Κοινωνία

Με καθολικό ΑΞΙΟΣ η ενθρόνιση του σεβασμιώτατου μητροπολίτη Κιλκίς κκ. Βαρθολομαίου (Βίντεο)

Σε ατμόσφαιρα θρησκευτικής ανάτασης, παρά τις επιπτώσεις της δύσκολης υγειονομικής συγκυρίας, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 26.11.21, στον Ιερό μητροπολιτικό ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κιλκίς, η τελετή ενθρόνισης του νέου σεβασμιώτατου μητροπολίτη Πολυανής και Κιλκισίου κκ.Βαρθολομαίου.

Παρά τον βροχερό καιρό, η προσέλευση κόσμου υπήρξε αξιοσημείωτη, ενώ μέσα στον ιερό ναό τηρήθηκαν τα υγειονομικά πρωτόκολλα.

Στον κκ Βαρθολομαίο επιφυλάχθηκε θερμή υποδοχή μετά βαΐων, κλάδων δάφνης και χαρμοσύνων κωδωνοκρουσιών.

Έξω από τον μητροπολιτικό ναό τον σεβασμιώτατο υποδέχθηκε ο δήμαρχος Κιλκίς Δημήτριος Κυριακίδης ενώ ο τοποτηρητής της ιεράς μητροπόλεως σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου κ. Δημήτριος, ο οποίος αφού τον καλωσόρισε του παρέδωσε την Ποιμαντορική Ράβδο, ως είθισται, ευχόμενος καλή ποιμαντορία.

Νωρίτερα, στα όρια των νομών Θεσσαλονίκης – Κιλκίς, στην ιστορική έδρα του δήμου Κιλκίς, τη Νέα Σάντα, τον νέο μητροπολίτη υποδέχθηκε o τοποτηρητής σεβασμιώτατος κ. Δημήτριος και ο δήμαρχος Κιλκίς μαζί με εκπροσώπους της τοπικής κοινότητας και της 71ης Α/Μ Ταξιαρχίας “Πόντος” ενώ εκπρόσωποι Ποντιακών Συλλόγων με ποντιακές στολές του παρέδωσαν άνθη.

Η στρατιωτική μπάντα του Γ’ Σώματος Στρατού και τιμητικό στρατιωτικό άγημα της 71ης Α/Μ Ταξιαρχίας “Πόντος” απέδοσε τις πρέπουσες τιμές και εκπρόσωποι Πολιτιστικών Συλλόγων της Πόλης τον υποδέχθηκαν με λουλούδια και αισθήματα αγάπης.

Λόγω των υγειονομικών μέτρων πρώτος ο δήμαρχος Κιλκίς με χαιρετισμό του εκ μέρους όλου του δήμου καλωσόρισε τον νέο Ποιμενάρχη, δωρίζοντάς τον ένα αρχιερατικό εγκόλπιο.

Ακολούθως A’ Γραμματεύς της Ιεράς Συνόδου Εκκλησίας της Ελλάδος, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Δωρόθεος Πάπαρης, ανέγνωσε από άμβωνος τη σχετική Εγκύκλιο Αυτής και το Προεδρικό Διάταγμα περί εκλογής, αναγνωρίσεως και καταστάσεως του νέου Μητροπολίτου, κι αμέσως μετά ετελέσθη η πανηγυρική Δοξολογία και η Τελετή Ενθρονίσεως.

Tην Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, εκπροσώπησε ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, Καστελίου, Βιάννου κ. Ανδρέας (Εκκλησίας της Κρήτης), ο οποίος και μετέφερε τις Ευχές του Οικουμενικού Πατριάρχου προς τον νέο μητροπολίτη ενώ τα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων εκπροσώπησαν ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Ειρηνουπόλεως κ. Δημήτριος και ο Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα αρχιμανδρίτης Ραφαήλ Γρίβας.

Εκ μέρους του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου μίλησε ο μέχρι σήμερα Τοποτηρητής, σεβασμιώτατος μητροπολίτης Γουμενίσσης κk. Δημήτριος.

Στην σεμνή τελετή παρέστησαν οι σεβασμιώτατοι μητροπολίτες Βεροίας κ. Παντελεήμων, Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνός, Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος, Νεαπόλεως κ. Βαρνάβας, Εδέσσης κ. Ιωήλ, Ν. Ιωνίας κ. Γαβριήλ, Ιερισσού κ. Θεόκλητος, Κίτρους κ. Γεώργιος, Ελασσώνος κ. Χαρίτων, Ν. Κρήνης κ. Ιουστίνος, Φθιώτιοδος κ. Συμεών, Λαγκαδά κ. Πλάτωνας, Καστορίας κ. Καλλίνικος, Περιστερίου κ. Γρηγόριος.

Από όλους προσφέρθηκαν συμβολικά δώρα στον κκ.Βαρθολομαίο, ενώ ο ίδιος προσέφερε στον ΙΜΠΚ κειμήλιο-θήκη με ιερό λείψανο του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, το οποίο παρέδωσε στον εφημέριο του ιερού ναού Μεταμορφώσεως της Σωτήρος Κωνσταντίνο Κουτρή.

Κατόπιν τον σεπτό Ποιμενάρχη του Κιλκίς, προσεφώνησαν ο υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Βουλευτής Κιλκίς Γεώργιος Γεωργαντάς, ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης καθώς επίσης ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας, ο αντιπεριφερειάρχης Κιλκίς Ανδρέας Βεργίδης και ο γενικός αρχιερατικός επίτροπος της ΙΜΠΚ και εφημέριος του ιερού ναού Αγίου Γεωργίου Σταυροχωρίου π.Γεώργιος Παντελίδης.

