυρά θεμέλια»

Γράφει ο Κώστας Ίντος

Στα 61 του χρόνια ο Κιλκισιώτης Νίκος Παπαδόπουλος είναι ο πρόεδρος του νεοσύστατου συνδέσμου προπονητών νομού Κιλκίς, έχοντας συνεργάτες τον αντιπρόεδρο Παύλο Μπάπκα, τον γενικό γραμματέα Βασίλη Παμπορίδη, τον ταμία Γιάννη Τεβρεντζίδη και τα μέλη Παναγιώτη Ζιάκα, Γιώργο Δαϊλλίδη και Πασχάλη Μπαξεβάνη.

Την τετραετία 1978-1982 είχε την ποδοσφαιρική ιδιότητα σε Δόξα Ανω Αποστόλων και Ακρόπολη Θεσσαλονίκης.

Την τριετία 1982-1985 πέρασε στον χώρο της διαιτησίας.

Σε ηλικία 25 ετών ξεκίνησε το μακρύ προπονητικό οδοιπορικό, έχοντας προϋπηρεσία σε όλες τις εθνικές και τοπικές κατηγορίες του ελληνικού και του κιλκισιώτικουποδοσφαίρου. Θήτευσε σε δύο ομάδες του νομού Ξάνθης (Α.Ο. Ξάνθης, Β52 Ελπίδα Γεννησέας), σε δύο ομάδες του νομού Λακωνίας (Μολαϊκό, Ατρόμητο Συκιάς), σε τρεις ομάδες του νομού Θεσσαλονίκης (Δόξα Δρυμού, Βορρά Αμπελοκήπων, Σμυρναϊκό Βαθυλάκκου), σε οκτώ ομάδες του νομού Κιλκίς (μικτή ΕΠΣΚ, Κιλκισιακό, Α.Ε. Πολυκάστρου, Ποντιακό Νέας Σάντας, ΠΑΟΝΕ Επταλόφου, Α.Ε. Πεδινού, Ηρακλή Κοιλαδίου, Ατέρμονα).

Η συνέντευξή του έχει ως εξής:

– Απόφαση- «σταθμός» η σύσταση του συνδέσμου προπονητών…

-Ηταν αναγκαία από πολύ παλιά. Το μαρτυρεί το γεγονός ότι όλοι σχεδόν οι νομοί της Ελλάδας έχουν συνδέσμους προπονητών. Αργήσαμε πάρα πολύ. Το ποδόσφαιρο πρέπει να μπει σε μια τάξη. Στη σύγχρονη εποχή τα πάντα είναι θέμα αξιολόγησης και πιστοποίησης. Αρα και ο προπονητής στο ποδόσφαιρο πρέπει να είναι πιστοποιημένος, όπως και τα σωματεία. Ευελπιστούμε ότι όλοι όσοι εργάζονται σε ομάδες του νομού, θα κάνουν την προσπάθεια να γίνουν μέλη. Δεν ήρθαμε για να πολεμήσουμε κανέναν. Ηρθαμε να δεχθούμε όλους αυτούς που ενδιαφέρονται να μπουν στις τάξεις μας.

–Ποιές είναι οι πρωτοβουλίες σας για την επιμόρφωση των μελών;

– Σκεφτόμασταν να κάνουμε πολλά, αλλά μας πήγε πίσω ο κορονοϊός. Διαδικτυακά γίνεται η παρακολούθηση σεμιναρίων που επιμελείται ο Πανελλήνιος σύνδεσμος προπονητών. Κάναμε στο Κιλκίς μια σχολή ΟΥΕΦΑ. Στόχος μας ήταν φέτος τον Μάϊο να γίνει άλλη μία σχολή ΟΥΕΦΑ C ή Β, αλλά δεν ξέρουμε αν θα τα καταφέρουμε λόγων των ειδικών συνθηκών που διαμορφώνει η πανδημία. Είναι τακτικά τα Πανελλαδικά σεμινάρια. Με το διαδίκτυο παρακολουθήσαμε τέσσερα, στο δίμηνο Νοεμβρίου Δεκεμβρίου.

– Υπάρχει προγραμματισμός για στέγαση σε γραφεία;

Απάντηση: Είναι μέγιστο πρόβλημα το ότι δεν στεγασθήκαμε. Δυστυχώς, δεν είμαστε οικονομικά εύρωστοι. Εχουμε μόνο τις συνδρομές. Ο δήμαρχος Κιλκίς Δημήτρης Κυριακίδης ανέφερε ότι το έχει στις προτεραιότητές του, να στεγασθούμε ή να συστεγασθούμε μαζί με άλλο φορέα. Θα μας λύσει τα χέρια αυτή η εξέλιξη.

