Γ.Καρβουνιάρη: Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Η Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε χρόνο[1] ως ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών.
Δικαιώματα των γυναικών είναι τα δικαιώματα και οι απαιτήσεις που αξιώνονται για τις γυναίκες και τα κορίτσια πολλών κοινωνιών ανά τον κόσμο και αποτελούν τη βάση για το γυναικείο κίνημα για τα δικαιώματα κατά τον δέκατο ένατο αιώνα και το φεμινιστικό κίνημα κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Σε ορισμένες χώρες, τα δικαιώματα αυτά θεσμοθετούνται ή υποστηρίζονται από το νόμο, τα τοπικά έθιμα και τη συμπεριφορά, ενώ σε άλλες μπορεί να αγνοηθούν ή να κατασταλούν. Διαφέρουν από τις ευρύτερες έννοιες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσω ισχυρισμών μιας εγγενούς ιστορικής και παραδοσιακής προκατάληψης κατά την άσκηση των δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών, υπέρ των ανδρών και των αγοριών.
Ζητήματα που συνδέονται συνήθως με τις έννοιες των δικαιωμάτων των γυναικών περιλαμβάνουν, αν και δεν περιορίζονται σε αυτά, στο δικαίωμα: για σωματική ακεραιότητα και αυτονομία, να είναι ελεύθερες από σεξουαλική βία, να ψηφίζουν, να κατέχουν δημόσια αξιώματα, να συνάπτουν νομικές συμβάσεις, να έχουν ίσα δικαιώματα στο οικογενειακό δίκαιο, να δουλεύουν, να αμοίβονται με δίκαιους μισθούς ή ίση αμοιβή, να έχουν αναπαραγωγικά δικαιώματα, να έχουν ιδιοκτησία, να μορφώνονται.
Είναι πραγματικά εξαιρετικά επίκαιρο ότι ένα σημαντικό τμήμα εξ αυτών, όπως αυτά που αφορούν την σεξουαλική βία, ότι αναδείχθηκαν με μεγάλη ένταση το τελευταίο διάστημα στην ελληνική κοινωνία ,καθώς πολλές γυναίκες, με πρώτη την Ολυμπιονίκη της ιστιοπλοϊας” Σοφία Μπεκατώρου, έσπασαν την σιωπή και κατήγγειλαν περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης ”ανοίγοντας” τον ασκό του Αιόλου και συμπαρασέρνοντας στο διάβα τους ένα ολόκληρο, καλά κρυμμένο σκηνικό παραβατικών συμπεριφορών με θύμα κυρίως την γυναίκα ,όχι μόνον στον τομέα του αθλητισμού αλλά σε ένα ευρύτερο φάσμα δράσεων της κοινωνίας , σχεδόν πάντα με αδύναμο κρίκο στην υπόθεση την γυναικεία παρουσία.
Και τα οποία μάλιστα ήλθαν να προστεθούν σε μία ιδιαίτερη και δύσκολη χρονικά συγκυρία λόγω της πανδημίας, κατά την οποία η ενδοοικογενειακή βία με θύμα κυρίως την γυναίκα παρουσιάζει μεγάλη έξαρση ,σύμφωνα με τις σχετικές έρευνες, καταδεικνύοντας πόσο σημαντικό είναι να συνεχισθεί και στις ημέρες μας ο αγώνας για την ουσιαστική, και στην πράξη, χειραφέτησης των γυναικών.
Πραγματικά χαίρομαι γιατί η παρουσία μου στα κοινά του δήμου μας ως προέδρου της κοινωφελούς επιχείρησης του δήμου Παιονίας ,αλλά και στην προεδρία του συλλόγου γυναικών ”ΕΥΚΡΑΝΤΗ” σηματοδοτεί στην πράξη ότι στον αγώνα αυτό υπάρχουν αρκετοί σύμμαχοι στους οποίους μπορεί και σε τοπικό επίπεδο να βασισθούν όλες οι γυναίκες της περιοχής μας , έτσι ώστε να συνεχίσουν την αγωνιστική τους πορεία για τη διασφάλιση όλων των δικαιωμάτων που τις αφορούν.
Μόνον αν συμπράξουν θεσμοί ,φορείς ,άνδρες και γυναίκες μπορούμε ,πάντα με γνώμονα τις δημοκρατικές και κοινωνικές αξίες ,μπορούμε να περιθωριοποιήσουμε όσους σφετερίζονται τα δικαιώματα μας και να δημιουργήσουμε μια κοινωνία όπου οι διακρίσεις και ανισότητες κατά των γυναικών θα εξαλειφθούν και θα δημιουργήσουν ένα κόσμο πραγματικά δίκαιο και δημοκρατικό , όχι μόνον για το πιο όμορφο πλάσμα επί γής την ΓΥΝΑΙΚΑ, αλλά για όλους.