Ακολούθησε ο Ενθρονιστήριος λόγος του νέου Μητροπολίτη Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος τόνισε χαρακτηριστικά ανάμεσα στα άλλα: “Ακολούθησε ο ενθρονιστήριος λόγος του νέου μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου κκ Βαρθολομαίου, ο οποίος τόνισε χαρακτηριστικά ανάμεσα στα άλλα:

« … «Οὗτος ὅρος πάσης πνευματικῆς προστασίας, πανταχοῦ τό
καθ’ ἑαυτόν παρορᾶν πρός τό τῶν ἄλλων συμφέρον»
(Λόγος Β’ Απολογητικός της εις τον Πόντον φυγής, Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου)
Με αυτόν τον λόγο του Μεγάλου Ιεράρχου και ποιητού Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, σας αγκαλιάζω όλους πατρικά και εν Χριστώ αγαπητικά, καταθέτοντας τις σκέψεις μου αναφορικά με την πνευματική μου αποστολή.
Αυτό είναι το βασικό καθήκον κάθε πνευματικού ηγέτου, το να παραβλέπει σε κάθε περίπτωση το δικό του συμφέρον για χάρη του συμφέροντος των άλλων». Με την εμπιστοσύνη της Εκκλησίας εκπεφρασμένη διά της τιμίας ψήφου της σεπτής Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, ανέρχομαι στον επισκοπικό θρόνο της Ιεράς Μητροπόλεως Πολυανής και Κιλκισίου, για να διαποιμάνω τον λαό της τοπικής μας Εκκλησίας.
Έναν λαό ευγενικό, σεμνό και φιλοπρόοδο. Έναν λαό, που με σοβαρότητα και τιμή ατενίζει τις ιστορικές του καταβολές και με υπευθυνότητα αγωνίζεται για την ανέλιξη και την προκοπή του, ενώ «φυλάττει Θερμοπύλας», κατά την ρήση του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητού.
Έναν λαό με παραδοσιακές αρετές, γνήσιο, ευσεβή και ευλαβή, που κρατά τη λαμπάδα της πίστεως και της ελπίδος αναμμένη και, μάλιστα, συχνά εν μέσω πολλών και ποικίλων δυσκολιών.
Αυτόν τον υπέροχο λαό, όλους εσάς, σας κοιτώ κατάματα και σας λέγω ολοκαρδίως ότι βρίσκομαι ανάμεσά σας, έτοιμος να αποκηρύξω οτιδήποτε προσωπικό και υστερόβουλο, χάριν της δικής σας πνευματικής ωφέλειας και της εν Χριστώ ζωής σας…
… Με κατάνυξη και ευλάβεια κλίνω το γόνυ μπροστά στην Ιερά μνήμη των Πεντεκαίδεκα Μαρτύρων, των εν Τιβεριουπόλει μαρτυρησάντων, των πολιούχων Κιλκίς. Κλίνοντας το γόνυ εδαφιαίως, ασπάζομαι το ιερό λείψανο του Αγίου Πέτρου, ενός εκ των Πεντεκαίδεκα Μαρτύρων πολιούχων μας, ανεκτίμητο πνευματικό φυλακτό που έφεραν οι Έλληνες πρόσφυγες πρόγονοί μας από τη Στρώμνιτσα…
…Στρέφω το βλέμμα μου στη Βασιλίδα των Πόλεων. Στην κοιτίδα του ορθοδόξου λόγου, στον τόπο των οραμάτων και των οραματισμών μας, στο πανίερο και μαρτυρικό Φανάρι και υποκλίνομαι έμπροσθεν του Οικουμενικού Πατριάρχου κκ Βαρθολομαίου, ασπαζόμενος ευλαβώς την Αγίαν Δεξιάν του, καταθέτοντας τον εγνωσμένο σεβασμό μου σε Αυτόν και τη Μητέρα Αγία Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία, εκζητώντας τις θεοπειθείς πατριαρχικές ευχές του, για τη θεάρεστη διαποίμανση της Ιεράς Μητροπόλεώς μας…
…Επιθυμώ να σας διαβεβαιώσω ότι η ακριτική και ταπεινή Ιερά Μητρόπολή μας συνεχίζοντας ένα έργο Ευαγγελισμού και επανευαγγελισμού των ψυχών των ανθρώπων, θα συμπαρίσταται με όλες τις δυνάμεις της στο ιεραποστολικό έργο των Εκκλησιών, οι οποίες εκπροσωπούνται στη σημερινή τελετή της ενθρονίσεώς μου…
… Αδελφοί μου και παιδιά μου,
Συγγράφοντας τον επιβατήριο λόγο μου σαν σε νύχτα αξημέρωτη, κατέβηκα από αυτόν τον θρόνο της διαποιμάνσεως, τοποθετήθηκα ξανά και ξανά ανάμεσά σας και ρώτησα και ξαναρώτησα τον εαυτό μου: τι προσδοκίες έχουν τα παιδιά μου από εμένα; Αλήθεια παιδιά μου, τι προσδοκίες έχετε; Τι περιμένετε να ακούσετε; Τι είναι αυτό που θα σας κάνει να τρέξετε στην ανοιχτή αγκαλιά του πατέρα σας;
Με βασάνισε αυτό το ερώτημα, πολύ.
Θα σας μιλήσω καρδιακά, λοιπόν, όπως θα μιλώ πάντοτε, μέχρι να με ενταφιάσετε σ’ αυτήν την ευλογημένη γη μας, που και τότε, όταν θα αναμετρηθεί η λήθη με την Ανάσταση, θα παρακαλώ τον Θεό να σας μιλά η σιωπή μου και να σας ευλογεί η αγάπη μου, εσάς, τα παιδιά σας και τα παιδιά των παιδιών σας.
Ήρθα ανάμεσά σας, επίσκοπος, μητροπολίτης και πατέρας, για να σηκώσω τον Σταυρό του μαρτυρίου του Χριστού μας, να τον σηκώσω σταθερά, αείποτε και συνεχώς, όχι σαν «αναμάρτητος», αλλά ως άνθρωπος «εν μετανοία» κλητός, πιστός στον Χριστό, με προσευχή ταπεινή, συχνά ασκητική, άνθρωπος που ξέρει ότι τα χαρίσματα δίνονται σ’ αυτούς που παλεύουν τα πάθη τους, ότι τα φωτοστέφανα προϋποθέτουν Σταυρό και ότι καμία παντοδυναμία ενώπιον αυτού του Σταυρού δεν έχει προοπτική και πραγματική αξία…
… Βρίσκομαι ανάμεσά σας ως Ποιμένας για να αναζητήσω και να θεραπεύσω, με τη χάρη του Τριαδικού Θεού, τα απολωλότα λογικά πρόβατα, με ακακία, με ζήλο και με προσευχή. Για να συγκεντρώσω όλους μας στη φάτνη της ταπεινής θεϊκής αγάπης Του και ως σημείο ενότητας και αγάπης, να σας διασφαλίσω, ενωμένους και αγαπημένους με τον Χριστό. Η ενότητά μας, κάνει τους άνισους, ίσους! Έχουμε διαρκή ανάγκη από αυτήν την οργανική συναίρεση! Τον Χριστό!…
…Γιά να έχουμε αυτήν την προοπτική και τη δυναμική, της εν Χριστώ τελειώσεως, ο ίδιος ο Κύριος λέει: «μείνατε εν εμοί καγώ εν υμίν» (Ιωάν. ΙΕ, 6). Μας καλεί να μείνουμε μαζί Του! Κι εγώ ταπεινά, με αναμμένη τη λυχνία της πίστεως, σηκώνοντας τον Σταυρό του θριάμβου της Αναστάσεώς Του, σας λέω: «Να μείνουμε με τον Χριστό και ο Χριστός θα είναι μαζί μας!».
