«Έφυγε» ξαφνικά και αναπάντεχα στα 56 του ο Πάρης Παυλίδης
Σαν κεραυνός «έπεσε» το θλιβερό άγγελμα, που «βύθισε» στο πένθος και την οδύνη την Ποντοηράκλεια γιά τον τόσο αναπάντεχη και τόσο πρόωρη απώλεια του Πάρη Παυλίδη.
Ο Χάρος «έκοψε το νήμα» της ζωής του καλού συμπατριώτη σε ηλικία μόλις 56 ετών, προκαλώντας «σοκ» και «μούδιασμα» σε ουκ ολίγους συντοπίτες, που ευτύχησαν να τον γνωρίσουν χάρη στην πολύπλευρη δραστηριότητά του σε χώρους όπως τα αγροτικά, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός κα.
Διότι, ήταν από τους καλοκάγαθους με την πραγματική έννοια της λέξης, ανθρώπους που με τον βίο και πολιτεία τους καταφέρνουν να έχουν παντού …μόνο φίλους και χαίρουν της γενικής εκτιμήσεως γιά το ήθος, την ψυχική και πνευματική «καλλιέργειά τους», την ποιότητα του χαρακτήρα τους και την λειτουργία τους με «κινητήριο μοχλό» τις αξίες, τα ιδεώδη, τις παραδόσεις και τα ήθη του ελληνικού πολιτισμού με πρόταξη του κοινού συμφέροντος έναντι του προσωπικού, του «εμείς» έναντι του «εγώ».
«Φεύγοντας» αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στις τάξεις των θεματοφυλάκων των αξιών και παραδόσεων του Ελληνισμού του Πόντου, στην υπόθεση του οποίου ήταν συνειδητά «στρατευμένος», ψυχή τε και σώματι, δίνοντας τον προσωπικό αγώνα του από διάφορες θέσεις ή αξιώματα με ανεξάντλητη διάθεση προσφοράς.
Συγχρόνως ήταν ένας ακούραστος εργάτης του αθλητισμού και του πολιτισμού στην Ποντοηράκλεια, ενώ έδινε το «παρών» σε κάθε κίνηση ή πρωτοβουλία που αποσκοπούσε στο καλό του οικισμού.
Ακριβώς γιά όλα αυτά «πόνεσε» όλους η ξαφνική «αναχώρησή» του γιά το «δίχως γυρισμό ταξίδι».
Και όλοι αυτοί είναι μερικοί μόνο από τους λογους γιά τους οποίους ο Πάρης θα συνεχίσει να ζη ανάμεσά μας «εις τον αιώνα τον άπαντα».
Με τις σκέψεις αυτές η διεύθυνση και το συντακτικό προσωπικό του δημοσιογραφικού συγκροτήματος του «Μαχητή» συμμετέχουν στο βαρύτατο πένθος της οικογένειάς του ευχόμενοι την εξ ύψους παρηγορία.
