Κοινωνία

Ξεχωριστές στιγμές γιά τους αποφοίτους του οκταταξίου γυμνασίου Κιλκίς 1959 – 60

Συνάντηση αποφοίτων, είτε λυκείου είτε γυμνασίου των παλαιών μορφών του, ύστερα από πενήντα χρόνια ή … μισό αιώνα δεν είναι πανελλαδικώς κάτι το ασύνηθες.

Όμως, συνάντηση αποφοίτων οκταταξίου γυμνασίου ύστερα από … εξήντα χρόνια δεν είναι, επίσης πανελλαδικώς, και … το συχνότερο των πραγμάτων.
Υπό το πρίσμα αυτό, η συνάντηση αποφοίτων του οκταταξίου γυμνασίου Κιλκίς σχολικού έτους 1959-60, που πραγματοποιήθηκε το σαββατοκύριακο 27 και 28-6-20, διεκδικεί … περίοπτη θέση στα κοινωνικά δρώμενα της χώρας, πάντοτε σε σχέση με την ανωτέρω παράμετρο.

Ήταν μία ξεχωριστή συνάντηση … αείποτε εφήβων, στην οποία «περίσσεψαν» τα ανθρώπινα αισθήματα, οι συγκινήσεις, οι ιδιαίτερες στιγμές, και όλα αυτά συνοψίζονται στο ακόλουθο ενημερωτικό δελτίο:

«Με αφετηρία το καφέ – «Κρεσέντο», απέναντι από τα ταξί, ξεκινήσαμε γιά το παλιό γυμνάσιο, από όπου αποφοιτήσαμε (σήμερα λαογραφικό μουσείο), περνώντας από την 21ης Ιουνίου και το παζάρι, ανασύροντας έτσι από την μνήμη μας τις παλιές όμορφες εικόνες, όπως το ζαχαροπλαστείο των Νούρηδων, το καφενείο του Μεζάρη και από πάνω το ΙΚΑ, τα γνωστά μαγαζιά Κουκουδέα, Φελέκη, τα εστιατόρια Ιγνάτη και Παλαιολόγου και πιό πάνω το μαγαζί της Σωτήρας κ.α. Μας άνοιξε διευθυντής του 2ου γυμνασίου κ. Αλέξανδρος Ταμουτσίδης, και μπήκαμε στην αυλή του γυμνασίου. Ο Βασίλης Μακρίδης άνοιξε την πόρτα του παλιού γυμνασίου. Στην συνέχεια επισκεφθήκαμε το λαογραφικό μουσείο με τα πλούσια εκθέματά του, αλλά και παράλληλα με συγκίνηση τις αίθουσες, όπου ήμασταν στην τελευταία τάξη του γυμνασίου!

Με λεωφορείο πήγαμε στον λόφο και επισκεφθήκαμε το κέντρο προβολής λόφου Αγίου Γεωργίου-Σπηλαίου, με ξεναγό τον πάντα ευγενικό και πρόθυμο κ. Βασίλη Μακρίδη.
Κατόπιν, με το ίδιο λεωφορείο μεταβήκαμε στο Ξινό Νερό, γιά να αναπαυθούμε, να θυμηθούμε τις εδκρομές μας σε αυτό το πανέμορφο περιβάλλον και να απολαύσουμε τα νόστιμα φαγητά του εστιατορίου-ταβέρνας «Ξινό Νερό”.

Επιστρέψαμε στην πόλη, αυτήν την φορά στο ξενοδοχείο «Χάμπιτατ». Έγινε η παρουσίαση παλιών φωτογραφιών των συμμαθητών και καθηγητών από στιγμές: σχολικές, εκδρομές, γυμναστικές επιδείξεις κ.α., ανασύροντας εικόνες και συναισθήματα από την μαθητική μας ζωή!
Η τούρτα με «ζωγραφιά» το Ηρώον επιβράβευσε και γλύκανε την συνάντησή μας!