Ο ίδιος ο Κύριός μας, επίσης, μας λέει «εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους. Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις» (Ιωάν. ΙΓ, 34-35).
-Ποιο είναι το γνώρισμά μας ως Χριστιανών, αδελφοί μου;
Το λέει ο Κύριός μας! Η αγάπη!
Στη μεταξύ μας αγάπη, Εκείνος γίνεται το πρότυπο της αγάπης μας. Όπως Εκείνος μας αγάπησε, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, έτσι ζητά να μαθητεύσουμε μέσα στην Εκκλησία Του, να αγαπάμε! Μας ζητά, εν Αγίω Πνεύματι, να εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα, πνευματικής εξελίξεως με τον Σταυρό της Αγάπης…
… Αδελφοί μου,
Όσοι δεν μελετούμε το Ευαγγέλιο, αδικούμε πρώτα τον εαυτό μας και έπειτα τον Χριστό! Ας γίνει καθημερινότητά μας! Το Ευαγγέλιο να υπάρχει σε κάθε σπίτι.
Το Ευαγγέλιο να το μελετούμε στο σπίτι μας, ο καθένας και η καθεμία ξεχωριστά, όλοι μαζί έπειτα ως οικογένεια, με προσευχή, ακολούθως, όλοι μαζί ως Εκκλησία στις συνάξεις μας!
Η Καινή Διαθήκη του Χριστού είναι οδοδείκτης στη ζωή μας. Εάν δεν έχουμε αυτήν τη βοήθεια, τότε «ο περιπατών εν τη σκοτία ουκ οίδεν πού υπάγει» (Ιωάν. 12, 35).
Στα προβλήματά μας, λύσεις υπάρχουν! Διαβάστε και ζήστε το Ευαγγέλιο του Χριστού.
Ελάτε να το ζήσουμε μαζί! …
… Την εποχή της μετανεωτερικότητας, όπου οι επιλογές λιγοστεύουν, το αξιακό σύστημα πλήττεται, η αγάπη πληγώνεται και η παρακμή είναι επί θύραις, σ’ αυτήν την εποχή των αποστάσεων, ας ζήσουμε την Χάρη του Χριστού.
Αδελφοί μου, σ’ αυτήν την εποχή των αβεβαιοτήτων, πρέπει να είμαστε ενωμένοι κάτω από τη σκέπη του Χριστού και την αξία της αγάπης Του. Κάθε αξία αποτελεί ένα ελεύθερο καθεστώς, και απαιτεί περισσότερα από τον εαυτό μας.
Μπορούμε να το ζήσουμε! Ας εμπιστευθούμε τον Χριστό!
Από αυτούς τους λόγους θα κριθούμε αδελφοί μου.
Εάν κάνουμε πράξη την αγάπη στον πεινασμένο, στον διψασμένο, στον ξένο, στον ενδεή, στον ασθενή, στον φυλακισμένο, στον πληγωμένο και τον αναξιοπαθούντα άνθρωπο. Από αυτούς τους λόγους, ορθώνεται μία πρόταση τρόπου ζωής: αγάπη!
Από αυτούς τους λόγους, προβάλλεται ως επιλογή του Χριστού η αγάπη.
Επιλογή δική Του. Επιλογή για τον τρόπο Του. Επιλογή για το υπόδειγμά Του.
Πρόταση και επιλογή για όλους μας η αγάπη. Η εσταυρωμένη Αγάπη!
Αξία και αρετή και δωρεά του Αγίου Πνεύματος η αγάπη!
Αυτή η εσταυρωμένη Αγάπη δεν είναι προσκολλημένη σε τίποτε στατικό και υποχρεωτικό, και κυοφορεί έναν υπεύθυνο χαρακτήρα.
Η αγάπη του Χριστού μας ωθεί να επιλέξουμε την ενεργοποίηση! Σε μία εποχή, κατά την οποία φθίνουν οι αξίες που διέπουν τη ζωή μας και αυξάνει η παθητικότητα και η νωθρότητα, η αγάπη του Χριστού ανθίζει ως σημείο ενότητας και πίστεως στην Αλήθεια…
… Επί τρεις δεκαετίες υπήρξα, αλλά και θα συνεχίσω να υπάρχω, εξομολόγος εκατοντάδων ψυχών, αρκετών κληρικών, αγάμων και εγγάμων, αρκετών πρεσβυτέρων και παιδιών λευιτικών οικογενειών. Γνωρίζω τα ποικίλα προβλήματα και τις δυσχέρειες που αναφύονται στην πνευματική μας ζωή. Γι’ αυτόν τον λόγο έχετε την απεριόριστη αγάπη μου και τη στήριξή μου.
Αυτό το οποίο ζητώ από εσάς είναι η πιστή και υποδειγματική τέλεση των Ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας μας…
…Επιθυμώ να αναφέρω την επίσημη ώρα αυτή, την ευλάβειά μου σε ένα αγιασμένο πρόσωπο, προστάτη της ελαχιστότητός μου από τα παιδικά μου χρόνια, τον Άγιο Ιωάννη τον Ελεήμονα. Ο βίος Του μαγνήτισε από την παιδική μου ηλικία τη σκέψη και την καρδιά μου. Η Αγιασμένη και άδολη προσφορά Του ήταν και παραμένει παράδειγμα και οδοδείκτης στην πορεία μου. Για τον λόγο αυτό, έχοντας τη μεγίστη ευλογία της κατοχής αποτμήματος του Ιερού Λειψάνου του Αγίου, με ευλάβεια το προσφέρω στην Εκκλησία που μου εμπιστεύτηκε ο Κύριος, ως ευλογία όλου του πληρώματός της, ως ανάμνηση της ημέρας αυτής, καθώς και ως υπόδειγμα του τρόπου με τον οποίο επιθυμώ να διαποιμάνω την Ιερά μας Μητρόπολη…
…Συνεχίζοντας το λόγο μου, ευλογώ και στέλνω τις πατρικές μου ευχές σε όλες τις πρεσβυτέρες της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, καθώς και στις κατά σάρκαν οικογένειές τους, στους πατέρες και στις μητέρες τόσο των αγάμων, όσο και των εγγάμων κληρικών μας.
Στις πρεσβυτέρες μας λέω: θα βρείτε οι ιερείς μας και εσείς, οι καλές μας πρεσβυτέρες, τον στοργικό πατέρα που θα ακούει πάντοτε τα ζητήματά σας και θα εργάζεται για την χαρά και τη στήριξή σας στα προβλήματά σας.
Τιμώ τις ιερατικές οικογένειες. Ζω επί δεκαετίες μέσα σε αυτές και γνωρίζω τη χαρά του Ήλιου τους και τη θλίψη του συννεφιασμένου ορίζοντά τους….
…Ομιλούμε, λοιπόν, για σταυρούς χάριτος και φωτός, χαράς και ελπίδος!
Από αυτής της θέσεως, απευθύνομαι, σε κάθε πιστό μέλος της Εκκλησίας που έχει ιερό πόθο να ιερωθεί και τον προσκαλώ σε γνωριμία.
