«Κόπηκαν» οι εκδρομές Κιλκισιωτών στην Τουρκία μετά την «αρπαγή» των στρατιωτικών

Γράφει ο Βαγγέλλης Αποστολίδης

Ένας από τους παράγοντες που έχουν επηρεαστεί όσο κανείς άλλος και σε τοπικό επίπεδο από το περιστατικό της πρόσφατης φυλάκισης από τους Τούρκους δύο στελεχών του ελληνικού στρατού είναι αυτός που αφορά στα συνολικώς επτά τουριστικά γραφεία, που δραστηριοποιούνται επαγγελματικώς στην περιφερειακή ενότητά μας.

Και τούτο, διότι έχουν σταματήσει κατά το διάστημα που έχει μεσολαβήσει από την ημέρα της «αρπαγής» των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο και εντεύθεν οι έξι με επτά εκδρομές που πραγματοποιούσαν ετησίως σε προορισμούς της γείτονος χώρας κυρίως σε Αδριανούπολη και Κωνσταντινούπολη και δευτερευόντως σε περιοχές του Πόντου και της Καππαδοκίας.

Γεγονός, που αθροιστικώς έχει μειώσει δραστικώς τους «τζίρους», και τα κέρδη των εν λόγω επιχειρήσεων όχι μόνον στον νομό μας αλλά και ευρύτερα σε όλη την Βόρειο Ελλάδα, όπως δήλωσε ένας εξ αυτών στον «Μαχητή», επισημαίνοντας την καθολικότητα του φαινομένου αλλά και τους παράγοντες που συνετέλεσαν στην εμφάνιση του φαινομένου, και οι οποίοι, όπως τόνισε, οφείλονται στην στάση που τηρούν οι ίδιοι οι εκδρομείς, αλλά και οι ιδιοκτήτες των τουριστικών γραφείων, οι οποίοι, βεβαίως, δεν επιθυμούν παρά τις όποιες ζημίες των, να προκαλούν το δήμοσιο κοινό αίσθημα.

Αντίστοιχη, βεβαίως, είναι η κατάσταση και γιά τις αντίστοιχες επιχειρήσεις σε τουρκικό έδαφος, και δη αυτών που δραστηριοποιούνται στην περιοχή της ευρωπαϊκής επικράτειας της Τουρκίας, που πραγματοποιούν εκδρομές σε κοντινούς προορισμούς του νομού Έβρου και της ευρύτερης περιοχής.

Το κατά πόσον θα διαρκέσει αυτή η κατάσταση είναι προς το παρόν δύσκολο να εκτιμηθεί καθώς οι ελληνοτουρκικές σχέσεις το τελευταίο διάτημα λόγω της προκλητικότητας που επιδεικνύει η κυβέρνηση της Άγκυρας και ο πρόεδρος Ρετζέπ-Ταγίπ Ερντογάν με λόγια και έργα βαίνουν επιδεινούμενες.

Γι’ αυτό και οι ιδιοκτήτες των τουριστικών γραφείων του νομού μας εμφανίζονται επιφυλακτικοί σε σχέση με τις εκδρομές, που πραγματοποιούνται σε προορισμούς του Πόντου και της Καππαδοκίας κυρίως κατά την θερινή περίοδο από Κιλκισιώτες με αντίστοιχη προσφυγική καταγωγή, αναμένοντας να βελτιωθεί το κλίμα στις σχέσεις των δύο χωρών και, βεβαίως, να δοθεί ένα αίσιο τέλος στο ζήτημα της αποφυλάκισης των δύο Ελλήνων κρατουμένων στις φυλακές της Αδριανούπολης ώστε να συνεχισθεί μία παράδοση επισκέψεων στις χαμένες πατρίδες, που έχει υιοθετηθεί εδώ και αρκετά χρόνια από πολλούς Κιλκισιώτες.