Ιδού ο «συμβιβασμός»: «Δίπλα στην Μακεδονία»
Θα μου επιτρέψετε να γράψω κάποιες γραμμές και εγώ για το εθνικό αυτό θέμα, που απασχολεί χρόνια τώρα τη χώρα ετούτη. Ό,τι καλύτερο έχω ακούσει σε πρόταση για το όνομα των γειτόνων μας προήλθε από μια τυχαία συζήτηση δύο ανθρώπων σε ένα καφέ όπου καθόμουν. Περιέχει και γεωγραφικό προσδιορισμό που θέλουμε εμείς και τον όρο Μακεδονία που θέλουν εκείνοι. Το όνομα που προτείνεται λοιπόν για τη γείτονα χώρα και θα έπρεπε κατά τη προσωπική μου άποψη να αποτελεί εθνική μας γραμμή είναι το «Δίπλα στην Μακεδονία».
Πέρα από τη πλάκα όμως, ένα μεγάλο γιατί μου δημιουργείται βλέποντας όλα αυτά τα «θέλω» και όλα αυτά τα «ατράνταχτα επιχειρήματα» που χρησιμοποιούνται. Με ποιο σκεπτικό μπορεί κάποιος να λέει «ε αφού 140 χώρες λένε τα Σκόπια, Μακεδονία ας το πούμε κι εμείς»; Είναι δυνατόν επειδή μια χώρα αποφάσισε μόνη της να αλλάξει το σύνταγμα της, αυτό να αναγνωριστεί από όλους; Με την ίδια λογική να φωνάζουμε όλους όσους έχουν αυτό το επιχείρημα, «Παντελή» άσχετα αν είναι άντρες ή γυναίκες και τους λένε κάπως αλλιώς. Αφού όλοι θα τους φωνάζουμε «Παντελή» έτσι θα τους λένε.
Το ίδιο «γιατί» μου δημιουργείται όταν ακούω κάποιους υπερπατριώτες, εθνικιστές και «Μακεδονομάχους» να λένε ότι δε θέλουν τον όρο Μακεδονία σε καμμία περίπτωση. Ο όρος Μακεδονία υπάρχει ήδη. Δυστυχώς υπάρχει ήδη. Δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια ενώ έπρεπε να εκμεταλλευτούμε την ανάγκη των Σκοπίων για επίλυση του ζητήματος, εμείς το μεταφέραμε από γενιά σε γενιά. Αυτό αντικατοπτρίζει και η δήλωση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού ότι δηλαδή «το θέμα του ονόματος θα ξεχαστεί σε μερικά χρόνια».
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι πρέπει να λυθεί το θέμα για να μπορέσει να ανοίξει ο δρόμος ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Πιστεύω επίσης, ότι είναι καλύτερα να είμαστε όλοι στην ίδια ομάδα ώστε να έχουμε κοινή γραμμή και συμπεριφορά από το να απομονώνουμε μια χώρα (στη προκειμένη τα Σκόπια) δίνοντας της την δυνατότητα, μη έχοντας κάτι να χάσει να πράττει όπως της κατέβει στο κεφάλι. Με αυτό ως γνώμονα επιθυμώ λύση του ζητήματος αλλά όχι ονοματολογία κατά βούληση των γειτόνων. Πρέπει να δοθεί ένα όνομα που θα περιορίζει την λέξη Μακεδονία τόσο όσο πρέπει να για καταλάβουν όλοι ότι η Μακεδονία βρίσκεται στην Ελλάδα, στα Σκόπια βρίσκεται κάποιος «παραπόταμος» της.
Και, τέλος, αφού πρόκειται για ένα τόσο σημαντικό και μεγάλο θέμα η κυβέρνηση γιατί αφήνει να ακούγονται από τα μέλη της τόσες διαφορετικές απόψεις όσα κοστούμια έχει στη γκαρνταρόμπα της, η Ζωζώ Σαπουντζάκη; Και γιατί αφού μέσα στη συγκυβέρνηση όπως και μέσα στον λαό υπάρχουν τόσες διαφορετικές απόψεις και πρόκειται για ένα τόσο σημαντικό, εθνικής σημασίας ζήτημα, ο Αλέξης δεν βάζει στην «φαρέτρα» του άλλο ένα όπλο; Ποιο είναι αυτό; Μα τη γνώμη του κυρίαρχου λαού! Όπως τότε που μας ρώτησε για κάτι που η πλειοψηφία δεν ήξερε και κατάφερε… ότι κατάφερε τέλος πάντων.
Δημοψήφισμα Αλέξη μου, διότι αφού εμπιστεύεσαι και ακούς τη λαϊκή εντολή οφείλεις σε ένα τέτοιο ζήτημα να την πάρεις πάλι. Προεκλογικά δεν είπες στον κόσμο τι θα κάνεις με αυτό το θέμα. Ή μήπως δεν το θεωρείς σημαντικό ώστε να διενεργείς δημοψήφισμα; Και θα μου πείτε εσείς τώρα, ναι Θανάση θα γίνει δημοψήφισμα και θα πει το 70% ΟΧΙ σε ονομασία που να περιέχει τη λέξη Μακεδονία. Τι θα κάνει ο Αλέξης και η χώρα; Και θα σας απαντήσω. Ο καθένας θα πάρει αυτό που του αξίζει.