Πιστοί Χριστιανοί, που έχετε εργασία και ποθείτε να λάβετε την ιερωσύνη, συνταξιούχοι, με πορεία «εν Χριστώ», αγωνιστές της ζωής που ποθείτε να γίνετε λειτουργοί του Υψίστου, νέοι που ζείτε μέσα στην αγκαλιά της μάνας Εκκλησίας και έχετε ιερό ζήλο, ελάτε να γνωριστούμε, ελάτε να συναντηθούμε γύρω από την Αγία Τράπεζα και να λάβετε με την υπόδειξη του πνευματικού σας πατέρα το καλό άγγελμα της ιεροσύνης.
Εκκλησιολογικά, ως σχέση γάμου θεωρείται η σχέση του Επισκόπου με την τοπική του Εκκλησία. Ως σχέση γάμου νυμφίου και νύμφης. Και ορθώς!
Παράλληλα, όμως, είναι και μία γέννα. Δεν επιλέγει ο Επίσκοπος νυμφίος το παιδί του, το ποίμνιο της νύμφης του. Κάθε πατέρας εύχεται να είναι υγιές το παιδί του, να διαπρέψει μεγαλώνοντας, να είναι ευτυχισμένο, εύχεται… εύχεται… εύχεται… χωρίς να γνωρίζει.
Έτσι κι εγώ ο ελάχιστος. Νυμφίος στην τοπική μας Εκκλησία. Ο Επίσκοπος πατέρας σας…
…. Τις τελευταίες δεκαετίες είδαμε να συμβαίνουν πολλές μεταβολές στον κοινωνικό και ηθικό μας βίο.
–Τα θυμάστε;
Είδαμε να καλλιεργείται και να εδραιώνεται ως φυσιολογική η θεώρηση των πάντων μέσω μιάς ελλιπούς αγωγής.
Πολλές μορφές κοινωνικής συμπεριφοράς θεωρήθηκαν ψεύτικοι και υποκριτικοί και εξοστρακίστηκαν. Σταμάτησε, ακόμη, να διδάσκεται και η πνευματική πατρότητα του ιερέως, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να μαθαίνουν να αποκαλούν τους ιερείς «κύριε».
Χριστιανοί μου, ο ιερέας είναι πατέρας! Και προσφωνείται «πατέρας»! Μάθετε στα παιδιά σας να αποκαλούν τους ιερείς «πατέρες», ώστε ούτε εμείς να χάσουμε το ηθικό μας χρέος, ούτε εσείς να απορφανισθείτε από τη χάρη της ιερωσύνης.
Είδαμε, επίσης, να αλλοιώνεται συστηματικά η πολιτισμική μας ταυτότητα∙ και όταν κάποιος θέλει να χτυπήσει την ταυτότητα, τη χτυπά μέσα από τη γλώσσα. Ο περιορισμός και η στείρα διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών και η προοδευτική απουσία δασκάλων για την εκμάθησή τους, στερεί τη δυνατότητα κατανοήσεως της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και της πατερικής διδασκαλίας, καθιστώντας δύσκολο το ποιμαντικό έργο εξ επόψεως γλώσσας, αλλά και στερώντας τη δυνατότητα στον Έλληνα και δη τον Ορθόδοξο Χριστιανό Έλληνα να γνωρίζει τις ρίζες του.
Κακοποίηση γλώσσας, έλλειμμα αγωγής, αλλά και αποϊεροποίηση των θέσεών μας.
Τα θυμάστε;
Παράλληλα, αποϊεροποιήθηκε η οικογένεια, το κύτταρο της κοινωνίας και της εθνικής συνέχειας. Τα μέλη της οικογένειας, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, χάνονται ανάμεσα σε χιλιομετρικές και ψυχικές αποστάσεις, οι οποίες μεγεθύνθηκαν με την πολύωρη εργασία, τη χρήση της τηλεοράσεως και μεγιστοποιήθηκαν με τη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και των μέσων κοινωνικής δικτυώσεως…
… Αυτή η αντίληψη της εικονικής αυτάρκειας και ευμάρειας, έδωσε τη θέση της στην ανέχεια, στην εσωτερική μετανάστευση, αλλά και τη μετανάστευση στο εξωτερικό. Εμείς, εδώ στον τόπο μας, γνωρίζουμε καλά από ξεριζωμούς, όπως αυτόν των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μας, στο Κιλκίς, από τη Στρώμνιτσα, την Ανατολική Θράκη, τα παράλια της ευλογημένης Μικρασίας και από τον ηρωικό Πόντο· ξεριζωμός που έφερε τον Έλληνα πάλι σε ελληνική γη, όπως είναι η γη της Μακεδονίας.
Αλλά γνωρίζουμε και από άλλους ξεριζωμούς, όπως των οικονομικών μεταναστών μετά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς και των οικονομικών μεταναστών της εποχής μας.
Η αγωνία του παρόντος υπαγορεύει την ανάγκη του παρελθόντος! Όποια διδάγματα έχουμε από το παρελθόν, ας τα ζούμε, ώστε να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη, να μην περνούμε τις ίδιες θλίψεις.
Στέλνω την πατρική μου αγάπη και τις ευλογίες μου στα ξενιτεμένα παιδιά μας, όπου γης! Και τα παρακαλώ να μην ξεχνούν τον τόπο μας, τον τόπο που τα γέννησε, τον τόπο όπου ζουν οι γονείς τους και είναι ενταφιασμένοι οι πρόγονοί τους.
-Παιδιά μου ξενιτεμένα! Σας διαβεβαιώνω ότι είσαστε καθημερινά στις προσευχές μου. Να έχετε προκοπή εκεί που είστε. Να έχετε επίσης πίστη στον Χριστό και ελπίδα στη ζωή σας! Ο Επίσκοπος της γενέθλιάς σας γης, καθημερινά δέεται για εσάς, ώστε να έχουν οι κόποι σας αντίκρισμα στην ψυχή σας, στις ζωές σας και στον κοινωνικό σας περίγυρο.
Σας καρτερώ, όταν θα έρχεστε, να επικοινωνούμε με αγάπη και εύχομαι, υπογραμμίζοντας στις δεήσεις μου προς τον Κύριό μας, τον γλυκό νόστο, σύντομα να βρεθείτε πάλι στην αγκαλιά της μάνας γης σας, στις πατρογονικές σας εστίες.
Μέσα σε αυτές τις εξελίξεις, η συνεχιζόμενη αποϊεροποίηση της ζωής, μεγιστοποίησε το πρόβλημα της υπογεννητικότητας.
Εμείς, εδώ, στα σύνορα το γνωρίζουμε καλύτερα από κάθε άλλον. Όλοι οι ακρίτες το γνωρίζουμε καλά!
Τα χωριά μας αδειάζουν. Οι λιγοστοί γέροντες και οι ακόμη λιγότεροι νέοι, παλεύουν να μη σβήσουν τα φώτα στα χωριά μας. Κατά την ανθρώπινη θεώρηση, πρόκειται για έναν αργό μαρασμό! Όχι, όμως, και αναπόδραστο.
Αυτή η γη κατοικείται πάνω από 4.000 χρόνια από ελληνικά φύλα και όλες οι επιγραφές των ανασκαφών, στην ευρύτερη περιοχή μας, αναδεικνύουν την ελληνική γλώσσα των γηγενών κατοίκων, τις ίδιες παραδόσεις και την ίδια ταυτότητα της ζωής μέσα στην ιστορία.
