Σφοδρή ανακοίνωση ΤΟ Κιλκίς ΚΚΕ γα τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες

Την εναντίωσή τους στην μετατροπή ολόκληρων περιοχών σε ειδικές οικονομικές ζώνες (ΕΟΖ) διατρανώνουν η τομεακή οργάνωση βιομηχανίας και η τομεακή οργάνωση Κιλκίς του ΚΚΕ.

Στην σχετική ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:

«Πρόκειται για τις λεγόμενες “ελεύθερες ζώνες”, όπου το κεφάλαιο εξαιρείται ακόμα κι απ’ αυτήν τη σαθρή εργατική νομοθεσία που ισχύει στην υπόλοιπη επικράτεια, έχοντας τελείως λυμένα τα χέρια για την ακόμα μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, με την περαιτέρω μείωση μισθών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία και εντατικοποίηση της εργασίας, την απαλλαγή από συνδικαλιστικά δικαιώματα κ.ο.κ.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης για την διαμόρφωση των ΕΟΖ “δένει” ταυτόχρονα με μια σειρά από κρίσιμους στόχους που ιεραρχεί το κεφάλαιο ως “αναγκαίες συνθήκες” για το πέρασμα της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας σε φάση ανάκαμψης, όπως η προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων και η ανάδειξη της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας σε “ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο”.

Στην κατάσταση των περιοχών όπου ετοιμάζονται ΕΟΖ είναι και το Κιλκίς. Με απόφαση που δημοσιεύτηκε μέσα στη ΒΙΠΕ Κιλκίς θα εγκαθίστανται επιχειρήσεις με ειδικά προνόμια, σε εφαρμογή του περιβόητου “ευρωπαϊκού κεκτημένου” που υπερασπίζεται με πάθος τόσο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όσο και οι προηγούμενες. Σε αυτά συγκαταλέγονται η “πρόσληψη και μισθοδοσία του αναγκαίου εργατοτεχνικού προσωπικού καθώς και του αναγκαίου επιστημονικού και διοικητικού προσωπικού, συμβούλων κ.λπ. με οποιαδήποτε μορφή και διάρκεια σχέσης εργασίας, σύμβασης έργου ή σύμβασης παροχής ανεξαρτήτων υπηρεσιών”, χρηματοδοτικές επιχορηγήσεις σύμφωνα με το Ν. 3982/2011 και καμία επιβολή φόρου.

Η μετατροπή της ΒΙΠΕ Κιλκίς σε ΕΟΖ ήταν και είναι πάγιο αίτημα των μεγαλοεπιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, του συνδέσμου βιομηχάνων Βορείου Ελλάδας, του ΣΕΒ.

“Λαγό” για την εφαρμογή του μέτρου στο Κιλκίς απετέλεσε η διοίκηση του εργατοϋπαλληλικού κέντρου Κιλκίς, με πρόταγμα την αύξηση των θέσεων εργασίας και τη διατήρηση δήθεν των εργασιακών δικαιωμάτων. Είναι η ίδια διοίκηση που δεν έβγαλε άχνα για όσα διαδραματίζονται στα εργοστάσια του Κιλκίς εδώ και χρόνια, όπως οι μειώσεις μισθών, η αύξηση της εντατικοποίησης της εργασίας, η απλήρωτη εργασία, τα συνεχόμενα εργατικά ατυχήματα και θανατηφόρα δυστυχήματα κ.ά. Είναι η ίδια διοίκηση που σιωπηρά ή μη στηρίζει τους σχεδιασμούς των επιχειρηματιών, όπως πρόσφατα στην «Καπνική».
Όσοι, όμως, εργοδότες, συνδικαλιστές, πολιτικοί, άλλοι τοπικοί παράγοντες στηρίζουν τη δημιουργία ΕΟΖ στο Κιλκίς, ξεχνούν ωρισμένα αποκαλυπτικά στοιχεία από τη διεθνή πείρα, όπως:

• Ότι οι πρώτες ΕΟΖ δημιουργήθηκαν πριν τη δεκαετία του 1970 για λογαριασμό των αμερικανικών πολυεθνικών στις περιοχές του Μεξικού και εκεί οι αμερικανικές εταιρείες εισάγουν αδασμολόγητα τις πρώτες ύλες, πληρώνουν με εξευτελιστικά μεροκάματα τους Μεξικανούς, εξάγουν εξ ολοκλήρου την παραγωγή τους και απαλλάσσονται από τους φόρους.

