Γιάννης Παπαϊωάννου: Η τελευταία ευκαιρία
Η τελευταία δεκαετία είναι ίσως η πιο δύσκολη, αλλά και παράλληλα η πιο περίεργη που έζησε η χώρα.
Ξαφνικά, και από εκεί που το μεγάλο όραμα για μια καλύτερη κοινωνία με περισσότερη δημοκρατία, με περισσότερη δικαιοσύνη και ευκαιρίες για όλους τους νέους, όλα κατέρρευσαν, και από εκεί που η συζήτηση γινόταν για το πώς θα γίνει η αναδιανομή του πλούτου της υπεραξίας του ΑΕΠ, τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν δεδομένο!
Η δεσμεύσεις στις κατά καιρούς συνόδους και η είσοδος στο ευρώ ήταν η δαμόκλειος σπάθη που έκοψε όλες τις ελπίδες και όλα τα όνειρα των Ελλήνων!
Εργασιακά δικαιώματα, υγεία, παιδεία και φυσικά θέσεις εργασίας άρχισαν να γίνονται πλέον οι στόχοι ενός συστήματος, εκτός αλλά και εντός Ελλάδος, που δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι αυτός ο λαός, αυτή η κοινωνία ζει καλά.
Φυσικά, προηγήθηκαν και ακολούθησαν και άλλοι που είχαν την ίδια τύχη!
Μετά από δέκα χρόνια λιτότητας και απονεύρωσης της κοινωνίας, και με μια γενιά χαμένη στα βάθη της κρίσης, ήρθε και η πανδημία που διέλυσε ό,τι είχε ξεχάσει η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού.
Οι ακριτικές περιοχές, όπως η δική μας, υπέστησαν ακόμα περισσότερο αυτές τις επιπτώσεις, όπου κανένας τοπικός της αυτοδιοίκησης, αλλά ούτε και αιρετός δεν προσέφερε τίποτα, ούτε καν πρωτοβουλία στήριξης, ούτε καν ενίσχυσης.
Όλες οι υποδομές, όλοι οι πυλώνες που θα στήριζαν την κοινωνία είτε υποβαθμίστηκαν, είτε εγκαταλείφθηκαν, είτε έκλεισαν τελείως.
Αυτά τα οποία ζήσαμε, αλλά και συνεχίζουμε μέσα στην πανδημία, δεν προοιωνίζουν κάτι θετικό για τον νομό ή την περιφερειακή ενότητα του Κιλκίς -όπως θέλετε!
Η διάσταση του προβλήματος, που θα προκύψει μετά το τέλος της πανδημίας, σίγουρα δεν έχει εκτιμηθεί, και το χειρότερο είναι ότι όλες οι πρωτοβουλίες και οι παρεμβάσεις δεν στοχεύουν στην λύση του προβλήματος, αλλά στην ιδεολογική και πολιτική επιβολή της άποψης ότι δεν υπάρχουν «λεφτόδεντρα», και όλα τα ρυθμίζει η αγορά!
Όλα τα νομοσχέδια της κυβέρνησης έχουν το «ταυτοτικό» στοιχείο της δεξιάς, όχι απλά της σύγχρονης, που καταγράφεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά της δεξιάς που διαχρονικά στην Ελλάδα έχει το δόγμα νόμος και τάξη, και στήριξη μόνο οι ημέτεροι!
Αυτές τις απόψεις, αυτές τις πολιτικές θέσεις φυσικά φαίνεται ότι τις υιοθετεί και τις εφαρμόζει και η αυτοδιοίκηση σε όλα τα επίπεδα!
Η ελλιπής διαχείριση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, η έλλειψη σχεδιασμού, αλλά και η μη αξιοποίηση εργαλείων κοινοτικών και εθνικών και η επιλεκτική στήριξη οδηγούν σε άνοιγμα της ψαλίδας και σε περαιτέρω συρρίκνωση της τοπικής οικονομίας και των πολιτών.
Η τοπική κοινωνία της Π.Ε του Κιλκίς πρέπει να κάνει αυτό που έκανε εδώ και χρόνια, να κάνει την ρήξη της με το κατεστημένο και να κάνει ένα άλμα στο μέλλον μέσα από το πολιτικό πεδίο της σύγκρουσης των απόψεων που καταθέτουν κόμματα, συλλογικότητες και κινήματα.
Η ευκαιρία θα έρθει, και πιστεύω ότι θα αφήσει το αποτύπωμα της έντονο!
Θα είναι ευκαιρία πολιτικής αλλαγής και προόδου!
*Μέλος ΚΕΑ ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία
