Η «Αρμονία» τίμησε όπως αρμόζει την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας
Με εκδήλωση αντάξια του περιεχομένου της ημέρας αλλά και των παραδόσεων του συλλόγου τίμησε η «Αρμονία» την ημέρα μνήμης των θυματων της γενοκτονίας εις βάρος του Ελληνισμού του Πόντου.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 18.5.16 στην αίθουσα «Ανθούλα Ναούμη» του συλλόγου με ομιλητή τον οικονομολόγο-νομικό και πρώην βουλευτή Κιλκίς Θεόδωρο Πασσαλίδη που με την βαθειά γνώση του θέματος και τον μεστό και τεκμηριωμένο λόγο του «καθήλωσε» το πολυπληθές ακροατήριο.
Στο σχετικό ενημερωτικό δελτίο αναφέρονται και τα εξής:
«… Ο ομιλητής κ. Θεόδωρος Πασσαλίδης αναφέρθηκε στα 350.000 θύματα των Ελλήνων του Πόντου που εξοντώθηκαν από το καθεστώς του Κεμάλ κατά τα έτη 1916-1923.
Με τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται φέρνουμε στη μνήμη μας τις εφιαλτικές στιγμές των διωγμών της Γενοκτονίας και τον ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους κατά τη χρονική αυτή περίοδο.
Οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους υπήρξαν οι σημαντικότεροι στόχοι της εθνικιστικής πολιτικής των Τούρκων.
Ήταν μια πραγματική Γενοκτονία με όλη τη σημασία της λέξης. Κάθε πρόσφυγας ήταν και μια ξεχωριστή πονεμένη ιστορία. Ότι πέτυχαν οι Έλληνές στον Πόντο το πέτυχαν μόνοι τους χωρίς καμιά βοήθεια από την Ελλάδα.
Ο ποντιακός ελληνισμός ήταν απομακρυσμένος γεωγραφικά από την μητροπολιτική Ελλάδα.Δεν είχε ούτε πολιτική ούτε στρατιωτική ηγεσία, είχε όμως θρησκευτική ηγεσία που ήταν το στήριγμα του ποντιακού Ελληνισμού.
Ο κ. Θεόδωρος Πασσαλίδης αναφέρθηκε στις μετοικεσίες των Ελλήνων του Πόντου στη Ν. Ρωσσία και τον Καύκασο.Βασική αιτία των μετακινήσεων των Ελλήνων του Πόντου ήταν οι Ρωσοτουρκικοί πόλεμοι και η καταπίεση Τούρκων σε βάρος των Ποντίων με τις εξορίες, τα τάγματα εργασίας και την απάνθρωπη σκληρότητα του Τοπάλ Οσμάν και του κεμαλικού καθεστώτος.
Ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων της Ν. Ρωσσίας και του Καυκάσου αναγκάζεται και πάλι να πάρει το δρόμο της προσφυγιάς, τώρα όμως επιστρέφει στη μητροπολιτική Ελλάδα.
Σύμφωνα με μια εκτίμηση, στον Καύκασο και τη Ν. Ρωσσία, κατέφυγαν από το 1800 μέχρι το 1919, 515.000 Έλληνες από τον Πόντο και έχουν εγκατασταθεί σε 287 χωριά και σε τριάντα πόλεις.
Με τη συνθήκη των Σεβρών τον Αύγουστο του 1920 απελευθερώθηκε Θράκη και η μικρασιατική παραλία της Σμύρνης και ο ελληνικός στόλος ήρθε να αγκυροβολίσει στον Κεράτιο Κόλπο, στην Κωνσταντινούπολη. Εσωτερικά σκίαζε ο διχασμός.
Το Νοέμβριο του 1920 ο Ελευθέριος Βενιζέλος έχασε τις εκλογές. Ο Κεμάλ αρνήθηκε ν΄ αναγνωρίσει τη συνθήκη των Σεβρών, έκανε την επανάστασή του, καθαίρεσε τον Σουλτάνο και ανακύρηξε Δημοκρατία με πρωτεύουσα την Άγκυρα.
Ο Κεμάλ ανέλαβε την εξουσία, οι Ρώσσοι πλέον τον υποστήριζαν. Η μικρασιατική καταστροφή συνέτριψε το όνειρο της Μεγάλης Ιδέας.
Με τη συνθήκη της Λωζάνης, το 1923, έκλεισε ο πόλεμος. Αναθεωρήθηκε η Συνθήκη των Σεβρών. Η Ελλάδα έχασε την Ανατολική Θράκη και τα παράλια της Μ. Ασίας. Τα ελληνικά σύνορα περιορίστηκαν στον Έβρο.
Γίνεται η ανταλλαγή πληθυσμών, έμειναν μόνο οι Μουσουλμάνοι της Θράκης και οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης.
Οι Πόντιοι με το δυναμισμό τους, διακρίθηκαν οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά, είτε υπό ρωμαϊκής είτε υπό βυζαντινής είτε υπό οθωμανική διοίκηση και ερχόμενοι στην Ελλάδα δημιούργησαν, προόδευσαν, διατήρησαν τα ήθη – έθιμά τους και είναι περήφανοι για την καταγωγή τους».
