Λένε «συναινέσεις» την αλλοίωση του χαρακτήρα της πολιτικής διοίκησης

Γράφει ο Γιάννης Τσογγίδης

Ακούσαμε τον υπουργό Σκουρλέτη να αναφέρεται πολλές φορές στον νόμο περί τοπικής αυτοδιοίκησης που “κατασκεύασαν”.

Πρέπει να σημειώσω ότι αυτός ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η «ταφόπλακα» της τοπικής αυτοδιοίκησης και η χαρά των λαμόγιων (αυτό από μόνο του τα λέει όλα!).

Η παραίνεση να μάθουμε να ζούμε συναινετικά μοιάζει με ανέκδοτο, όταν οι άνθρωποι δε μπορούν να συνεννοηθούν σε μια πολυκατοικία.

Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι παντελώς ανώριμη για τέτοιο εκλογικό σύστημα, που ο ΣΥΡΙΖΑ το επινόησε με κομματικό σχεδιασμό παλαιοκομματικής κοπής απλώς για να περάσουν μερικοί δικοί τους στα δημοτικά συμβούλια, όπου ήταν ανύπαρκτοι, και προέκυψε αυτή η τερατογένεση!

Εδώ είμαστε για να δούμε τα αποτελέσματα! Και δε θα είναι πολλοί μόνο δήμαρχοι με μειοψηφία συμβούλων, αλλά και δήμαρχοι μειοψηφιών επί των εγγεγραμμένων με την τεράστια αποχή!

Ένας δήμαρχος π.χ. που κέρδισε με 51% και με αποχή 60 – 62% ουσιαστικώς εκπροσωπεί το ένα πέμπτο των εγγεγραμμένων δημοτών! Προς ενίσχυση των παραπάνω να σημειώσω ακόμη ότι :

– Οι δήμοι εδώ και χρόνια δεν ασχολούνται μόνο με τα σκουπίδια, το πράσινο, τα αδέσποτα, την ύδρευση-αποχέτευση κλπ, δηλαδή δεν κάνουν μία απλή διαχείριση της καθημερινότητας, αλλά καλούνται να λάβουν και αποφάσεις που έχουν πολιτικό χαρακτήρα, όπως π.χ. η αντιμετώπιση, αν όχι η προσέλκυση, ιδιωτών επενδυτών, η ανάθεση εργασιών του δήμου που αδυνατεί να τις πραγματοποιήσει σε ιδιώτες, η τιμολογιακή πολιτική του δήμου, η επιβολή κάποιων φόρων κλπ, εθνικά θέματα π.χ.όπως το μακεδονικό, εθνικά/κοινωνικά όπως π.χ. το προσφυγικό κλπ.

Σε τέτοια ζητήματα πώς μπορούν να υπάρξουν οι περίφημες συναινέσεις όταν υπάρχουν ιδεολογικές διαφορές και συνεπώς εκτιμήσεις εκ διαμέτρου αντίθετες; Αυτό είναι μία ουτοπία.

-Σε ένα δημοτικό συμβούλιο π.χ. σαν του Κιλκίς με 41 μέλη για να είναι έγκυρη η συνεδρίαση απαιτείται απαρτία δηλαδή η παρουσία 21 συμβούλων. Από εκεί και μετά κάποια θέματα εγκρίνονται με τη σχετική πλειοψηφία επί των παρόντων με απόλυτο ελάχιστο τις 11 ψήφους, κάποια σοβαρότερα θέματα απαιτούν απόλυτη πλειοψηφία επί του συνόλου δηλαδή 21 ψήφους και κάποια άλλα ακόμη πιο σοβαρά απαιτούν ενισχυμένη πλειοψηφία των 3/5, 2/3 επί του συνολικού αριθμού των συμβούλων κλπ.

Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι τα δημοτικά συμβούλια δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν.

Και επί πλέον μιας και αναφερόμαστε σε συναινέσεις και δημοκρατία, σε ένα δημοτικό συμβούλιο για να λειτουργεί φυσιολογικά πρέπει να υπάρχει συμπολίτευση που θα διοικεί και αντιπολίτευση, που θα ελέγχει.

Μόνον έτσι μπορεί να λειτουργήσει η δημοκρατία στο δημοτικό συμβούλιο !

Αν γίνουν όλοι ένα εν ονόματι της όποιας συναίνεσης και πιθανόν με στοιχεία συναλλαγών και βολέματος, το δημοτικό συμβούλιο θα μοιάζει περισσότερο με συνωμοτική ομάδα με σκοπό την νομή της εξουσίας, όπου δε θα υπάρχει έλεγχος των πεπραγμένων της διοίκησης, παρά θα μοιάζει με δημοκρατικό όργανο αντιπροσωπευτικό των πολιτών και των τάσεων της κοινωνίας.

* Ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Κιλκίς