Ένα αντάμωμα με πολλές αναμνήσεις και… μηνύματα αποφοίτων σχολικού έτους 1966-67
Μπορεί να τους χωρίζει χρονική απόσταση πεντέμιση δεκαετιών από την αποφοίτησή τους.
Μπορεί να μην είχαν πάντα “διασταύρωση” οι χωριστοί “δρόμοι”, που ακολούθησαν καθένας στην ζωή του.
Μπορεί κατά καιρούς και εποχές οι συνθήκες και καταστάσεις να μην επέτρεπαν και να μην επιτρέπουν την συχνή επικοινωνία και επαφή.
Όμως, κάθε φορά, που συναντώνται, όσοι και αν δίνουν το “παρών” ή το “παρούσα”, στους αποφοίτους σχολικού έτους 1966-67 του πρακτικού τμήματος του εξαταξίου γυμνασίου αρρένων Κιλκίς (ΓΑΚ), μαθητές και μαθήτριες (καθώς εκεί φοιτούσαν και όσες κατά κανόνα, με κάποιες εξαιρέσεις, επέλεγαν τότε την “οδό” των θετικών επιστημών), βρίσκει πάντα εφαρμογή το”λες και ήταν χθες” ή το “σαν να μην πέρασε ούτε μία ημέρα”.
Τα πάντα ξεκινούν και τα πάντα καταλήγουν στα ανέμελα σχολικά χρόνια τους αλλά και στα όσα “σημάδεψαν” την σκέψη και τον χαρακτήρα τους, δείχνοντάς τους τις διάφορες κατευθύνσεις της ζωής μετά την αποφοίτησή τους.
Αυτό συνέβη και κατά το αντάμωμα του Σαββάτου 17.9.22, όπου το “παρών” και το “παρούσα” έδωσαν οι Δημήτρης Αβραμίδης, Φίλιππος Αλεξανδρίδης, Όθων Γραμματικόπουλος, Στέργιος Ζωηρός, Πηνελόπη Κασουρίδου, Κοσμάς Κοσμίδης, Χαράλαμπος Λεχωνίδης, Ευλαμπία Παναγοπούλου, Αθηνά Παπαδοπούλου, Χρήστος Σακαρίδης, Κωνσταντίνος Σουλτογιάννης, Βασίλης Στοϊκίδης, Γιώργος Συμπιλίδης και Αλεξάνδρα Τσαχαλίνα.
Το “δρομολόγιο”του ανταμώματος… “θεσμικό”: Επίσκεψη στο σχολείο, το οποίο στεγάζει σήμερα το 1ο τριτάξιο γυμνάσιο, απέναντι από την πρώην μεραρχία και το στάδιο, με αναμνηστική φωτογραφία στα ίδια σκαλοπάτια όπου “τραβήχθηκε” η αντίστοιχη της αποφοίτησης, κατόπιν καφέ στο αναψυκτήριο λόφου Αγίου Γεωργίου και, τέλος, γεύμα και διασκέδαση στο κέντρο δίπλα στην πηγή ξινού νερού, στο Μεταλλικό.
Φυσικά, σε όλα τα σημεία η ατμόσφαιρα “ξεχείλιζε” από χαρά αλλά και συγκίνηση, με κοινό παρονομαστή την διαπίστωση του ότι, όσα χρόνια και αν περνούν, καμμία δύναμη δεν είναι ικανή έστω και απλώς να χαλαρώσει τους άρρηκτους δςσμούς αγάπης και φιλίας, που σφυρηλατήθηκαν κατά την σχολική ηλικία ανάμεσα σε αυτά τα παιδιά και εφήβους της δεκαετίας του ’60 και… “αείποτε εφήβους” του σήμερα.
Δεν είναι, όμως, μόνον αυτά, καθώς η συγκεκριμένη τάξη αποφοίτων σημείωσε τον καιρό της μιάν επίδοση, πιθανόν και έως σήμερα ακατάρριπτη, κατ’ αναλογική σύγκριση (σίγουρα ακατάρριπτη σε σχέση με αντίστοιχα μεταγενέστερα τμήματα), την οποία και υπογράμμισαν οι συντονιστές του ανταμώματος Δημήτρης Αβραμίδης και Φίλιππος Αλεξανδρίδης, στο πλαίσιο αναφοράς τους γιά το πώς συγκροτήθηκε το συγκεκριμένο τμήμα:
Από τους τριάντα μαθητές και μαθήτριες αποφοίτους σχολικού έτους 1966-67 του πρακτικού τμήματος του εξαταξίου γυμνασίου αρρένων Κιλκίς (ΓΑΚ), οι 22 αποφοίτησαν από πανεπιστημιακές σχολές, ενώ οι υπόλοιποι διακρίθηκαν ως ελεύθεροι επαγγελματίες και ως δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι.
Ειδικότερα, από τους αποφοίτους πανεπιστημιακών σχολών πέντε είναι γεωπόνοι, τέσσερις οδοντίατροι, τέσσερις καθηγητές, δύο αρχιτέκτονες και από ένας ιατρός, χημικός, δασολόγος, πολιτικός μηχανικός, ανώτερος αξιωματικός της Πολεμικἠς Αεροπορίας και ανώτερος αξιωματικός του υγειονομικού.
Η συγκίνηση περίσσεψε, όταν μνημονεύθηκαν τα ονόματα πέντε συμμαθητών, που ήταν ανέφικτο να ανταποκριθούν στην πρόσκληση, καθώς έχουν “μετακομίσει” στις “ουράνιες πολιτείες”.
Και όλοι οι ζώντες είχαν “τον λόγο τον καλό” γιά τον Γιώργο Παπαδόπουλο, τον Στάθη Ερμείδη, τον Γιάννη Κοβλακά, τον Δημήτρη Ζιούτα και τον Ευθύμη (Μίμη) Παζαΐτη. Ένας ψυχικός δεσμός ζώντων – τεθνεώτων, τον οποίο δεν δύναται να “δαμάσει” ούτε… ο πανδαμάτωρ χρόνος.
Με όλα αυτά, οι απόφοιτοι του πρακτικού τμήματος σχολικού έτους 1966-67 του εξαταξίου γυμνασίου αρρένων Κιλκλις (ΓΑΚ) ανέδειξαν και μιάν ακόμη παράμετρο της προσέγγισης τέτοιων ανταμωμάτων. Ότι, δηλαδή, οι “ρίζες”της κοινωνἰας του Κιλκίς είναι πολύ “βαθύτερες” από ό, τι φαίνεται από την κατά καιρούς και εποχές “εικόνα” της.
Αρκεί, δηλαδή, και η απλή ανάφνωση των επωνύμων των συμμετεχόντων σ’ αυτά τα ανταμώματα αλλά και των εκλιπόντων, γιά να συνειδητοποιήσει κανείς το ιστορικό “βάθος” της κοινωνίας του Κιλκίς, που σημαίνει.ότι η σημερινή δεν προήλθε… “εκ του μηδενός” ή από “παρθενογένεση”.
Άρα, υπ’ αυτό το πρίσμα, οι απόφοιτοι σχολικού έτους 1966-67 του πρακτικού τμήματος του εξαταξίου γυμνασίου αρρένων Κιλκίς (ΓΑΚ) πραγματοποίησαν ένα αντάμωμα με… πολλά μηνύματα.
