Μία ακόμη ευκαιρία γιά την Ενωμένη Ευρώπη η πρωτιά του Ε.Μακρόν

Ρεπορτάζ Βαγγέλλης Αποστολίδης

Ο πρώτος γύρος των πρόσφατων γαλλικών προεδρικών εκλογών αποτελεί από προχθές παρελθόν, και πλέον σε δύο Κυριακές από τώρα θα γνωρίζουμε εάν ο 39χρονος κεντρώος πρώην τραπεζίτης και υπουργός οικονομικών της Γαλλίας επί θητείας του απερχομένου Γάλλου σοσιαλιστή προέδρου Ολάντ, Εμανουέλ Μακρόν κατέβαλε την πρώτη θέση στην εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής σε 23,86% θα γίνει, όπως δείχνουν όλες οι ενδείξεις ο επόμενος Γάλλος πρόεδρος, νικώντας τον «μπαμπούλα» της Ακρας Δεξιάς στην Γαλλία και επικεφαλής του «Εθνικού Μετώπου», την Μαρί Λεπέν, που κατετάγη δεύτερη με 21,43%.

Από τα αποτελέσματα της περασμένης Κυριακής το πιό ισχυρό μήνυμα είναι, ότι αυξάνει σημαντικά ο ευρωσκεπτικισμός σε μία χώρα όπως την Γαλλία, που πρακτικά, μαζίε με την Γερμανία, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην ύπαρξη του οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) στον «σκληρό πυρήνα» της οποίας μετέχει από τις αρχές του 2000 και η χώρα μας, ως κράτος-μέλος που χρησιμοποιεί το κοινό νόμισμα του ευρώ.

Τόσο η Μαρί Λεπέν όσο και ο εκπρόσωπος της Αριστεράς σε αυτές τις εκλογές Ζαν-Λυκ Μελανσόν, που κατετάγη οριακός τέταρτος πίσω από τον εκπρόσωπο της παραδοσιακής Δεξιάς, Φρανουσά Φιγιόν με 19,62% έναντι 19,94%, έθεσαν ως κύριο «άξονα» της πολιτικής τους εκστρατείας την αμφισβήτηση της ΕΕ και, κατ’ επέκτασιν, την παρουσία της Γαλλίας σε αυτή, θέτοντας στην καλύτερη των περιπτώσεων ως «ανάχωμα» την προοπτική διεξαγωγής δημοψηφίσματος επ’ αυτού, όπως πρότεινε η κ. Λεπέν μετά απο διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες γιά μία νεα ΕΕ και κατόρθωσαν αθροιστικώς να ξεπεράσουν το 41% των ψήφων. Δεδομένα, τα οποία καθιστούν την αναμέτρηση του δευτέρου γύρου των γαλλικών προεδρικών εκλογών σε δώδεκα ημέρες από σήμερα ως αποφασιστικής σημασίας όχι μόνον γιά την Γαλλία, αλλά και γιά ολόκληρη την Ευρώπη.

Και κυρίως θα λέγαμε γιά την χώρα μας, που στην παρούσα δύσκολη και ιδιαιτέρως κρίσιμη συγκυρία γιά την πορεία της δεν θα επιθυμούσε να μπλέξει ο μοναδικός ουσιαστικώς δανειστής της και επί της ουσίας ο βασικός συντηρητής αυτού που ονομάζουμε σύγχρονο ελληνικό κράτος, στην δίνη μιάς τέτοιας πολιτικής αβεβαιότητας και αμφισβήτησης.

Ένα τέτοιο «σενάριο» θα ήταν πραγματικά καταστρεπτικό γιά την χώρα μας, τουλάχιστον γιά όσους εξακολουθούν να έχουν την πεποίθηση, ότι η ενωμένη Ευρώπη είναι το «σπίτι» μας και η προοπτική μας, σε ό,τι αφορά στο μέλλον μας.

Εξ ου και δηλώσεις βαθειάς ανακουφισης ουσιαστικώς γιά τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των γαλλικών εκλογών των εγχώριων κυριάρχων πολιτικών παραγόντων, που επιχειρούν μέσα από τις δηλώσεις τους να μετατοπίσουν τα συμπεράσματα από αυτές, σε πεδία απολύτως συμβατά με τις δικές τους πολιτικές επιδιώξεις, κάνοντας λόγο γιά νικη είτε του κέντρου είτε των μεταρρυθμίσεων, είτε του πατριωτισμού έναντι του εθνικισμού και του λαϊκισμού, που έχουν κάποια βάση αλλά δεν απηχούν το βασικό και ουσιαστικό συμπέρασμα της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης, που είναι το ποσοστό όσων αμφισβητούν γιά διαφορετικούς λόγους την συνέχιση της ΕΕ.