Εκ μέρους συνδιοργανωτών Αναστασίου Ασβεστοπούλου, Αλέκου Παπαμιχαηλίδη, Λάζαρου Μουρμούρη και Αναστασίο Αμανατίδη μίλησε ο Γιάννης Διαμαντίδης λεγοντας:
«Αγαπητοί φίλοι συμμαθητές, με χαρά και μεγάλη συγκίνηση καλωσορίζω όλους εσάς, και ιδιαιτέρως τους εκτός Κιλκίς,που μπορέσατε να δώσετε σήμερα το δυναμικό «παρών» στο ιστορικό και μαρτυρικό Κιλκίς. Το Κιλκίς δεν έχει χάσει καθόλου την αίγλη του, και είναι απόλυτα «δεμένο» με τις ζωές και τις αναμνήσεις μας
Κάποιες από αυτές τις κοινές μας αναμνήσεις, θα έρθουν ξανά στο προσκήνιο σήμερα και θα ανασύρουμε εικόνες και συναισθήματα,που μοιραστήκαμε αγαπημένοι στην εφηβεία μας, εφηβεία ανεμελιάς και αθωότητας.

Υπήρξαμε τυχεροί, διότι το «δέσιμο», που υπάρχει μεταξύ μας, μας έκανε να συναντηθούμε και να επιβεβαιώσουμε το ότι διαφορετικοί άνθρωποι, που «χάραξαν» ο καθένας τον δικό του μοναδικό «δρόμο» στην ζωή,μπορούν να παραμένουν φίλοι, όταν υπάρχει αγάπη.
Ανήκουμε, επίσης, σ’ εκείνη την γενιά, που είχαμε το προνόμιο να ζήσουμε τα νεανικά μας χρόνια σε ένα πανέμορφο Κιλκίς και στην πιό ενδιαφέρουσα ανατρεπτική μα και δημιουργική δεκαετία του 1950.

Σε όλους μας, το πηλίκιο, το βαθμολόγιο το απουσιολόγιο, τα δοκίμια, οι παρελάσεις, οι γυμναστικές επιδείξεις, οι Χαιρετισμοί στα χωριά, οι εκδρομές, οι εξετάσεις και, φυσικά, οι καθηγητές έχουν «χαραχθεί» βαθιά στην μνήμη μας.
Ο καθένας μας, όμως, επειδή η μνήμη είναι επιλεκτική, θά ‘χει να θυμάται διαφορετικά κομμάτια, και ενώνοντας τα θα συμπληρώσουμε και πάλι σήμερα το «παζλ» της κοινής σχολικής μας ζωής.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς, που πιστέψατε στο «στήσιμο» αυτής της εκδήλωσης,
Κάποιοι είχαν προγραμματίσει να έρθουν ή θα ήθελαν πολύ να έρθουν, και δεν τα κατάφεραν για σοβαρούς οικογενειακούς και προσωπικούς λόγους. Στέλλουν, όμως, την αγάπη τους και αυτοί είναι οι Σάκης Γεωργιάδης, Ιωάννης Ξανθόπουλος, Κυριάκος Ευθυμιάδης, Επαμεινώνδας Κυριακίδης, Μιχαήλ Στυλιανίδης, Σάββας Παυλίδης και Σάββας Τσιτουρίδης

Είναι, όμως, και 38, που μας «άφησαν» γιά πάντα, και θα σας παρακαλέσω
να τους υποσχεθούμε, ότι γιά μας ζουν πάντα, όσο θα έχουν μία θέση στο μυαλό και στην καρδιά μας, και αναφερόμαστε στούς κεκοιμημένους…

Η ζωή, όμως, συνεχίζεται φίλοι μου, και όσο βρισκόμαστε σ΄αυτήν, εύχομαι να μας έχει ο Θεός γερούς πάντα ν΄ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε όπως λέει και το γνωστό τραγούδι“.

Την Δευτέρα 28-6-20 τελέσθηκε μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των κεκοιμημένων συμμαθητών μας στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου».-

Περισσότερα
Δείτε ακόμα