Στην αθανασία ο παλιός καλός Κιλκισιώτης Βύρων Σιδηρόπουλος

Ένας ακόμη Κιλκισιώτης της «παλιάς φρουράς» και συνεκτικός δεσμός των πρώτων γενεών του Κιλκίς με τις σημερινές, ο εξαίρετος στρατιωτικός Βύρων Σιδηρόπουλος «ετάχθη εν σκηναίες δικαίων», αφήνοντας γιά πάντα την επίγεια ζωή και ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην κιλκισιώτικη κοινωνία.

Ηταν από τους ανθρώπους που έβαλαν το δικό τους «λιθαράκι» του ενιαίου «οικοδομήματος» αυτής της κοινωνίας, μετατρέποντας το Κιλκίς από «κυψέλη αλησμονήτων πατρίδων» σε πόλη με την δική της ταυτότητα και ενιαία έκφραση.
Με ακλόνητη προσήλωση στις αξίες και ιδανικά του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας και βαθειά αίσθηση της έννοιας του καθήκοντος και κρατώντας με ευλάβεια τις παραδόσεις τους Πόντου, της γης, των γονέων του, άφησε την δική του «σφραγίδα» στην κοινωνική ζωή του Κιλκίς συνδυάζοντας όλα αυτά με ήθος, ευγένεια, καλοσύνη, εντιμότητα και ταπεινοφροσύνη, που τον κατέστησαν ιδιαιτέρως αγαπητό στους συμπολίτες και συντοπίτες του αλλά και σε κάθε περιοχή, στην οποία υπηρέτησε την Πατρίδα ως αξιωματικός του μηχανικού.
Ο Βύρων Σιδηρόπουλος, που απεβίωσε στην Αθήνα την Παρασκευή 12.5.17, γεννήθηκε στο Κιλκίς  το 1930 από γονείς Ποντίους στην καταγωγή τους οποίους έχασε σε νεαρή ηλικία.

Μετά το γυμνάσιο εισήχθη στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων αν και ποτέ παλαιότερα δεν είχε σκεφτεί ότι θα γινόταν αξιωματικός μιάς και αγαπούσε τα μαθηματικά.

Τελειώνοντας το 1954 την σχολή τοποθετήθηκε στο μηχανικό. Τελείωσε το Στρατιωτικό Πολυτεχνείο (ΣΤΕΑΜ) το 1959.

Νυμφεύθηκε το 1964 την Μαρία Κοτίδου, επίσης γόνο πασίγνωστης οικογένειας του Κιλκίς. Μαζί της πήρε πολλές μεταθέσεις σε όλη την χώρα (Κιλκίς, Αθήνα, Σέρρες, Βέροια, Ξάνθη). Καταλήγει στην ΑΣΔΕΝ στην Αθήνα. Η τελευταία του μετάθεση ήταν στην Βέροια ξανά όπου και αποστρατεύθηκε το  1984 με τον βαθμό του ταξιάρχη.

Επανήλθε στο στράτευμα με τον βαθμό του υποστρατήγου ως διοικητής της ΣΥΚΕΑ το 1989 και παρέμεινε ως το 1997 όποτε και αποστρατεύεται (ρεκόρ διοίκησης) όταν η ΣΥΚΕΑ διαλύθηκε.

Το 1990 ανέλαβε τα καθήκοντα του προέδρου του εθνικού ιδρύματος αποκατάστασης παλιννοστούντων ομογενών Ελλήνων (ΕΥΑΠΟΕ).
Μετά το 1997 επανήλθε στην ιδιωτική ζωή και ασχολήθηκε με το διάβασμα, κοινωνικές εκδηλώσεις και επαφές και βοήθησε αμέριστα την οικογένεια του.

Δράση-έργο
Στο μηχανικό ο Βύρων Σιδηρόπουλος υπηρέτησε σε μονάδες που σκοπό και στόχο είχαν την αναδιάρθρωση της χώρας. Στην ΜΟΜΑ ως υποδιοικητής ασχολήθηκε με τον προγραμματισμό και αποπεράτωση των αεροδρομίων των νησιών Καρπάθου, Ρόδου, Μυκόνου και Σαντορίνης.

