Η τοπική αυτοδιοίκηση προϋποθέτει αγάπη για τον τόπο
Μπαίνω στο facebook: μια κίνηση πλέον, καλώς ή κακώς, μηχανική και καθημερινή. Αισθάνομαι ότι έχουν κυριολεκτικά «χακάρει» το λογαριασμό μου. Δεκάδες χορηγούμενες (σ.σ. επί πληρωμή) αναρτήσεις με υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους σχεδόν από όλους τους υποψήφιους συνδυασμούς.
Απανωτές χειραψίες με τους διεκδικητές του αξιώματος του Δημάρχου, μακροσκελή βιογραφικά, περιγραφές επί του χαρακτήρα του υποψηφίου, επαινετικά σχόλια για τον εκάστοτε εν δυνάμει Δήμαρχο. Δεκτά όλα αυτά και θεμιτά στο πλαίσιο μιας προεκλογικής εκστρατείας.
Διερωτώμαι: αναζητούμε τους πιο δημοφιλείς ή τους πιο ικανούς σε αυτοδιοικητικά ζητήματα;
Είναι ευχάριστο να βλέπει κανείς νέους ανθρώπους να ασχολούνται με τα κοινά. Είναι (εν μέρει) αποδεκτό να βλέπει, επίσης, ήδη εκλεγμένους αυτοδιοικητικούς να διεκδικούν εκ νέου την ψήφο του πολίτη.
Αυτό που λείπει είναι να μας πουν όλοι αυτοί οι υποψήφιοι με ποιο τομέα μπορούν να ασχοληθούν και ποια προβλήματα μπορούν να επιλύσουν για το όφελος του τόπου μας και του ίδιου του πολίτη.
Ποια, λοιπόν, «η χρηστικότητα και η χρησιμότητα» των ακαδημαϊκών, επαγγελματικών, επιστημονικών σας προσόντων, αν δε τα συνδέσετε με την πρακτική εφαρμογή σε ζητήματα που ταλανίζουν το Κιλκίς;
Μπορεί ο ψυχολόγος να γίνει μια μέρα αντιδήμαρχος καθαριότητας και ο πολιτικός μηχανικός αντιδήμαρχος κοινωνικής πολιτικής; Ας δεχτώ ότι, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, μπορεί. Ποιος είναι, όμως, ο πολιτικός σχεδιασμός που θα εφαρμόσει, το όραμα, οι ενέργειες, ο προγραμματισμός δράσης, η τεχνογνωσία για διεκδίκηση κονδυλίων;
Η πολιτική θέλει χρόνο, ενέργεια, προσπάθεια, σχεδιασμό, θέλει πρώτα αγάπη για τον τόπο. Ασχολούμενος με τα κοινά πρέπει να έχω στο νου μου πως είμαι έτοιμος να με στερηθεί η οικογένειά μου, να λιγοστέψει ο προσωπικός μου χρόνος, να περιοριστεί η ενέργεια που αφιερώνω στην επαγγελματική μου δραστηριότητα. Για εκείνον που τα μελέτησε όλα αυτά, η ενασχόληση με τα κοινά είναι ένα τολμηρό εγχείρημα αλλά οι πολίτες θα του το αναγνωρίσουν και θα βρίσκονται στο πλευρό του.
Αυτόν, όμως, που σκέφτηκε την προσωπική του προβολή, τη δημοφιλία του και τα ατομικά του οφέλη, το ποτάμι που λέγεται «πολίτες του Κιλκίς» θα τον «ξεβράσει» πολύ σύντομα στην ακτή.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση εμπεριέχει την ελπίδα για τον πολίτη. Την ελπίδα ότι θα περισώσει την τιμή και την αξιοπιστία της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Η αμεσότητα με τον πολίτη θα έπρεπε να δίνει τη δυνατότητα στον εκλεγμένο να προνοεί για ζητήματα που μπορεί να προκύψουν αλλά και για μια πιο στοχευμένη επίλυση των προβλημάτων του τόπου.
Το νέο αυτοδιοικητικό πλαίσιο απαιτεί συνέργεια και συνεργασία. Μπορεί πολύ εύκολα να οδηγήσει είτε σε μια χαοτική συνθήκη με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι είτε σε μια σύνθεση απόψεων μέσα από προοδευτικές διαδικασίες.
Το Κιλκίς χρειάζεται εκλεγμένους αντιπροσώπους που θα έχουν μια διαρκή επικοινωνία με τον πολίτη και όχι μόνο κατά τη διεκδίκηση της εκλογής τους.
Το Κιλκίς δε θα πάει μπροστά με μερικά χαμόγελα και με περισσότερα χτυπήματα στην πλάτη.
Ο τόπος μας χρειάζεται μια ομάδα ικανών συμπολιτών, πέρα από κόμματα και παρατάξεις, με νέες ιδέες, χωρίς έπαρση, για να διασφαλίσει μια υψηλή ποιότητα ζωής στους πολίτες.
Ο τόπος μας χρειάζεται μια ομάδα ανθρώπων που θα προσελκύσει τους νέους μας και θα αναδείξει το Κιλκίς σε ένα Δήμο με σύγχρονες υποδομές και υπηρεσίες, σε ένα Δήμο που θα αξίζει να ζεις σε αυτόν.
Όλα αυτά, αγαπητέ υποψήφιε, έχεις τη δύναμη και τη δυνατότητα να μας τα προσφέρεις;