Αυτή η γη κατοικείται δύο χιλιάδες χρόνια από Έλληνες ορθοδόξους Χριστιανούς, που έμαθαν να αγωνίζονται τίμια και να διαπρέπουν σε έργα φιλήσυχης και φιλοπρόοδης ζωής. Συγκινούμαι με την αρχαία και τη βυζαντινή ιστορία, με τα βυζαντινά κάστρα της περιοχής μας και ποθώ να εργαστώ για να αναπτύξουμε τις βυζαντινές σπουδές και τη μελέτη της τοπικής εκκλησιαστικής ιστορίας μας, σε συνεργασία με τις πανεπιστημιακές μας Σχολές, τους τοπικούς μας φορείς και τους συλλόγους.
Αισθάνομαι δέος και συγκίνηση αναλογιζόμενος την ιστορία της περιοχής, μία Ιστορία άρρηκτα συνδεδεμένη με την πορεία και τις περιπέτειες του Ελληνισμού. Μία Ιστορία ποτισμένη με το αίμα των μαρτύρων της Εκκλησίας μας και των ηρώων της πατρίδος.
Δεν είναι τυχαίο ότι στο συνοριακό φυλάκιο της Δοϊράνης υπάρχει ο Ναός των Θεσσαλονικέων αδελφών, των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, των Φωτιστών των Σλάβων. Θα τους τιμούμε δεόντως, εκφράζοντας τη διάθεσή μας για καλή γειτονία και ειρηνική συνύπαρξη με όλους τους λαούς της περιοχής, αλλά θα τονίζουμε πάντοτε την ελληνική καταγωγή αυτών των δύο ιεραποστόλων του 9ου μ.Χ. αιώνος.
Αναπέμπω δέηση για την ανάπαυση της ψυχής των πολυάριθμων Μακεδονομάχων που αγωνίσθηκαν στην περιοχή του Κιλκίς στον διμέτωπο αγώνα των Ελλήνων Μακεδόνων εναντίον του Οθωμανικού ζυγού και της Βουλγαρικής Σχισματικής Εξαρχίας.
Δακρύζω ενώπιον των τάφων των πεσόντων στις φονικές μάχες του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου και συγκεκριμένα στις μάχες του Κιλκίς, στις 21 Ιουνίου 1913, και της Δοϊράνης, στις 23 Ιουνίου 1913.
Αποτίω φόρο τιμής στη μνήμη του ηρωικώς πεσόντος ανωτάτου αξιωματικού Αντωνίου Καμπάνη, από την Άνδρο, του οποίου το όνομα φέρει τιμητικώς ένα από τα χωριά της Ιεράς Μητροπόλεώς μας…
… Αδελφοί μου,
Περπατούμε όλοι μαζί στον ίδιο δρόμο. Ο προορισμός μας είναι ο ίδιος. Έχουμε όμως την ευκαιρία να επιλέξουμε, να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας ή να βαδίσουμε ανεξάρτητα από τη θέα του, σε μονοπάτι δύσβατο και αδιέξοδο.
Έχοντας πάντοτε στην πατρική μου σκέψη και φροντίδα τους μεγαλυτέρους, πλησιάζω φιλικά, ως Ποιμένας τους νέους μας για να πορευθούμε μαζί στη διδασκαλία του Χριστού. Ξέρω πολύ καλά, παιδιά μου, την, αυτονόητη μάλλον θα έλεγε κανείς, επιταγή της εποχής μας:
Φτάνει πια με τα στερεότυπα!
Φτάνει πια με την τυπολαγνία!
Ο στόμφος και η έπαρση του ανθρώπου είναι που αποξενώνουν από την Εκκλησία. Ο λόγος του Χριστού, όμως, είναι προσιτός σε όλους. Ο Χριστός, μας περιμένει όλους. Η ουσία της διδασκαλίας Του παραμένει ίδια. Εμείς, όμως, ως ιερείς και Αρχιερείς, οφείλουμε να σας την προσφέρουμε σύμφωνα με την εποχή μας, να σας την χαρίσουμε, όπως και ο ίδιος ο Θεάνθρωπος έκανε· δηλαδή, σύμφωνα με την εποχή.
Διότι όπως ο Θεός είναι ζωντανός, έτσι και η Εκκλησία Του είναι ζωντανή! Δεν είναι μουσειακό έκθεμα. Και ζωντανή ούσα, πρέπει να εξελίσσει τον τρόπο της, χωρίς να μεταβάλλει στο ελάχιστο την ουσία της.
Παιδιά μου, θα είμαι παρών!
Και στα μαθήματά σας και στις βόλτες σας και στη διασκέδασή σας και στους προβληματισμούς σας. Γι’ αυτό είναι καιρός, τα στερεότυπα των παλαιότερων εποχών να εκλείψουν. Είμαι δίπλα σας!
Παιδιά μου αγαπημένα,
Κλείνοντας τις σκέψεις μου αυτές, σας κοιτώ όλους πάλι στα μάτια. Δύο λέξεις θέλω να κρατήσετε από όσα σας εξομολογήθηκα σήμερα: Αγάπη και Ενότητα! Τώρα τι από όλα όσα είπαμε και σκεφθήκαμε θα γίνει πράξη, με τη Χάρη του Θεού, είναι στο χέρι μας! Στο χέρι μας είναι να δουλέψουμε άοκνα, νυχθημερόν και αγαπητικά. Οι λόγοι οι δικοί μου, το άνοιγμα της δικής μου καρδιάς και ο οραματισμός μου, δεν έχουν αντίκρυσμα και προοπτική χωρίς εσάς συνοδοιπόρους, συντρόφους και συνεργάτες. Η ενότητά μας και ο συντονισμός μας θα κάνουν χειροπιαστά τα οράματα!
Άλλωστε, η Ιστορία το έχει δείξει, ότι αυτός ο κόσμος, ο μικρός ο μέγας, τα πάντα μπορεί, φτάνει, όπως μας λέγει ο ποιητής, να έχει στην καρδιά του μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι. Να έχει, δηλαδή, τον Χριστό και την Ελλάδα στην καρδιά του. Και Ελλάδα σημαίνει Χριστός. Αμήν.».-
Αμέσως μετά το πέρας της τελετής της ενθρονίσεως, ο νέος μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου εδέχθη τις ευχές των παρισταμένων.
Ανάμεσά τους και οι πρωτοσύγκελλοι Θεσσαλονίκης αρχιμανδρίτης π. Ιακώβος Αθανασίου, Δημητριάδος αρχιμανδρίτης π. Δαμασκηνός Κιαμέτης, Βεροίας αρχιμανδρίτης π. Αθηναγόρας Μπίρδας, Λαρίσης αρχιμανδρίτης π. Ιγνάτιος Μουρτζανός καθώς και οι συνεφημέριοι του στον ιερό μητροπολιτικό ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος που διακονούσε αρχιμανδρίτης π. Ισίδωρος Μπαϊρακτάρης και αρχιμανδρίτης Ισίδωρος Κάτσιος.
Ανάμεσα στο εκκλησίασμα, τόσο από το Κιλκίς, όσο και από την Αθήνα, παρέστησαν οι βουλευτές Κιλκίς Γεώργιος Φραγγίδης και Θεσσαλονίκης Θεόδωρος Καράογλου, οι δήμαρχοι Παιονίας Κωνσταντίνος Σιωνίδης, Χαλκηδόνος Σταύρος Αναγνωστόπουλος και Λαγκαδά Ιωάννης Ταχματζίδης, ο διοικητής της 71 Α/Μ ταξιαρχίας ταξίαρχος Βασίλειος Τσάμης, εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας, κ.α.

