Έκθεση έργων αναγλύφου σε πέτρα του συμπολίτη Θόδωρου Γιαννακού στην “Τέχνη”
Έκθεση έργων αναγλύφου σε πέτρα του συμπολίτη εκπαιδευτικού και συγγραφέα Θόδωρου Γιαννάκου διοργανώνει η “Τέχνη”.
Η έκθεση θα εγκαινιασθεί στις 8 το βράδυ της Δευτέρας 25.11.19 στην αίθουσα “Κούρος Ευρωπού” του συλλόγου, και θα διαρκέσει έως και την Κυριακή 8.12.19, με ώρα λειτουργίας 4-8 μ.μ.
Στο σχετικό ενημερωτικό δελτίο η λαογράφος Αγγελική Χατζημιχάλη αναφέρει για τον δημιουργό και την συγκεκριμένη Τέχνη τα εξής:
“O Θεόδωρος Γιαννακός γεννήθηκε τον Νοέμβρη του 1958 στο Ζαγοροχώρι των Ιωαννίνων Ανθρακίτη, γενέτειρα του μεγάλου Διδάσκαλου του Γένους – περίφημου μαθηματικού- Μεθόδιου Ανθρακίτη. Εργάσθηκε στην πόλη του Κιλκίς ως εκπαιδευτικός. Βίωσε την ποιμενική ζωή των προγόνων του νομάδων Σαρακατσιαναίων εώς την πρώτη του εφηβεία. Τραχιά ζωή που, μέσα στη σκληράδα της, έκρυβε μοναδικές πινελιές ομορφιάς. Έχει γράψει βιβλία που αφορούν στους Σαρακατσιαναίους, όπως «Σαρακατσιάνικη λαλιά», «Τα Φέγινα πουλιά», «Ο καλυβοδάσκαλος».
Ο Θεόδωρος Γιαννακός, πολυτάλαντος, πολυεπίπεδος, πολυπράγμων, αυτή τη φορά εκφράζεται καλλιτεχνικά χαράσσοντας την πέτρα, αποτυπώνοντας σε αυτήν την μνήμη, μια μνήμη άλλοτε νοσταλγική, άλλοτε αισιόδοξη, άλλοτε παραδομένη.
«Ο καλλιτεχνικός κόσμος των Σαρακατσαναίων», σύμφωνα με τον καθηγητή Κοινωνιολογίας, Γιώργο Καββαδία, «εκφράζεται στη μουσική, την ποίηση, τον χορό, την ξυλογλυπτική, το κέντημα, τις διηγήσεις και τα παραμύθια. Η σαρακατσαναίικη τέχνη, φαινομενικά αφελής, είναι φορτισμένη με διάφορα μηνύματα, όπως άλλωστε κάθε λαϊκή Τέχνη.
Σκοπός της δεν είναι να εκφράσει μόνο τα αισθητικά τους βιώματα, αλλά έχει την ίδια στιγμή την αποστολή να εκπληρώσει και άλλες λειτουργίες. Η Τέχνη αυτή είναι συλλογική.
Η συγκινησιακή άποψη και η έκφραση συναισθημάτων δεν λείπει από αυτήν. Τα χαραγμένα μοτίβα πάνω σε διάφορα αντικείμενα είναι γεωμετρικά, μικρές μορφές ανθρώπων ή ζώων και φυτικά θέματα».
«Η Τέχνη των Σαρακατσαναίων κλείνει μέσα της μορφές και θέματα από τα πιο θεμελιακά της καθόλου ελληνικής Τέχνης. Η έννοια του σχήματος είναι γενικά πολύ περιορισμένη. Δεν ξεφεύγει ο Σαρακατσάνος από την έννοια του γεωμετρικού σχήματος.
Παρουσιάζει, λοιπόν, αυτή η βουκολική Τέχνη το χαρακτηριστικό γνώρισμα της πρωτόγονης Τέχνης που συναθροίζοντας τις λεπτομέρειες καταλήγει στη σύνθεση. Στέκει, επομένως, μέσα στο πλαίσιο της καθόλου ελληνικής Τέχνης η πιο πρωτόγονη και ανεξέλιχτη, εμφανίζοντας, σαν στατική που είναι, παρόμοιες και σχετικές αναλογίες με τις εκδηλώσεις λαών που βρίσκονται στην αρχέγονη κοινωνική βαθμίδα. Η Τέχνη των Σαρακατσαναίων ξεχωρίζει από την Τέχνη των υπόλοιπων νομάδων και ημινομάδων».