• Ότι σύμφωνα με παλιότερη μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, είχε καταγραφεί ότι οι εργαζόμενοι αυτών των ζωνών δουλεύουν 10-12 ώρες καθημερινά, ενώ σε κάποιες περιόδους ακόμη και 16 ώρες συνεχώς. Πολλά εργοστάσια χρησιμοποιούσαν σύστημα ημερήσιων ή εβδομαδιαίων πλάνων παραγωγής, πράγμα που σημαίνει ότι για να πάρει ο εργάτης το μεροκάματό του, θα έπρεπε να πετύχει το πλάνο παραγωγής.

• Ότι στην Ινδία, για παράδειγμα, ορισμένα από τα μέτρα που πάρθηκαν, περιλαμβάνουν περαιτέρω εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού, είτε μέσω συμβάσεων είτε περιστασιακής απασχόλησης, όπου οι πληρωμές γίνονται σε ημερήσια βάση, με απλήρωτη υπερωριακή εργασία και απελευθέρωση των απολύσεων. Απαγορεύτηκαν ο συνδικαλισμός, οι απεργίες και πάει λέγοντας. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι εργοστασιακές μονάδες των ΕΟΖ εξαιρέθηκαν ακόμα και από αυτήν την υποτυπώδη νομοθεσία που ελέγχει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Αυτή είναι η «δίκαιη ανάπτυξη» την οποία τάζει η συγκυβέρνηση. Αυτή είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη που μας καλούν να κάνουμε θυσίες. Αποδεικνύεται ότι προϋπόθεση για να γίνουν επενδύσεις, για να αναπτυχθούν οι επιχειρήσεις είναι οι εργαζόμενοι να δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας. Αυτού του είδους η ανάπτυξη δεν θα λύσει το πρόβλημα της ανεργίας, οποίες θέσεις θα δημιουργηθούν θα είναι κακοπληρωμένες και στην πλειοψηφία τους με ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες είναι γκέτο, ζώνες διασφάλισης υψηλότερης κερδοφορίας για τους επιχειρηματίες άρα και ζώνες ακόμα μεγαλύτερης εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους.

Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση που πάει να δημιουργηθεί, οι εργάτες και οι εργάτριες των εργοστασίων του νομού, συνολικά ο λαός του Κιλκίς, δεν μπορεί να μείνει θεατής και με σταυρωμένα τα χέρια. Η συνεχής αποδοχή των απαιτήσεων της εργοδοσίας και η λογική του μικρότερου κακού οδηγεί σταθερά σε όλο και μεγαλύτερα δεινά την εργατική τάξη.

Είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να δουν συνολικά τη ζωή τους και το μέλλον τους και να πάρουν θέση μάχης και διεκδίκησης. Το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας μας σε συνδυασμό με τις παραγωγικές της δυνατότητες μπορούν σήμερα να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, αρκεί η παραγωγή να μην έχει σκοπό την κερδοφορία των καπιταλιστών, αλλά τις ανάγκες του λαού.

Σήμερα μπορεί η λαϊκή οικογένεια να ζει αξιοπρεπώς, χωρίς ανεργία και φτώχεια, ικανοποιώντας τις σύγχρονες ανάγκες σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Για να πραγματοποιηθεί, όμως, αυτό είναι απαραίτητη η οργάνωση της εργατικής τάξης, η μαζική συμμετοχή της στα σωματεία, ο ταξικός προσανατολισμός της, η ανασύνταξη συνολικά του εργατικού κινήματος, η συμμαχία και η συμπόρευση με τα υπόλοιπα καταπιεζόμενα στρώματα των φτωχών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων. Αυτή η συμμαχία να βάλει στο στόχαστρό της τον πραγματικό της αντίπαλο, τους μονοπωλιακούς ομίλους, οι οποίο μπαίνουν εμπόδιο στην κάλυψη των αναγκών μας.

Η εργατική τάξη μαζί με τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα να πάρουν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής που με τον ιδρώτα των εργατών φτιάχτηκαν και αγοράστηκαν και να τα δουλέψουν σε όφελος του λαού. Βασική προϋπόθεση για όλα αυτά είναι να ενισχυθεί το κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που αποκαλύπτει τον ταξικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και φωτίζει τη μοναδική διέξοδο για το λαό».