Η προσφώνηση του δημάρχου Δ.Κυριακίδη
Όπως αναφέρθηκε, τον σεβασμιώτατο κκ Βαρθολομαίο προσφώνησε πρώτος ο δήμαρχος Κιλκίς Δημήτρης Κυριακίδης , που είπε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
« …Η μητροπολιτική μας επαρχία, έμπλεη θρησκευτικού παλμού, υποδέχεται φιλόστοργα στην ταπεινή της σκήτη τον αρχιερέα του Θεού του Υψίστου, τον νέο μητροπολίτη Πολυανής και Κιλκισίου κκ Βαρθολομαίο. Η ενθρόνιση του νέου μας επισκόπου, αυθεντικού εκφραστή της αποστολικής διαδοχής και ορθόδοξης παράδοσης, επισφραγίζει τη μυστηριακή ένωση με το πλήρωμα των πιστών με ποθούμενο σκοπό την κοινή κατοίκηση σε μια κοινωνία θείας αγάπης και ζωής…
… Έρχεστε στην εσχατιά της Πατρίδας, στο βόρειο άκρο του Ελληνισμού, όπου η Ορθοδοξία και ο Πατριωτισμός ορθώνονται επιβλητικοί, άγρυπνοι φρουροί των παραδόσεων, μεταλαμβάνοντας με το άγιο άναμά τους στους ανθρώπους του την πίστη στην δημιουργία και την ευλογητική δύναμη της προόδου…
Η ιστορία αυτού του τόπου έχει βαθειές ρίζες στον άπειρο χρόνο και ως κληρονόμοι της έχουμε υποχρέωση και καθήκον να την διαφυλάξουμε. Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως αξιόλογα μνημεία και επιγραφικά ευρήματα, που αποκαλύπτουν ακμαία οικιστική οργάνωση, διοικητικά και οικονομικά κέντρα που αποτέλεσαν τον πυρήνα του πολιτισμού στην εποχή τους και παρήκμασαν ή διαλύθηκαν από επιδρομές βαρβαρικών φύλων και πολεμικές συγκρούσεις.
Μαρτυρικές πηγές του Θουκυδίδη, πατέρα της Ιστορίας, για την αρχαία Δόβηρο αλλά και αναφορές στην Πρασιάς Λίμνη- όπως ονομαζόταν η σημερινή λίμνη της Δοϊράνης- από τον Όμηρο ανασυνθέτουν τις παραστάσεις ζωής στην ευρύτερη περιοχή του Κιλκίς. Τα αρχαία σπαράγματα της Πολιτείας του Παλατιανού, με το σύνταγμα των αγαλμάτων της που φιλοξενείται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κιλκίς, η Μητρόπολις της Μορύλλου με το ξακουστό θεραπευτήριο του Ασκληπιού, ο χρυσοφόρος ποταμός του Γαλλικού, η συμπερίληψη της Φύσκας μαζί με άλλες θρησκευτικές μακεδονικές πόλεις στα λατινικά ιαμβικά εμβατήρια του αρχαίου Ευαγγελίου, το βυζαντινό φρούριο του Παλαιού Γυναικοκάστρου και πλήθος νέων τεκμηρίων συνιστούν το αποθησαύρισμα της ιστορικής ταυτότητας του ενιαίου Δήμου Κιλκίς.
Η νεώτερη ιστορία του τόπου μας, νέε Επίσκοπε της Μητροπόλεώς μας είναι γραμμένη με σελίδες δόξας, απαράμιλλου θάρρους και γενναιότητας. Το Κιλκίς είναι Πόλη Ηρώων! Πέρασαν την πύλη της Αθανασίας στην επική μάχη του Κιλκίς στις 21 Ιουνίου του 1913. Στις πυρακτωμένες λοφοσειρές του Κιλκίς έπεσαν μαχόμενοι χιλιάδες Έλληνες πολεμιστές υπερασπιζόμενοι τα ιερά και όσια της Πατρίδας, στο θυσιαστήριο της λευτεριάς, όπως μνημονεύει το Κιλκίς στο ποίημα ‘’Η Πατρίδα στους νεκρούς της – Ύμνος των Ελλήνων’’, ο Κωστής Παλαμάς το οποίο και εκφώνησε αντί πανηγυρικού στα αποκαλυπτήρια της προτομής του ηρώου της μάχης τον Ιούλιο του 1929. Για το φωτισμένο αγιοκέρι του Κιλκίς έγραψαν και άλλοι λογοτέχνες, όπως ο Στρατής Μυριβήλης, ο Βασίλης Ρώτας, που πήραν μέρος σ΄ αυτή την τιτανομαχία του Β Βαλκανικού Πολέμου.
Στο έρημο και κατεστραμμένο από τα δεινά του πολέμου Κιλκίς βρήκαν την νέα τους Πατρίδα οι Στρωμνιτσιώτες, οι πρώτοι οικιστές του μετά την πολυαίμακτη μάχη φεύγοντας οριστικά από την γενέθλια γη. Η προσφυγιά χάραξε το πύρινο σημάδι της στον τόπο μας, που στα κατοπινά ταραγμένα χρόνια του Α Παγκοσμίου Πολέμου και της Μικρασιατικής καταστροφής, δεχόταν κύματα προσφύγων από τον Πόντο, την Θράκη, την Στενήμαχο, την Καππαδοκία.
Ανακατεμένοι πληθυσμοί, άνθρωποι με διαφορετικές συνήθειες, με ξεχωριστά ήθη, έθιμα και επαγγελματικές δραστηριότητες, έχτισαν με αμέτρητες στερήσεις και αβάσταχτη φτώχεια τον κορμό της νέας πόλης του Κιλκίς και των χωριών της. Μαζί με την πίστη τους για ένα καλύτερο αύριο οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες κουβάλησαν σαν πολύτιμο φυλαχτό, τα εικονίσματά τους, ιερά Ευαγγέλια και λείψανα των Αγίων τους από τις αλησμόνητες Πατρίδες: την εικόνα των Πεντεκαίδεκα της Τιβεριούπολης και την λειψανοθήκη του ιερομάρτυρος Πέτρου, την μεγάλη καμπάνα του Καρς, την εικόνα του Αγίου Δημητρίου και εδραίωσαν εδώ τις λατρευτικές τους παραδόσεις…
… Διαδέχεστε Σεβασμιότατε άξιους Ποιμενάρχες, το Μακαριστό Εμμανουήλ, τον Απόστολο, τον Αμβρόσιο, τον Χαρίτωνα και άλλους κατά το παρελθόν, που με την ισχυρή προσωπικότητα και το έργο τους μοίρασαν αντίδωρα ευσπλαχνίας και ευεργεσίας χριστολογικής στους πιστούς. Ο καθόλα Άξιος Τοποτηρητής της χηρεύσασας Μητροπόλεως μας, Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου κ. Δημήτριος στάθηκε όλους αυτούς τους εννέα μήνες πρωτοστάτης και αγγελικός βοηθός κάθε ανάγκης, με πατρικές νουθεσίες, καλύπτοντας με την ιερατική του παρουσία τις θρησκευτικές τελετουργίες της Μητροπόλεώς μας, γι’ αυτό και οι ευχαριστίες μας στο πρόσωπό του είναι ένθερμες και ειλικρινείς…
Η εμπειρία σας προσδοκούμε να είναι χρήσιμος πνευματικός οδηγός για την σωστή ανάδειξη των πνευματικών μας θησαυρών, όπως του Κειμηλιαρχείου της Ιεράς μας Μητροπόλεως, της ιστορικής Μονής Αγίου Γεωργίου, της νεόδμητης Μονής του Αγίου Νεκταρίου του Σπανού, του Μουσείου εικόνων βυζαντινής αγιογραφίας στο Δροσάτο.
Σας καλωσορίζουμε στην Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου Σεβασμιότατε Μητροπολίτα μας Βαρθολομαίε, στην Εκκλησία του Κυρίου, ανήμερα της εορτής του Αγίου Στυλιανού, προστάτη των παιδιών, με τη βεβαιότητα της ανάπτυξης αγαθών σχέσεων συνεργασίας με τον δήμο Κιλκίς, με σεβασμό στους διακριτούς μας ρόλους, και οικοδόμησης έργων αγάπης και προόδου για τον τόπο μας…».

