Στα «κρυστάλλινα δώματα» του Παραδείσου ο ιδρυτής του «Κρυστάλ» Δ. Χατζηαθανασιάδης
Ο εμπορικός κόσμος και η κοινωνία του Κιλκίς στερούνται από το Σάββατο 22.6.19 της παρουσίας του εμπόρου-καταστηματάρχη Δημήτρη Χατζηαθανασιάδη, που «έφυγε» πλήρης ημερών σε ηλικία 86 ετών.
Μιάς παρουσίας, που άφησε ανεξίτηλη την «σφραγίδα» της στην οικονομική και κοινωνική ζωή της πόλης εδώ και περισσότερο από εξήντα χρόνια, με τον εκλιπόντα να ανήκει σε μιάν από τις πρώτες «γενιές» και την δεύτερη μεταπολεμική των εμπόρων, στους οποίους το Κιλκίς οφείλει την «ανέγερση» του «οικοδομήματος» του εμπορίου και της οικονομίας του και την ανάπτυξη της αγοράς του.
Πιό συγκεκριμένα, ο Δημήτρης Χατζηαθανασιάδης ανήκε στην γενιά των νέων της δεκαετίας του ΄50 που με «κοφτερό μυαλό», εργατικότητα και αστείρευτη θέληση και αγωνιστική διάθεση, κερδίζοντας την «μάχη» της δικής τους επιβιωσης σε ένα περιβάλλον ανέχειας και τεραστίων δυσκολιών ένεκα των συνεπειών της φοβερής δεκαετίας του ’40, συνέβαλαν στο να κερδίσει το Κιλκίς την «μάχη» της δικής του ανάπτυξης και να εξελιχθεί σιγά-σιγά από ασήμαντι μικρή κωμόπλη σε …κανονική πόλη, πρωτεύουσα νομού και αξιόλογο εμπορικό κέντρο, παρά την άμεση γειτνίαση με την Θεσσαλονίκη, αποκτώντας την δική του εμπορική «ταυτότητα».
Ο εκλιπών είχε ήδη αρχίσει να δραστηριοποιείται στο εμπόριο μετά τις εγκύκλιες σπουδές του και εν όσω υπηρετούσε την στρατιωτική θητεία του.
Και δεν είχε καλά-καλά κλείσει τα 25 του, όταν άνοιξε το κατάστημά του, με την επωνυμία η οποία έμελε να αποτελέσει ένα από τα κατατεθέντα σήματα του τομέα του εμπορίου του Κιλκίς: «Κρυστάλ». Ήταν από τα πρώτα εμπορείας πολυφώτων, φωτιστικών ειδών, δημιουργιών κρυστάλλου (εξ ου και το όνομα), οικιακών συσκευών και άλλων συναφών ειδών. Πρώτα επί της κεντρικής οδού 21ης Ιουνίου στο ύψος της απέναντι από το δεύτερο δημοτικό σχολείο, αργότερα σε κεντρικότερο σημείο της 21ης Ιουνίου απέναντι απο την συμβολή με την Πόντου και τα τελευταία αρκετά χρόνια επί της Πόντου 6.
Όμως, δεν ήταν κυρίως η «φίρμα» του καταστήματος, που καταξίωσε τον Δημήτρη Χατζαθανασιάδη στο κιλκισιώτικο γίγνεσθαι αλλά πρωτίστως, …ο ίδιος ο καταστηματάρχης, που επί έξι δεκαετίες λειτούργησε πάνω σε υγιές επιχειρηματικές βάσεις, όσον αφορά στις σχέσεις εμπόρου-πελάτου.
Και δεν ήταν μόνον αυτό, καθώς ο αείμνηστος συμπολίτης είχε ενεργό ανάμιξη στα κοινά, ως μέλος πολιτικών φορέων, πριν και μετά την δικτατορία, και ως υποστηρικτής κάθε δημιουργικής δραστηριότητας κοινωνικών, πολιτιστικών και αθλητικών φορέων.
Επί πλέον, προέτασσε τις ανθρώπινες σχέσεις και έδινε έμφαση σ’ αυτές, υπεράνω των όποιων διαφορετικών προσεγγίσεων σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, κάτι που ήταν «αποτυπωμένο» και στην λειτουργία του τις εποχές, κατά τις οποίες διετέλεσε ενεργό στέλεχος του εμπορικού συλλόγου Κιλκίς, δίνοντας και εκεί το δικό του «παρών».
Γενικώς χαρακτηριζόταν από το ήθος εκείνων των «γενεών» εμπόρων, χάρη στους οποίους το εμπόριο, η οικονομία και η κοινωνία του Κιλκίς πορεύθηκαν αταλάντευτα έως σήμερα ακόμη και σε πολιτικώς και κοινωνικώς «δύσκολες» εποχές, κατά τις οποίες υπήρχε πρόσφορο «έδαφος» σε «συγκρούσεις», αντιπαλότητες, πολώσεις και εντάσεις. Τους ανθρώπους του καθημερινού αγώνα, που πάσχιζαν να ενώνουν, και όχι να διχάζουν ανθρώπους, προάγοντας σε κάθε περίπτωση το υγιές εμπόριο και την ανθρώπινη επικοινωνία.
Τους ανθρώπους, γιά τους οποίους τόσες δεκαετίες ο εμπορικός σύλλογος δεν «βρίσκει» …μιάν ημέρα γιά να τους απονείμει μία στοιχειώδη ηθική αμοιβή ή πιό απλά να τους τιμήσει εν ζωή, ώστε να προβληθεί το παράδειγμά τους προς μίμησιν και από τις νέες «γενιές» εμπόρων – καταστηματαρχών.
Τους ανθρώπους, που η ολοκλήρωση του κύκλου της ζωής τους δημιουργεί δυσαναπλήρωτο κενό τόσο στον κλάδο ή τομέα τους όσο και στην κοινωνία του Κιλκίς.
Ένα τέτοιο κενό άφησε «φεύγοντας» και ο Δημήτρης Χατζηαθανασιάδης.
Ομως, τόσο το δημιούργημά του, το «Κρυστάλ» όσο και η μορφή …είναι και θα παραμείνει εδώ.
Διότι οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν τους λησμονούν.
Και η μνήμη του Δημήτρη Χατζηαθανασιάδη θα είναι αιωνία, γι’αυτό και θα βρίσκεται γιά πάντα ανάμεσά μας.
Καλό Παράδεισο και καλή Ανάσταση παλιέ καλέ Κιλκισιώτη Δημήτρη Χατζηαθανασιάδη.
