Εργατικό Κέντρο Κιλκίς: «Ναι και στο περιβάλλον και σε θέσεις εργασίας»
«Ναι και στην προστασία του περιβάλλοντος, ναι και σε κάθε επένδυση που δημιουργεί θέσεις εργασίας».
Αυτήν την θέση διατυπώνει το εργατοϋπαλληλικό κέντρο Κιλκίς με αφορμή τον «θόρυβο» γύρω από το θέμα της ενεργειακής επένδυσης στα Κρούσια.
Στην σχετική ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:
«Η διοίκηση του εργατοϋπαλληλικού κέντρου Κιλκίς σε συνεδρίασή της συζήτησης μεταξύ άλλων αποφάσισε να επαναδιατυπώσει την άποψή της, με αφορμή τις προσφατες αναφορές στον τοπικό Τύπο και τις διαφορετικές απόψεις-προσεγγίσεις που διατυπώθηκαν σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Κιλκίς (και μετά από αυτό) γιά τις επικείμενες επενδύσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα περιμετρικώς της Τερπύλλου και γιά τις επιπτώσεις του περιβάλλοντος.
Η συζήτηση αυτή πιστεύουμε, ότι έφερε στην μνήμη πολλών το μεγάλο θέμα μεταλλευτικών ερευνών στην περιοχή των Κρουσίων ως προς τον τρόπο ενημέρωσής μας και την εν συνεχεία διαδικασία με άγονες-προκλητικές αντιπαραθέσις επιστημόνων που περισσότερο προβλημάτισαν και δεν βοήθησαν στην εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων γιά τις ουσιαστικές επιπτώσεις του περιβάλλοντος (αν και δεν υπάρχει συγκριτικώς η ίδια βαρύτητα των επενδύσεων ως προς την ένταση κεφαλαίου και περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων).
Τονίζουμε εξ αρχής ότι η βιομηχανική ανάπτυξη στον νομό μας βρίσκεται σε «κατεδάφιση» με τις «μνημονιακές» πολιτικές που εφαρμόζονται, με την ανεργία να ξεπερνά την απασχόληση, όπως αυτή βεβαίως λειτουργεί σήμερα «κουτσουρεμένη» και με την αβεβαιότητα γιά ανάπτυξη να κυριαρχεί στους επενδυτές, στους εργαζόμενους και ανέργους.
Ολα αυτά και πολλά άλλα συνηγορούν να είμαστε όλοι υπεύθυνοι και ρεαλιστές να ενώνουμε τις δυνάμεις μας γιά το καλύτερο αποτέλεσμα προοπτικών τοπικής ανάπτυξης χωρίς ιδεοληπτικά σύνδρομα, χωρίς πνεύμα υποκρισίας και υπερβολική ευαισθησία γιά πολύτιμα αγαθά, όπως είναι το περιβάλλον, αγνοώντας και δίνοντας λιγότερη σημασία γιά το άλλο σημαντικό κοινωνικό αγαθο και την αξία της απασχόλησης, που έστω και μία θέση σήμερα που δημιουργείται, είναι κέρδος.
Την ευαισθησία γιά το περιβάλλον την έχουμε όλοι αλλά κάθε περίπτωση κρίνεται ξεχωριστά, αντικειμενικά, τεκμηριωμένα, λαμβάνοντας υπ’ όψιν πάρα πολλές παραμέτρους, όπως και την βούληση των τοπικών κοινωνιών διαφορετικά κάθε επίκληση των επιπτώσεων στο περιβάλλον με υπερβολική ευαισθησία γίνεται υποκειμενικά και υποκριτικά.
Αυτό που εμείς τονίζουμε ως παγιωμένη αρχή και θέση γιά την ρύπανση του περιβάλλοντος από ενδεχόμενη εγκατάσταση και λειτουργία βιομηχανικής μονάδας είναι αυτό της ρύπανσης του υδροφόρου ορίζοντα με επικίνδυνα σοτιχεία που θα θέτουν σε κίνδυνο την υγεία άρα το ακριβότερο κοινωνικο αγαθό της ζωής μας.
Ολα τα άλλα επιβαρυντικά στοιχεία γιά το περιβάλλον διέπονται απο κανόνες ελέγχου, που θεσπίστηκαν γιά την αντιμετώπιση τους, αδυναμίες ελέγχου σαφέστατα υπάρχουν, οφείλουμε όμως την αδυναμία αυτή εφαρμογής τους γιά την σωστή λειτουργία τους να την «θωρακίσουμε» αποτελεσματικά, διαφορετικά η ευθύνη είναι δική μας και ας μην αποποιούμεθα των ευθυνών».