-Ποια είναι η μεγαλύτερη φιλοδοξία του συνδέσμου;

-Η πλήρης κατάρτιση και πιστοποίηση των προπονητών που δουλεύουν στα τοπικά πρωταθλήματα της ΕΠΣ Κιλκίς. Η άνοδος του ποδοσφαιρικού επιπέδου, μέσα από προπονητές με γνώσεις, αδελφοσύνη και αλληλοβοήθεια.

-Ο προπονητής έχει «μαγικό ραβδί»;

-Όχι. Εχει τους ποδοσφαιριστές που υλοποιούν την φιλοσοφία και τον τρόπο παιχνιδιού του. Ο προπονητής πρέπει να βγάλει προς τους παίκτες, καρδιά, ψυχή, αγάπη, ειλικρίνεια.

-Μπορούν να δείξουν το δρόμο κάποιοι τοπικοί καρριερίστες προπονητές, όπως ο ομοσπονδιακός Σάκης Σημαιοφορίδης από το Κιλκίς, ο Γιώργος Δώνης από την Καστανερή, ο Βασίλης Αντωνιάδης από την Τέρπυλλο, ο Κώστας Παπαδόπουλος από το Μαυρονέρι;

-Ασφαλώς και μπορούν να λειτουργήσουν θετικά ως πρότυπα. Στο νομό Κιλκίς υπάρχουν παιδιά με πολύ καλές προπονητικές δυνατότητες. Δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τους φτασμένους. Θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα, αλλά για τους περισσότερους αποτελούν τροχοπέδη οι εργασίες τους, που δεν τους επιτρέπουν να ξεφύγουν από τα στενά όρια του νομού.

-Λιγοστές οι ομάδες του νομού Κιλκίς, με τμήματα υποδομής…

-Ευθύνεται το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας. Τις δεκαετίες του ’80 και ’90 σε όλα τα χωριά υπήρχε νεολαία. Πλέον, έκλεισαν όλα τα δημοτικά στα χωριά, γιατί δεν έχουν νεανικό ανθρώπινο δυναμικό. Τα παιδιά βρίσκονται στις πόλεις και κωμοπόλεις, στελεχώνοντας συγκεκριμένες «ακαδημίες». Λείπουν οι παράγοντες και τα οικονομικά προβλήματα είναι μεγάλα. Δεν μπορεί να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση. Την τριετία 1984-1987 ο νομός Κιλκίς είχε 92 ενεργά σωματεία και δεκάδες παιδικές ομάδες. Υπολειπόταν μόνο της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας και της Αχαϊας. Τώρα απέμειναν μόλις 36 μάχιμες ομάδες, λιγοστές για να απορροφήσουν τα νέα παιδιά. Επί πλέον η νέα γενιά συγκινείται περισσότερο από την ηλεκτρονική τεχνολογία και όχι τόσο από τον αθλητισμό. Θα ήταν ιδεατό σενάριο να ξαναδούμε τη διεξαγωγή παιδικών πρωταθλημάτων στο νομό Κιλκίς. Δεν βρίσκω όμως τον τρόπο για αλλαγή του σκηνικού. Με πέντε μάχιμες «ακαδημίες» δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στην επόμενη μέρα.

-Παλαιότερα ο αρχηγός ή ο πρόεδρος γινόταν προπονητής…

-Δεν γινόταν αλλιώς, γιατί δεν υπήρχαν πολλοί επίσημοι προπονητές. Είχαν εμπειρία, διάθεση, ανιδιοτελή αγάπη για το ποδόσφαιρο και έδιναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Ηταν αξιόλογοι σε συμπεριφορά και γνώσεις, για τα δεδομένα δύσκολων εποχών. Τώρα υπάρχουν νεόπλουτοι παράγοντες που νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, χωρίς να έχουν ανθρώπινη βάση και επίπεδο ποδοσφαιρικών γνώσεων.

-Ο προπονητής «πληρώνει το μάρμαρο» στην πρώτη αποτυχία…

– Είναι χαρακτηριστικός της ιδιοσυγκρασίας του Ελληνα να λειτουργεί έτσι. Από αρχαιοτάτων χρόνων. Θέλαμε να φτιάχνουμε ήρωες και με ηδονή να τους γκρεμίζουμε. Ομάδες που δείχνουν εμπιστοσύνη στους προπονητές, δρέπουν καρπούς. Οι προπονητοφάγοι παράγοντες δεν επιτυγχάνουν κάτι ουσιαστικό.

