Έφυγε o καλός φίλος και συμπατριώτης Βύρων-Νικηφόρος Καμπάς
Την δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων, 26-12-2017, έφυγε από την παρούσα ζωή ο αγαπητός Γουμενισσιώτης Βύρων – Νικηφόρος Καμπάς. Η οικογένειά του, συγγενείς και φίλοι, και δεν ήταν λίγοι, τον αποχαιρέτησαν στις 28/12 στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Καλαμαριάς, όπου τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία.
Γράφει ο Χρήστος ‘Ιντος
Με αφετηρία τη Γουμένισσα ξεκίνησε το ταξίδι της ζωής του. Στην ιδιαίτερη πατρίδα του πήρε τα εγκύκλια μαθήματα, σπούδασε οικονομικά στη Θεσσαλονίκη, υπηρέτησε στις Ένοπλες Δυνάμεις ως μόνιμος αξιωματικός του Οικονομικού Σώματος, σταδιοδρόμησε στην υπηρεσία αυτή και έφθασε ως τα ανώτατα κλιμάκια.
Με την Γουμενισσιώτισσα Ελένη Καλδή δημιούργησαν οικογένεια που τον ακολούθησε στη νησιωτική και ηπειρωτική Ελλάδα, όπου τον τοποθετούσε η υπηρεσία του. Εκτέλεσε τα υπηρεσιακά του καθήκοντα άριστα, γιαυτό τιμήθηκε από την Πολιτεία και τις Ένοπλες Δυνάμεις με όλα τα παράσημα που προβλέπονται σε αυτές τις περιπτώσεις. Μετά μακρά και ευδόκιμη υπηρεσία αποστρατεύθηκε και εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη.
Ο Βύρων Καμπάς δεν περιορίστηκε μόνο στα οικονομικά – στρατιωτικά του καθήκοντα. Ήταν πολυτάλαντος, πολυγραφότατος, άνθρωπος κοινωνικός, της προσφοράς, της παρέας, της αισιοδοξίας ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές, της αφοσίωσης σε ιδανικά και πιστεύω, σταθερός στις αρχές του. Προσηνής, καλοκάγαθος, ήρεμος και πάντα ευδιάθετος.
Στα νιάτα του είχε ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία και διακρίθηκε σαν αθλητικογράφος. Το ίδιο έκανε μετά την αποστράτευσή του ως τακτικός συνεργάτης εφημερίδων, περιοδικών ασχολούμενος με θέματα, κυρίως κοινωνικά και ιστορικά. Την αστείρευτη δύναμή του για δράση την εξωτερίκευσε με τον καλύτερο τρόπο υπηρετώντας συλλόγους και σωματεία, φορείς και κοινωνικές ομάδες της Θεσσαλονίκης.
Έγινε η ψυχή δύο συλλόγων: Των Γουμενισσιωτών Θεσσαλονίκης και της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος.
Έδωσε τον καλύτερο εαυτό του. Μαζί με τα υπόλοιπα μέλη των ΔΣ των σωματείων αυτών συνέβαλε στην οργάνωσή τους, τη διοργάνωση εκδηλώσεων ανώτερου πολιτιστικού και πνευματικού επιπέδου που πολλές φορές ξεπερνούσαν τα όρια των συγκεκριμένων συλλόγων.
Το συγγραφικό του έργο σημαντικό και ποικίλο. Ασχολήθηκε με την ποίηση, την πεζογραφία, το χρονογράφημα και είχε την πρωτοβουλία για την έκδοση δύο εντύπων: Της εφημερίδας «Γουμένισσα η Παιονική» και του περιοδικού «Μουσών Μέλαθρον». Κυκλοφόρησαν βιβλία του στα οποία καταγράφηκαν βιώματά του, ιστορίες της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Γουμένισσας, του στρατιωτικού του βίου, των ποικίλων δράσεων και γνωριμιών του. Αποτελούν ενδιαφέρον κεφάλαιο της προσφοράς του άξιο για μελέτη.
Στην καρδιά του Βύρωνα είχε ξέχωρη θέση ο τόπος καταγωγής του, η Γουμένισσα. Τον προέβαλε με το έργο του, με τις εκδηλώσεις που διοργάνωνε, με τις ανακοινώσεις του σε συνέδρια. Πάντα νοιάζονταν τον τόπο του, γιαυτό πρωτοστάτησε και συμμετείχε σε πρωτοβουλίες που είχαν στόχο την ευρύτερη γνωστοποίηση των δικαίων του, του ρόλου που έπρεπε να διαδραματίζει, την προβολή της ιστορίας του αλλά προπάντων να έχει ελπιδοφόρο μέλλον.
Με τον τερματισμό του 2017 έκλεισε και ο επίγειος κύκλος ζωής του Νικηφόρου – Βύρωνα Καμπά. Θα μπορούσε να προσφέρει ακόμη, είχε καιρό. Τον κάλεσε όμως ο Κύριος σε μια άλλη χώρα. Ας τον αναπαύει, αν και ό,τι και να του αναθέσει εκεί θα προσπαθήσει με μεθοδικότητα και σωφροσύνη να το φέρει σε αίσιον πέρας, όπως έπραξε και επίγεια. Η απώλειά του μας λυπεί, όπως πολύ περισσότερο λυπεί τους οικείους και συγγενείς του. Θα τον θυμόμαστε, θα θυμόμαστε το έργο του, το χαμόγελό του, τα ανέκδοτά του, τον καλό του λόγο. Τους στίχους του:
……………………………………………
Με την υπομονή νίκησα τον πόνο,
με το όνειρο γνώρισα την ελπίδα,
με την αγάπη εξαφάνισα το μίσος,
με την κατανόηση έμαθα το θαύμα της συγχώρεσης.
Μέσα από τη γνώση της αμφιβολίας
θεμελίωσα τη σιγουριά της πίστης.
……………………………………………
Ο Θεός ας τον αναπαύει και μνήμη του να είναι αιωνία.
Χρήστος Π. Ίντος
