Αθώα η Εβελίνα Πολυτίδου από την κατηγορία της παράνομης διακίνησης Σύρων προσφύγων
«Είμαστε δυό, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς, ευχαριστώ διότι με πιστέψατε και έτσι μου σταθήκατε», έγραψε στις 7 Ιουνίου στον προσωπικό της διαδικτυακό λογαριασμό η πρώην αντιδήμαρχος πρόνοιας του δήμου Παιονίας Ευανθία (Εβελίνα) Πολυτίδου, αναφερόμενη στην αθωωτική απόφαση του Μονομελούς εφετείου Θεσσαλονίκης εκείνη την ημέρα εξαίροντας την συμπαράσταση όλων όσων την στήριξαν σε μία υπόθεσή της, που οδήγησε στην άδικη, όπως αποδείχθηκε και με την «βούλα» του δικαστηρίου, υπόθεση κατηγορίας γιά συμμετοχή σε παράνομη διακίνηση Σύρων προσφύγων στις 6 Αυγούστου του 2015, όπως είχε δημοσιοποιήσει εκείνη την περίοδο ο «Μαχητής».
Ένας αριθμός, που, γιά όσους έχουν την τύχη (διότι περί τύχης πρόκειται) να γνωρίζουν εκ του σύνεγγυς την πρώην αντιδήμαρχο πρόνοιας στον δήμο Παιονίας και νυν δημοτική σύμβουλο της πλειοψηφίας, κατανοούν ότι με μεγάλη ευκολία θα μπορούσε να ήταν κατά πολύ πολλαπλάσιος γιά την Εβελίνα, όπως είναι ευρέως γνωστή στην ευρύτερη περιοχή.
Και τούτο διότι, όπως είχαμε επισημάνει και στο τότε ρεπορτάζ μας, η Εβελίνα συμπεριλαμβανόταν στην μικρή «κάστα» των ανθρώπων, που διαδραμάτισε έναν καταλυτικό ρόλο στο να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικότερα και με ανθρωπιά σε εθελοντικό αλλά και θεσμικό επίπεδο καθώς ανέλαβε γιά λογαριασμό του δήμου Παιονίας συντονιστικό και ουσιαστικό ρόλο βοήθειας στον άτυπο καταυλισμό της Ειδομένης την περίοδο έξαρσης του Προσφυγικού-Μεταναστευτικού στην περιοχή του δήμου Παιονίας.
Αλλωστε και το θέμα της κακουργητικού τύπου διώξεώς της ουσιαστικώς είχε προκύψει διότι ωρισμένοι εγκλωβισμένοι στον δικό τους στενόχωρο αξιακό μικρόκοσμο, εκμεταλλευόμενοι και τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις λειτουργίας του κράτους μας, δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την δική της εθελοντική δράση και με «όχημα» ένα ουσιαστικό τυπικό κώλυμα στα ταξιωδικά έγγραφα δύο Σύρων προσφύγων την οδήγησαν «κατηγορούμενη» ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Και τοποθετούμε την λέξη «κατηγορούμενη» εντός εισαγωγικών διότι όπως αποδείχθηκε και δικαστικώς, μόνον με αυτό τον τρόπο μπορεί να συνδεθούν με την προσφυγική ποντιακής καταγωγής Παιόνισσα ζητήματα δίωξης και ατομικού πλουτισμού, καθώς όπως και η ίδια αναφέρει στην εν λόγω ανάρτηση, μεγάλωσε κληρονομώντας από τον πατέρα της «την ανιδιοτελή αγάπη», την προσφορά στον άλλο άνθρωπο, διότι μόνον έτσι φωτίζει η ψυχή».
Μία κληρονομιά ευρέως γνωστή στην τοπική κοινωνία, και όχι μόνον, όπως εύκολα μπορεί να αναγνωρίσει κανείς από το ποιόν και την προσωπικότητα των ατόμων που ενδεικτικώ προσήλθαν ως μάρτυρες υπεράσπισης, όπως ο αρχιμανδρίτης π. Δωρόθεος Πάπαρης, ο τραγουδοποιός Δημήτρης Ζερβουδάκης, ο Γιάννης Βικελίδης, πρώην διευθυντής της υπηρεσίας του υπουργείου εξωτερικών στο ΥΜΑΘ και ο συνοδοιπόρος της στην εθελοντική δράση συνδημότης της Βασίλης Τσαρτσάνης.
Η αθωωτική απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης καταδεικνύει, ότι υπάρχει ελπίδα και σηματοδοτεί ότι «Εάν τας γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον».
Η ίδια η Εβελίνα Πολυτίδου με δηλώσεις στον «Εφημερίδα των Συντακτών» αναφέρει:
«Νιώθω απολύτως ικανοποιημένη από την απόφαση του δικαστηρίου. Η λέξη «αθώα» αποκτά μιάν άλλη έννοια, όταν ακούγεται από τα χείλη του εισαγγελέα και του προέδρου του δικαστηρίου. Δεν θα μου ήταν εύκολο να δεχτώ, ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι σε θέση να διακρίνει το αθώος από το ένοχος, το δίκαιο από το άδικο, την ανιδιοτελή προσφορά από την εκμετάλλευση και την κερδοσκοπία.
Υπάρχει Θεός.
Υπάρχει ελπίδα.
Υπάρχει Δικαιοσύνη.
Ευχαριστώ όλους τους ανθρώπους που με πίστεψαν και μου στάθηκαν από την πρώτη στιγμή».
