Κ.Κιλτίδης: Αποχαιρετισμός στον τελευταίο γενναίο πολεμιστή των τραγικών χρόνων του Κιλκίς

Ο Γιάννης Υφαντίδης σημάδεψε τα μεταπολεμικά χρόνια του Κιλκίς.

Ευτύχησε να ζήσει με παράστημα, ευψυχία και σωφροσύνη. Ήταν η επιτομή του Λεβέντη Έλληνα.

Ζώστηκε τα άρματα από παιδί κατά κατακτητών και ανταρτών.

Είναι συγκλονιστικές οι μαρτυρίες για μάχες, όπως στην Επτάλοφο, Πλαγιοχώρι.

Ήταν γενναιότητα και λαϊκή σοφία.

Αγάπησε την γενέθλια γη και ταυτίστηκε με την γεωργία.

Ηγήθηκε του συνεταιριστικού κινήματος με πάθος μέχρι τέλους.

Έδωσε μάχες στα νιάτα του για την Πατρίδα που αγάπησε και αγωνίστηκε με πάθος για την ιδέα της υπαίθρου και της ελληνικής γεωργίας.

Όπως όλοι οι γενναίοι έφυγε από την ζωή με την ικανοποίηση, ότι έδωσε τον καλό αγώνα για Πατρίδα και Λαό.

Σίγουρα όμως πικραμένος από τους υποκριτές και ψευδεπίγραφους αγωνιστές.

Τον γνώρισα από τα νεανικά μου χρόνια, των κοινών αγώνων για τα ταυτόσημα πιστεύω μας. Υπήρξαν και περίοδοι, που με αλληλοσεβασμό πάντα, βρεθήκαμε σε απόσταση.

Αναγνώριζε πάντα, ότι ήμουν η συνέχεια των αγώνων του και του τρόπου του.

Είναι ανεπανάληπτη και συγκλονιστική η στιγμή του 1996, όταν στην Επτάλοφο δύο ημέρες πριν τις εκλογές ζήτησε από τους κατοίκους που τους έσωσε ζωή και υπάρχοντα να του το ξεχρεώσουν στο πρόσωπό μου.

Έμεινε μακρυά από δοσίλογους και προσκυνημένους.

Πονούσε για τους αδικοχαμένους συμπολεμιστές του από άφρονες αντάρτες κατά της Πολιτείας.

Είδε και τους αγώνες του για την ύπαιθρο να προδίδονται με την ερημοποίηση και το ξεθεμελίωμά της.

Βρέθηκα σήμερα στον αποχαιρετισμό του με αναγνώριση όσων σημάδεψαν την ζωή του.

Μιά ίδια πίκρα με διακατέχει στην θύμισή του, που έχει φωλιάσει ανεξίτηλα μέσα μου.

Αντίο πολεμιστή της ζωής, της Πατρίδος και της καταπροδομένης ελληνικής υπαίθρου !

Χαιρέτησε όσους μας χάρισαν την ζωή και την ελευθερία μας. Αλησμόνητος για πάντα !