H αστυνόμευση είναι υψηλή λαϊκή απαίτηση, όχι περιττή πολυτέλεια

Γράφει η Αλεξάνδρα Στεφανίδου*

Η συμβολή της αστυνομίας στην διασφάλιση μίας ευνομούμενης κοινωνίας, ήταν πάντοτε ικανή και αναγκαία συνθήκη για την υγιή διάρθρωση της ελληνικής Πολιτείας. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, αντιλαμβανόμαστε καθημερινά την ελλιπή προστασία του πολίτη και την ανασφάλεια που δημιουργείται σε καθένα από εμάς, που γινόμαστε έρμαια αναπάντεχων πάσης φύσεως επιθέσεων. Η ανέχεια και το χαμηλό βιοτικό επίπεδο της ελληνικής επικράτειας, σε συνδυασμό με την πενιχρή συντήρηση των πόλεων (φωταγώγηση, αστυνόμευση, ελεγχόμενοι χώροι) δίνουν «βήμα» στην κάθε έκφραση της εγκληματικότητας. Αν αναλογιστούμε και τα μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα των τελευταίων ετών και αν συνυπολογίσουμε τις άθλιες συνθήκες στις οποίες επιβιώνουν οι άνθρωποι αυτοί, μπορούμε να συνθέσουμε με σχετική ακρίβεια, την εικόνα της σημερινής κοινωνίας.

Μπροστά σε μία τέτοια κοινωνία θα έπρεπε να ορθώσουμε μία καλά οχυρωμένη φύλαξη, μία δυναμική αστυνομία που δρα πλάι στον πολίτη και όχι απέναντι σε αυτόν. Δε θέλουμε να μετατραπούμε σε μια χώρα-φρούριο άλλα ούτε και να είμαστε μια χώρα-ξέφραγο αμπέλι.. Πώς, όμως, θα δημιουργήσουμε ισχυρά σώματα ασφαλείας, όταν είναι συχνές οι περικοπές των μισθών των οργάνων της τάξης; Πώς θα διασφαλίσουμε την επαρκή παρουσία της αστυνομίας, όταν ο αστυνομικός βρίσκεται συχνά ανοχύρωτος σε πεδία μάχης και εγκληματικά περιστατικά τα οποία αδυνατεί να αντιμετωπίσει ή φοβάται για τη σωματική του ακεραιότητα όταν του δίνεται εντολή να εισέλθει σε περιοχή-άβατον της ελληνικής επικράτειας;

Η λύση σίγουρα δεν πρόκειται να δοθεί με τη συγχώνευση των αστυνομικών τμημάτων. Το 2017 πραγματοποιήθηκε η κατάργηση των αστυνομικών τμημάτων Μαυρονερίου, Νέας Σάντας και Δροσάτου, με αποτέλεσμα το αστυνομικό τμήμα του δήμου Κιλκίς να είναι υπεύθυνο για την κάλυψη των αναγκών των περιοχών αυτών. Επιπλέον, ο αριθμός των μάχιμων αστυνομικών καθίσταται συχνά ανεπαρκής, σε σύγκριση με τις ανάγκες των αστυνομικών τμημάτων και οι προσλήψεις των αστυνομικών έχουν «παγώσει».

Τα αστυνομικά όργανα καλούνται να παρέχουν φύλαξη στα κέντρα φιλοξενίας των προσφύγων, προσθέτοντας μία ακόμη αρμοδιότητα στο ήδη επιβαρυμένο χρονοδιάγραμμά τους. Η απόφαση αναδιάρθρωσης των αστυνομικών υπηρεσιών του Νομού Κιλκίς πλήττει σοβαρά το δήμο Κιλκίς και ιδιαίτερα τους πολίτες που καθίστανται απροστάτευτοι. Δυστυχώς, στον κυβερνητικό σχεδιασμό δε ελήφθησαν υπόψιν οι ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει ο δήμος Κιλκίς όπως η μεγάλη γεωγραφική του έκταση, η ύπαρξη 116 οικισμών , η απόσταση αναπνοής από τα σύνορα, η εγκατάσταση βιομηχανικών μονάδων στη Νέα Σάντα αλλά και η επιβάρυνση από τα προσφυγικά μεταναστευτικά ρεύματα που δεχθήκαμε ως νομός το τελευταίο χρονικό διάστημα με το “άνοιγμα των συνόρων”.

Τα προσφυγικά ρεύματα ανέδειξαν την ανάγκη ενίσχυσης των αστυνομικών δυνάμεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο νομός μας υπερφορτώθηκε. Ενδεικτικά, η περιοχή της Νέας Καβάλας φιλοξενεί 450 πρόσφυγες και υπόδεχεται σύντομα άλλους 495 που έρχονται από Λέσβο και Σάμο. Έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η Νέα Καβάλα θα φιλοξενεί 1000 μετανάστες. Στο Δήμο Κιλκίς φιλοξενούνται 300 πρόσφυγες στο Σ.Σ. Μουριών. Στον ήδη υπάρχοντα προσφυγικό πληθυσμό του Δήμου Κιλκίς αναμένεται να προστεθούν άλλοι 2000 πρόσφυγες και η άδικη μεταχείριση του νομού θεωρείται δεδομένη. Στην παρουσία των αυξημένων ροών οφείλονται και τα κρούσματα με συμμορίες που ληστεύουν διερχόμενους μετανάστες όπου δε δίστασαν να φτάσουν και σε φαινόμενα ανθρωποκτονίας. Με την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα να αρκείται σε απονομές επαίνων και βραβείων για την ανθρωπιστική συμπεριφορά των κατοίκων αλλά ταυτόχρονα ανίνακη να βοηθήσει ουσιαστικά και απρόθυμη να στηρίξει το δύσκολο και επίπονο έργο της αστυνομίας, είμαστε ο νομός που εκπέμπει πλέον σήματα κινδύνου.

Πολίτες και πολιτεία πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για την ενίσχυση της αστυνόμευσης και κατ’ επέκταση για την καλυτέρευση της καθημερινότητάς μας. Κάθε πολίτης πρέπει να απολαμβάνει το αγαθό της δημόσιας προστασίας. Όλοι οι Έλληνες θα πρέπει να νιώθουν ασφαλείς και ελεύθεροι να κυκλοφορήσουν σε δρόμους και σε περιοχές. Η Ελλάδα ιστορικά έχει παλέψει για τη σωτηρία και την επιβίωσή της. Όλοι αξίζουμε το βιοτικό επίπεδο και το δικαίωμα της ασφάλειας που μας συντροφεύει από τη γέννησή μας, σύμφωνα με την διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Η αστυνόμευση είναι απαίτηση και όχι πολυτέλεια…

* Υποψήφια βουλεύτρια Κιλκίς του Κινήματος
Αλλαγής