Αμείλικτη γιά όλους η «γλώσσα» των αριθμών γιά τις πραγματικές διαστάσεις της πανδημίας

Γράφει ο Βαγγέλλης Αποστολίδης

Οι δραματικές εξελίξεις με τον ερχομό του δευτέρου «κύματος» της πανδημίας και την εξέλιξη της στην χώρα μας, και κυρίως στην Βόρειο Ελλάδα, όπου καταγράφεται αλματώδης αύξηση του αριθμού των μολύνσεων πάνω σε ημερήσια βάση, και, κατά συνέπειαν, των διασωληνώσεων και των θανάτων, που πλέον φθάνουν σε τριψήφιο αριθμό και διμορφώνουν τον Νοέμβριο σε εθνικό και τοπικό επίπεδο ως τον “φονικότερο” μήνα, από ενάρξεως της πανδημίας, έρχονται να διαψεύσουν τον ένα μετά τον άλλο τους μύθους που επιχείρησαν να συντηρήσουν ωρισμένοι, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, γύρω από την ύπαρξη και τους κινδύνους που εγκυμονεί για την παγκόσμια κοινότητα η παρουσία του νέου κορωνοϊού ουσιαστικώς από την έναρξη της τρέχουσας χρονιάς.

Στην αρχή ήταν η αμφισβήτηση αυτής κάθε αυτής της ύπαρξης του, μετά εξελίχθηκε με το κατά πόσον ήταν μολυσματική και μεταδοτική και θανατηφόρα σε σχέση με την απλή γρίπη, προχώρησε με ότι κανείς δεν γνώριζε ασθενή στο οικείο περίγυρο του και στο έσχατο, το οποίο δυστυχώς διαψεύδεται με τον πλέον επώδυνο τρόπο, αναφορικά με την ύπαρξη θανατηφόρου περιστατικού.

Ένας προς ένα όλοι οι μύθοι έχουν καταρρεύσει και διαψευσθεί από την ζοφερή πραγματικότητα, με τους αριθμούς και σε τοπικό επίπεδο να δείχνουν την πορεία, πόσο αφελής ήταν και δυστυχώς συνεχίζει να είναι σε μικρότερο όμως βαθμό, αυτού του είδους η προσέγγιση και κυρίως πόσο επικίνδυνη για την λοιπή κοινότητα, όταν μεταφράζεται σε ανεύθυνη πρακτική καθημερινότητας χωρίς μέτρα προστασίας και συμμόρφωσης με τους περιοριστικούς κανόνες που έχουν θεσμοθετηθεί από πλευράς της πολιτείας.

Πλέον τα όσα διαδραματίζονται σε παγκόσμια επίπεδο δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την παρουσία του ιού και τις καταστροφικές του επιδράσεις στους ανθρώπους και την οικονομία, με τα νούμερα των θανάτων να συγκρίνονται με αυτά του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου ,καθώς ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο και την την παγκόσμια επιβράδυνση της οικονομίας να ξεπερνά το 3% και την εγχώρια ύφεση να διαμορφώνεται για την τρέχουσα χρονιά στο 10,4%.

Τα δεν “ήξερα” δεν “γνώριζα” πλέον έχουν αντικατασταθεί από τα και “εκείνος ο γνωστός μου νοσεί”, τα, «δυστυχώς ο τάδε συγγενής μου έχασε την ζωή του λόγω κορωνοϊού”, όπως μεταξύ άλλων προσφάτως η μαία του νοσοκομείου Κιλκίς Ασημένια Ναλμπάντη-Τριανταφυλλίδου και ο μόλις 50 ετών ιερέας της ενορίας του ιερού ναού Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στον Άγιο Παντελεήμονα με καταγωγή από τον Κοπανό Ημαθίας αποτελούν στοιχεία γνώριμα σε πολλούς και πλέον οι περισσότεροι αναγνωρίζουν την κρισιμότητα της κατάστασης.

Ενδεικτικοί είναι οι αριθμοί και σε τοπικό επίπεδο τον τελευταίο μήνα, αναφορικά με την πορεία της επιδημιολογικής κατάστασης στον νομό μας, όπως δείχνει και ο σχετικός πίνακας, όπου μέσα στον μήνα που διανύουμε όπου από τους 18 μολυσμένους από τον νέο κορωνοϊό στην αρχή του Νοεμβρίου φτάσαμε στους ασίως στους 101 μολυσμένους στις 18 του μηνός σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΟΔΥ, την ίδια ώρα που στο νοσοκομείο του Κιλκίς νοσηλεύονται στα ειδικώς διαμορφωμένα τμήματα πάνω από 60 ασθενείς με νέο κοπωνοϊό, με ωρισμένες περιπτώσεις βαρέως ασθενούντων να διαμετακομίζονται σε άλλα κέντρα εκτός νομού για νοσηλεία σε μονάδες εντατικής θεραπείας.

Μία εικόνα πρωτοφανής για τα σύγχρονα δεδομένα στην χώρα μας, η οποία σίγουρα δοκιμάζει τα όρια του Εθνικού Συστήματος Υγείας, ιδίως στην Βόρειο Ελλάδα, που προς ώρας δείχνει να αντεπεξέρχεται στην δύσκολη αυτή κατάσταση, αλλά που είναι αμφίβολο εάν θα συνεχίσει να το πράττει και στην συνέχεια αν επιβαρυνθούν έτι περαιτέρω τα επιδημιολογικά δεδομένα, τα οποία παρά τα περιοριστικά μέτρα εξακολουθούν να είναι υψηλά και να θέτουν ευθέως σε αμφιβολία την λήξη του «απαγορευτικού» μετά το πέρας της εβδομάδος που διανύουμε.

Γι΄αυτό, πέραν των όποιων εκτιμήσεων έχει κανείς για τις κυβερνητικές ενέργειες την επάρκεια ή μη αυτών για την αντιμετώπιση της πανδημίας, θα επαναλάβουμε αυτό που είχαμε γράψει και στο προηγούμενο φύλλο του “Μαχητή”, ότι το κυρίαρχο ζητούμενο για την αλλαγή στην δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε λίγο πρίν τον εφετινό εορτασμό της ”γιορταστικής” χριστουγεννιάτικης περιόδου ήταν και εξακολουθεί να παραμένει η ανακοπή της διασποράς του ιού.

Γιά να συμβεί. Όμως, αυτό είναι αναγκαίο να καταρρίψουμε έναν ακόμη τεράστιο μύθο, αυτόν που λέει “ότι για όλα στην χώρα μας φταίει κάποιος άλλος”.

Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ως κοινωνία ότι αυτός ο άλλος είμαστε εμείς και ότι όταν εμείς είμαστε υπεύθυνοι τότε δικαιούμαστε όχι μόνον να αναζητούμε υπευθύνους, αλλά και να τους “τιμωρούμε” αναλόγως.