Άνοιξε δρόμους και έκτισε γέφυρες στις πιο απρόσιτες περιοχές της χώρας τόσο στα νησιά όσο και στην Στερεά Ελλάδα. Επι χρόνια αποχίονιζε τα χωριά και τους δρόμους τον Χειμώνα και έλαβε ενεργά μέρος στην κατάσβεση των πυρκαγιών το Καλοκαίρι.

Εμεινε επτάμισυ χρόνια στην ΣΥΚΕΑ , ο μακροβιότερος διοικητής στην ιστορία της,  και κατόρθωσε όταν κατόπιν πολιτικής αποφάσεως έκλεισε, να μην απολυθεί κανείς από τους 2450 υπαλλήλους, τοποθετώντας τους σε άλλες θέσεις.

Τα Χριστούγεννα του 1990 πάντα στην πρώτη γραμμή υποδέχτηκε την μαζική είσοδο χιλιάδων Βορειοηπειρωτών από την Αλβανία δημιουργώντας μαζί με άξιους συμπαραστάτες καταυλισμούς σε στρατόπεδα στην ευρύτερη περιοχή των  Ιωαννίνων. Οι ενέργειες αυτές έγιναν υπο αντίξοες συνθηκες σε ελάχιστο χρόνο.

Για τον σκοπό αυτό έκανε συχνά ταξίδια ως τα Τίρανα και συνεργάστηκε στενά με τον αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο και τον  Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό μεταφέροντας τρόφιμα και φάρμακα μέσα στην Αλβανία στην πρώτη γραμμή. Ήταν μια δύσκολη περίοδος που αποπερατώθηκε όμως ανώδυνα με απόλυτη επιτυχία.

Ως πρόεδρος του ΕΥΑΠΟΕ εκπλήρωσε την επιθυμία της ζωής του να βοηθήσει τους παλιννοστούντες ομογενείς από την πρώην Σοβιετική Ένωση να επαναπατριστούν ομαλά. Κατάφερε να δημιουργήσει μόνιμες κατοικίες στην Θράκη ( Σάππες ) και στην Φαρκαδόνα σε χρόνο ρεκόρ, εξασφαλίζοντας τους τόπο διαμονής.

Για τον σκοπό αυτό έκανε αμέτρητα ταξίδια τόσο στην πρώην Σοβιετική Ένωση όσο και Στην Αμερική, ερχόμενος σε επαφή με ΟΛΑ τα σωματεία, προετοιμάζοντας την ομαλή επιστροφή χιλιάδων ανθρώπων πίσω στην Πατρίδα. Έλαβε ενεργό μέρος σε πολλά συνέδρια και έφτασε μέχρι και το Ισραήλ για ανταλλαγή εμπειριών για την υποδοχή μεταναστών.

Στα χρόνια αυτά έδωσε στα μέσα ενημέρωσης άπειρες συνεντεύξεις και τιμήθηκε με πολλά παράσημα και επαίνους από πρωθυπουργούς και υπουργούς και βεβαίως και από τον Ελληνικό Στρατό. Είχε επί χρόνια συνεχή και τακτική επαφή με το ΥΠΕΞ και άλλα αρμόδια υπουργεία συντονίζοντας αυτό το τεράστιο πρόγραμμα και δεχόμενος τα συγχαρητήρια όλων των άξιων συνεργατών του.

Συνοψίζοντας αναγνωρίζουμε ότι έφυγε από κοντά μας ένας υπέροχος άνθρωπος. Ο Βύρων Σιδηρόπουλος ήταν χαμηλών τόνων , συνετός, οξυδερκής, πρόθυμος,  και πάνω από όλα τίμιος και άριστος αξιωματικός. Απέκτησε δύο αξιόλογα παιδιά, τον Αλέξανδρο που είναι καρδιοχειρουργός στην Γερμανία και τον Παρασκευά που είναι διευθυντής ουρολόγος στο Ερρικός Ντυνάν στην Αθήνα.  Απέκτησε από τους γιού του πέντε εγγόνια, ένα εκ των οποίων φέρει το όνομά του.

Ας τον θυμόμαστε και εμείς με αγάπη, διατηρώντας άσβεστη την δική του «φλόγα» δημιουργιας και αιωνία την μνημή του.

ΥΓ:  Γιά παρατηρήσεις και σχόλια επί του παρόντος ισχύουν email στο : [email protected] (Αλέξανδρος Σιδηρόπουλος) και [email protected] (Παρασκευάς Σιδηρόπουλος)