Αρθρογραφία

Αν ήμουν 20 χρονών, θα σας λυπόμουν

Άνδρας με μάσκα κατά τη διάρκεια του εμβολιασμού.

Γράφει ο Αθανάσιος Τατάρογλου

Πρόσφατα ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση το Freedom Pass, ένα ψηφιακό πορτοφόλι των 150 ευρώ, μέσω μιας εφαρμογής για έξυπνα κινητά, όπου κάθε νέος από 18 έως 25 χρονών που έχει εμβολιαστεί θα μπορεί να κατεβάζει και να χρησιμοποιεί για να πληρώσει μεταφορικά έξοδα εντός Ελλάδας ή ως επισκέπτης σε χώρους πολιτισμού.

Για ακόμη μια φορά σηκώθηκε σκόνη από την αντιπολίτευση των social media. Όχι δεν εννοώ τον ΣΥΡΙΖΑ, ή τουλάχιστον δεν εννοώ μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ. Διάβασα ευφυολογήματα και δριμείς κριτικές για την κίνηση αυτή της Κυβέρνησης. Και μετά από μέρες που κόπασαν κάπως οι αντιδράσεις, τα συναισθήματα μου είναι ακριβώς τα ίδια. Λύπη και οργή. Ειλικρινά αν ήμουν είκοσι χρονών, το λιγότερο θα σας λυπόμουνα. Ίσως να αντιδρούσα και διαφορετικά, με μεγαλύτερη ορμή, λόγο ηλικίας αλλά σίγουρα περισσότερο θα σας λυπόμουν.

Θα λυπόμουν που με μεγαλώνουν άνθρωποι μιας γενιάς που μιλάνε εξ ονόματος μου και κρίνουν πως μπορώ να δωροδωκηθώ με κουπόνια αξίας 150 ευρώ. Θα λυπόμουν ακόμη περισσότερο γιατί θα σκεφτόμουν πως για να συζητάμε σε αυτή τη βάση, κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια και άρα εσείς θα μπορούσατε να είχατε όντως δωροδωκηθεί. Και κάπου εδώ θα μου πείτε «Θανάση δεν κρίνανε τους νέους αλλά την Κυβέρνηση».

Και θα συνέχιζα να σας λυπάμαι που εσείς που εκλέγετε τόσα χρόνια κυβερνήσεις, θεωρείται δωροδοκία ένα ψηφιακό πορτοφόλι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κλάδους που επλήγησαν πολύ από την πανδημία, άρα να πάνε πραγματικά χρήματα σε εκείνους που το έχουν ανάγκη. Θα λυπόμουν που η γενιά του «Μαζί τα φάγαμε», υποκριτικά μου λέει πως ένα κίνητρο είναι προνόμιο. Την ίδια στιγμή που σε πολλά κράτη έχει πολύ καιρό που δίνουν κίνητρα για εμβολιασμούς. Δίνουν κίνητρα για να προστατέψουν τους ανθρώπους και τις κοινωνίες.

Θα λυπόμουν και για αυτό. Που κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται κίνητρα ή/και προνόμια για να κάνουν ένα εμβόλιο που δεν προστατεύει μόνο εαυτόν αλλά προστατεύει και τους αγαπημένους τους ανθρώπους αλλά και όσους λόγο επιβαρυμένου ιστορικού υγείας δεν μπορούν να κάνουν εμβόλιο. Για μια κοινωνία που βλέπει εδώ και ενάμιση χρόνο συγκεκριμένους ανθρώπους να είναι απέναντι και να προσπαθούν να υποβαθμίσουν κάθε τι που κάνει αυτή η κυβέρνηση, την ίδια ώρα που κυριαρχεί ο φόβος της πανδημίας.

Γιατί πραγματικά για κάθε τι έχουν κάτι αρνητικό να πουν. Και αυτό δείχνει ότι δεν νοιάζονται για το καλό της κοινωνίας αλλά για το κακό της κυβέρνησης. Δεν γίνεται την ίδια ώρα που πολλοί Έλληνες επέστρεφαν στην Ελλάδα γιατί ένιωσαν για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, περισσότερο ασφαλείς τον τόπο τους σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, εμείς εδώ να λέμε πόσο τυχεροί ήμασταν που δεν μας χτύπησε το πρώτο κύμα πανδημίας και πόσο χάλια έγιναν όλα έπειτα γιατί τα αφήσανε στην τύχη τους. Δεν θα επεκταθώ σε αυτό το κομμάτι γιατί πολιτική με τέτοια πράγματα και με επιχειρήματα φθηνά είναι λυπηρό να κάνεις. Θα επανέλθω ωστόσο με κάποια γεγονότα που αμφισβητήθηκαν εξόφθαλμα σε άλλο κείμενο.

Κι όχι μόνο λυπηρό αλλά και ανήθικο. Όπως ανήθικα ήταν πολλά από όσα είδα να γράφονται αυτόν τον ενάμιση χρόνο. Λόγια γεμάτα μίσος, οπτικές γεμάτες σκοτάδι και απόψεις που ήταν φτιαγμένες από 100% γνώμη και 0% γνώση. Και θα γράψω και κάτι τελευταίο για να βοηθήσω και εκείνους που νομίζουν ότι εξαγοράζονται. Κάντε το εμβόλιο αφού πραγματικά δεν είστε οπαδοί της επίπεδης γης και μην εκμεταλλεύεστε το κίνητρο των 150 ευρώ. Έτσι θα νιώσετε και εσείς και εμείς ελεύθεροι. Μα όλα εγώ πια;


Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα μου, πατήστε εδώ.


Μπορείτε να υποστηρίξετε τη δουλειά μου, κάνοντας κλικ παρακάτω.
Buy Me A Coffee

Περισσότερα
Δείτε ακόμα