Ακόμη και αν ηττηθεί στον δεύτερο γύρο η Ακρα Δεξιά, που δεν είναι πλέον τόσο ακραία όσο ήταν επί προεδρείας στο «Εθνικό Μέτωπο» του πατρός Λεπέν, κάτι που φαντάζει και ως το πιθανότερο ενδεχόμενο, καθώς με εξαίρεση τον αριστερό Ζαν-Λύκ Μελανσόν οι υπόλοιποι αποτυχόντες από τον δεύτερο γύρο διεκδικητές του χρίσματος εξέφρασαν την στήριξή τους στον Μακρόν, έχει πολυ μεγάλη σημασία να δούμε την εκλογική τους επίδοση.

Και τούτο διότι αν καταγράψει σε αυτόν επιδόσεις άνω του 40%, όχι μόνον θα εδραιώσει ακόμη περισσότερο την παρουσία του «Εθνικού Μετώπου» και της ίδιας της Μαρίν Λεπέν στα πολιτικά δρώμενα της Γαλλίας, αλλά, κατά συνέπειαν θα εδραιώσει περισσότερο και τον ευρωσκεπτικισμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται γιά το πολύ εγγύς μέλλον σε αυτήν την πολύ μεγάλη και σημαντιή γιά τα ευρωπαϊκά δεδομένα χώρα της ΕΕ.

Και μπορεί η αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ, που έτσι κι λαλιώς πάντα ήταν σε αυτήν με το ένα πόδι, να μην αποδειχθεί εν τέλει και τόσο «τραυματική» γιά την ίδια αλλά και την ΕΕ όμως, εάν αυτό τεθεί πρακτικά σε αμφισβήτηση γιά την Γαλλία στον επόμενο γύρο των προεδρικών εκλογών, τα αρνητικά αποτελέσματα θα είναι εντελώς διαφορετική, ακόμη και σε περιπτωση νίκης του Μακρόν χωρίς συντριπτική διαφορά.
Η ενίσχυση της λογικής επιστροφής σε κράτη-έθνη και η διάλυση της ΕΕ, ένα συμβεί, θα έχει περισσότερο αρνητικές συνέπειες κυρίως γιά τις μικρότερες και οικονομικώς αδύναμες χώρες, όπως η Πατρίδα μας.

Χώρες και κράτη, όπως η Βρετανία αλλά και η Γαλλία σε μικρότερο βαθμό έχουν τις οικονομικές δυνατότητες να σταθούν ανταγωνιστικώς στο παγκοσμιοποιημένο διεθνές περιβάλλν, ιδιαιτέρως εάν μεταρρυθμιστούν σε ωρισμένους τομείς, όπως έχει άλλωστε ήδη εξαγγείλει ο κ. Μακρόν.

Τα δεδομένα δεν είναι, όμως, ίδια γιά χώρες, όπως η Πατρίδα μας, που έτσι κι αλλιώς, αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες και προβληματα, και η προοπτική διάλυσης ή στην καλύτερη, αμφισβήτησης του κοινού ευρωπαϊκού οικοδομήματος, που ευλογεί ο πολύ «δεξιός» Τραμπ και ο πολύ «αριστερός» Μελανσόν, όχι μόνον φαντάζει ως εφιάλτης, αλλά και είναι!

Η συγκυριακή γιά μία σειρά από λόγους και αιτίες πρωτιά του Μακρόν στον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών είναι σίγουρο μία ευκαιρία γιά όσους πιστεύουν ακόμη στην Ενωμένη Ευρώπη και η πορεία της πολιτικής του πρότασης εάν τελικώς εκλεγεί ως νεώτερος ηγέτης της Γαλλίας μετά τον Μέγα Ναπολέοντα, θα είναι πρακτικά ίσως και η τελευταία ευκαιρία της ΕΕ, τουλάχιστον, στην μορφή που την γνωρίζουμε έως σήμερα!