-Η συντριπτική πλειοψηφία των μεγάλων παικτών, δεν μπορούν να γίνουν μεγάλοι προπονητές…

-Για να γίνεις μεγάλος παίκτης ή προπονητής χρειάζονται, ηγετικές ικανότητες, ταλέντο, δουλειά. Είναι πολύ διαφορετικό πράγμα η ποδοσφαιρική ιδιότητα από την προπονητική καθοδήγηση.

-Στους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές, σε ποιόν βαθμό μετράει η φυσική κατάσταση, η τακτική και η ψυχολογία;

-Προέχει η καλή ψυχολογία και έπονται τα άλλα δύο. Αυτός ήταν και ο τρόπος δουλειάς μου. Ο προπονητής πρέπει να ανοίξει την ψυχή του παίκτη.

-Το αλφαβητάριο του καλού προπονητή;

-Αγάπη προς τους ποδοσφαιριστές, με πράξεις και όχι με λόγια. Μετά έρχεται η προπόνηση, η τακτική, η φυσική κατάσταση. Ο προπονητής δεν πρέπει να έχει φόβο, αλλά το θάρρος να ομολογήσει και στους παίκτες του ότι έκανε λάθη. Μέσα από τον αμοιβαίο σεβασμό προπονητή και παικτών έρχεται η αποδοχή και η επιτυχία.

-Ο καλύτερος προπονητής στον νομό Κιλκίς, στην Ελλάδα και παγκοσμίως;

-Δεν θέλω να αναφερθώ ονομαστικά στον νομό Κιλκίς, γιατί θα αδικήσω κάποιους. Στην Ελλάδα ξεχωρίζω τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Από το διεθνές στερέωμα με εντυπωσίασαν ο Σκωτσέζος Αλεξ Φέργκιουσον και ο Πορτογάλος Φερνάντο Σάντος.

– Από ποιόν επηρεάστηκες για να μπεις στην προπονητική;

-Ηταν έμφυτη ανάγκη και καθαρά προσωπική επιλογή. Σαν τύπος, ήθελα να μεταδίδω, να οργανώνω, να είμαι ηγέτης.

-Ποιός επηρέασε την προπονητική σου ιδεολογία;

-Αυτός που την Άνοιξη του 1989 ανέβασε την Ξάνθη στην α’ εθνική, ο Κατερινιώτης Τάσος Αναστασιάδης. Ημουν συνεργάτης του και στον Κιλκισιακό, κερδίζοντας πολλά. Πήρα πολύτιμα εφόδια για να σταθώ με αξιοπρέπεια, από τον ενάμισο μήνα που ήμουν υπηρεσιακός τεχνικός στην Ξάνθη της Α’ εθνικής του 1989-1990, μέχρι και την χαμηλότερη ερασιτεχνική κατηγορία. Η προπονητική μου ιδεολογία αφορούσε την ελευθερία κινήσεων των παικτών, χωρίς στερεότυπες φόρμουλες. Ήθελα οι παίκτες να αναπτύσσουν πρωτοβουλίες. Σε αυτό το συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού με συναρπάζει η Αταλάντα της τελευταίας διετίας.

-Ποιά συνεργασία προσδοκείτε από το διοικητικό συμβούλιο της ΕΠΣ Κιλκίς;

-Υπάρχει πολύ καλή επικοινωνία. Μιλάμε την ίδια γλώσσα. Οι προπονητές αποτελούμε ένα σημαντικό κομμάτι του ποδοσφαίρου. Όσο μας βοηθούν, θα βάζουμε κι εμείς το λιθαράκι μας στο άθλημα. Υπάρχουν διάθεση και όνειρα. Δεν απογοητευόμαστε. Όλα θα πάνε καλά. Ηρθαμε να ενώσουμε και να βάλουμε ισχυρά θεμέλια στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο του νομού Κιλκίς. Χαιρόμαστε που θα συμπορευτούμε με τη διοίκηση της ΕΠΣ Κιλκίς, με αξιόλογους συναδέλφους από άλλες περιοχές, όπως ο Γιαννιτσιώτης Νίκος Μαβίδης, με όλους τους υγιώς σκεπτόμενους συντελεστές που επιθυμούν τη βελτίωση και αναβάθμιση του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.

-Όλος ο πλανήτης στον «παλμό» του νέου κορωνοϊού…

-Είναι υπαρκτό πρόβλημα, το οποίο πρέπει να προσέξουμε και στο άμεσο μέλλον. Να είμαστε προσεκτικοί στους χώρους εργασίας, στην οικογένεια, εκεί που κινούμαστε. Ως κοινωνικά όντα πρέπει να σεβόμαστε τους συνανθρώπους μας. Μακάρι να τελειώσει σύντομα η πανδημία, γιατί υπάρχει ανθρώπινη δυστυχία, με τους θανάτους και την οικονομική καταστροφή.