Αυτά μόνον ….Αριστερά δεν είναι!
Το πάθος και η αριστεία είναι ανέκαθεν σύμφυτη με την ψυχή του Έλληνα, και στις πιο δύσκολες συνθήκες κρίσης. Πώς γίνεται αλλιώς η ομάδα της Νομικής Αθηνών, αγόρια και κορίτσια, να καταφέρνει και να φτάνει στον τελικό διεξαγωγής δίκης, δύο φορές με το Χάρβαρντ και μία με την Οξφόρδη και να νικά;
Πώς γίνεται τα παιδιά του τμήματος μαθηματικών του Πανεπιστημίου Πατρών να φθάνουν σε μαθηματικές Ολυμπιάδες και να κατακτούν χρυσά βραβεία; Πώς γίνεται τόσα Ελληνόπουλα να πρωτεύουν στον παγκόσμιο στίβο, στην ιστιοπλοΐα, τη γυμναστική το δίαθλο κι αλλού, ενώ στην πολιτική να πιάνουμε συνεχώς πάτο;
Πέρασαν τέσσερις δεκαετίες από τη μεταπολίτευση και μετά και το σύνθημα «ψωμί – παιδεία –ελευθερία» εξακολουθεί να είναι περισσότερο επίκαιρο, απ’ όταν ειπώθηκε.
Πριν χρόνια ο άνθρωπος της Αριστεράς ήταν ο φανατικός οπαδός της πάλης των τάξεων, ο ένθερμος προπαγανδιστής των βιβλίων του Μαρξ, ο άριστος γνώστης των τσιτάτων του Λένιν. Ήταν ο πρωτοπόρος στις διαδηλώσεις, αυτός που είχε λίγα λεφτά, όνειρα παλλαϊκά κι ένα όραμα συλλογικό που ξεπερνούσε τον εαυτό του.
Κύλισαν τα χρόνια κι ο άνθρωπος της Αριστεράς άλλαξε θέση και στάση. Άλλωστε, πολιτική που δεν σε κάνει βουλευτή για την πλατιά κάστα των πολιτικών είναι άχρηστη. Μοιάζει με τον πλατωνικό έρωτα που ποτέ δεν φθάνει στην απόλυτη ηδονή….
Ο σημερινός αριστερός ξέχασε την πάλη των τάξεων, διέγραψε την επαναστατική λογική και αντικατέστησε τον ουμανισμό με τον ατομικισμό, το ρομαντισμό της νεότητας με το ρεαλισμό της ψευτο-ωριμότητας!
Οι βουλευτές των «Ποδέμος» («Podemos») σύμφωνα με δημοσιεύματα του ισπανικού Τύπου, θα λαμβάνουν 850 ευρώ το μήνα. Οι δικοί μας εδώ, εκτός από τις υψηλές αποδοχές, τα πελατειακά γραφεία, τα κινητά και σταθερά τηλέφωνα, τα δωρεάν αεροπορικά εισιτήρια, έχουν πέντε υπαλλήλους, αυτοκίνητο στη διάθεσή τους και τόσα άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός…
Και σαν να μην έφθαναν αυτά, σε καιρούς εξοντωτικής κοινωνικής κρίσης, εκατό δεκαεφτά πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα πάρουν ως αναδρομική αποζημίωση πάνω από 100.000! Κατά τα λοιπά αλλού κι αλλού είμαστε Ευρώπη. Δυστυχώς, ένα από τα πολλά παραδείγματα που διδάσκει η ελληνική πολιτική είναι ότι εκείνος που νομοθετεί, μπορεί ακόμη και την «κλοπή» από το κράτος να την μετατρέπει δια νόμου σε νόμιμη!
Αυτά και πολλά άλλα συμβαίνουν, επειδή ο λαός δεν αντιδρά. Από το 146 π Χ. και μετά, όταν οι Ρωμαίοι κατάκτησαν την Ελλάδα, για 1200 συνεχόμενα χρόνια ήμασταν υπό κατοχή. (500 χρόνια στους Ρωμαίους, 300 στους Φράγκους και 400 στους Τούρκους), ώσπου κάποια ατσαρούχωτα παλικάρια πολέμησαν και κατάκτησαν τη λευτεριά της. Ακολούθησαν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912—13, κατά τους οποίους απελευθερώθηκε η Μακεδονία και το 1940 αντισταθήκαμε στους ναζί και τους ντόπιους συνεργάτες τους…
Εβδομήντα χρόνια από τότε και ο Έλληνας ζη ξανά την γερμανική Κατοχή σε κατάσταση «υπνηλίας». Δεν αντιδρά και δεν αντιστέκεται. Η πολιτική, από τέχνη που σκοπεύει στα καλά και τα δίκαια, κατά τον Αριστοτέλη, αποδεικνύει το εντελώς αντίθετο. Στη Δημοκρατία που λέγεται Ελλάδα, μόνον ο λαός δεν εκπροσωπείται, αλλά παραμένουν πάντα στην εξουσία τα ίδια τζάκια.
Η ζωή κυλά καθημερινά χωρίς προσμονή και προσδοκία. Ελπίδα δεν φαίνεται πουθενά στην χώρα της τζακοκρατίας. Πέθανε και το πιο μικρό όραμα. Καλύτερες μέρες δεν φαίνεται πως θα έρθουν σύντομα. Χειμώνας έξω και ο φτωχός δεν έχει χρήματα για την θέρμανσή του. Έσβησε και η τελευταία φλόγα του αγώνα. Μόνον μαύρος καπνός βγαίνει από τα λίγα τζάκια στην αποικία της Ζήμενς….
Η ζωή καθορίζει τη συνείδηση, έχει γράψει ο Μαρξ. Η ζωή πράγματι για πολλούς άλλαξε και πολλούς τους άλλαξε. Και το πιο παράξενο των ημερών μας να ακούς αριστερό βουλευτή να προτείνει να πληρώνουν οι μαθητές δίδακτρα των 600 ευρώ το χρόνο. Να καταργεί δηλαδή στην ουσία τη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Αυτά μόνον Αριστερά δεν είναι!