Ο χαιρετισμός του αντιπεριφερειάρχη Ανδρέα Βεργίδη
«Είναι ιδιαίτερη η χαρά μου, να υποδέχομαι σήμερα τον νέο Ποιμενάρχη μας. Σήμερα γιορτάζει και πανηγυρίζει η Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς διότι ενθρονίσθηκε ο νέος πνευματικός της πατέρας, ο νέος της Μητροπολίτης.
Σήμερα, ο τόπος μας αγκαλιάζει το νέο του Ποιμενάρχη.
Σεβασμιώτατε,
Γνωρίζετε ότι ήρθατε σε έναν τόπο ευλογημένο, σε έναν τόπο με ξεχωριστή Ιστορία, αλλά και σε μια Μητρόπολη με πλούσια θρησκευτική παράδοση.
Διαδέχεστε έναν σπουδαίο Μητροπολίτη, τον μακαριστό Εμμανουήλ. Αυτόν που εργάστηκε επί πολλά έτη στον τόπο αυτό, προσέφερε πνευματικό έργο και μας είχε συμπαραστάτες στο έργο του.
Είμαι βέβαιος ότι θα συνεχίσετε και θα επαυξήσετε την παρακαταθήκη που εκείνος μας άφησε.
Τείνουμε χείρα συνεργασίας και δηλώνουμε έτοιμοι να συνδράμουμε στο έργο σας.
Σεβασμιώτατε,
Διερμηνεύοντας τα αισθήματα όλης της κοινωνίας, σας καλωσορίζουμε εγκάρδια, εξαιτούμενοι την ευλογία σας.
Δεχθείτε τις πιο θερμές ευχές μας για υγεία, δύναμη, μακροημέρευση και μια ευλογημένη και καρποφόρα πνευματική ποιμαντορία στον τόπο μας.
Και πάλι, Σεβασμιώτατε κύριε Βαρθολομαίε σας καλωσορίζουμε και σας ευχόμ αστε καλή δύναμη στα νέα σας καθήκοντα.
Άξιος!».

Αμέσως μετά το πέρας της Τελετής της Ενθρονίσεως, ο νέος Ποιμενάρχης μας, εδέχθη τις ευχές των παρισταμένων.

Ανάμεσά τους και οι Πρωτοσύγκελλοι Θεσσαλονίκης αρχιμανδρίτης Ιακώβος Αθανασίου, Δημητριάδος αρχιμανδρίτης Δαμασκηνός Κιαμέτης, Βεροίας Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Μπίρδας, Λαρίσης αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Μουρτζανός καθώς και οι Συνεφημέριοι του στον ιερό ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος που διακονούσε αρχιμανδρίτης Ισίδωρος Μπαϊρακτάρης και αρχιμανδρίτης Ισίδωρος Κάτσιος.

Ανάμεσα στο εκκλησίασμα, τόσο από το Κιλκίς, όσο και από την Αθήνα, παρέστησαν οι βουλευτές Κιλκίς Γεώργιος Φραγγίδης και Θεσσαλονίκης Θεόδωρος Καράογλου, οι δήμαρχοι Παιονίας Κωνσταντίνος Σιωνίδης, ο Χαλκηδόνος Σταύρος Αναγνωστόπουλος και Λαγκαδά Ιωάννη Ταχματζίδης, ο Ταξίαρχος της 71ης Α/Μ Ταξιαρχίας Βασίλειος Τσάμης, εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας, κ.α.

Περισσότερα
Δείτε ακόμα

Φωτοσχόλιο

Συνάντηση Σούλη Καζαντζίδη με Βαγγέλη Μαρινάκη

Δεν είναι ασυνήθιστα πολλά;

Ο δήμος Παιονίας αποφάσισε την ανάθεση συγγραφής του ιστορικού λευκώματός του στον καταλληλότερο γι’ αυτόν τον σκοπό ερευνητή και συγγραφέα, […]