Τίποτε δεν σταμάτησε τον σπουδαίο επιστήμονα και άνθρωπο Παύλο Τσαμαντουρίδη στον «πηγαιμό» του στην «Ιθάκη» του

Την Τρίτη 6.7.21 ο φίλτατος Παύλος Τσαμαντουρίδης εγκατέλειψε την επίγεια ζωή.

Ένας αλύγιστος αγωνιστής της ζωής, με σοβαρότητα και κύρος στις επιλογές του. Ήταν από τα πιό αξιόλογα πρόσωπα της πόλης μας.

Καθηλωμένος στο αναπηρικό του αμαξίδιο γιά παραπάνω από δύο χρόνια, μας άφησε μόνους χωρίς την γλυκιά του παρουσία.

Γεννημένος στο Π. Γυναικόκαστρο το 1934, φοίτησε στο γυμνάσιο του Κιλκίς, και το 1961, μέσα στο μεταναστευτικό «κύμα», βρέθηκε στην Δυτική Γερμανία.

Μετά την εκμάθηση της γλώσσας, το 1963 ενεγράφη στην φιλοσοφική σχολή (τμήμα γεωλογίας-ορυκτολογίας) του πανεπιστημίου του Ίνσμπρουκ της Αυστρίας.

Στο τέλος των βασικών σπουδών του στην γεωλογία του ανετέθη διδακτορική διατριβή στην Β. Ιταλία, όπου το 1971 αναγορεύθηκε διδάκτωρ της φιλοσοφικής σχολής (γεωλογίας-ορυκτολογίας).

Έτυχε υποτροφίας επί τριετία κατά την διάρκεια διατριβής του από το υπουργείο επιστημών και έρευνας της Αυστρίας. Το 1971-72 εργάσθηκε στο αυστριακό κέντρο ερευνών και στις αρχές του 1973 επέστρεψε στην Ελλάδα.

Τον Ιούνιο του 1973 προσλήφθηκε στο ΙΓΜΕ.

Κατά το 1978-79, μετά από υποτροφία, μετεκπαιδεύτηκε στο μεταλλευτικό πανεπιστήμιο Λέομπεν Αυστρίας. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια και υπηρεσιακές αποστολές στο εξωτερικό.

Από το 1982 έως το1986 διετέλεσε αναπληρωτής προϊστάμενος στο παράρτημα Θεσσαλονίκης και από το 1986 έως το 1991 ως προϊστάμενος ΙΓΜΕ Κ. Μακεδονίας.

Ήταν μέλος της Γερμανικής Γεωλογικής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης Γεωλογίας, της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας καθώς και της Μακεδονικής ένωσης Κιλκίς και μέλος του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΓΕΩΤΕΕ).

Έχει συγγράψει πληθώρα μελετών, που άπτονται της ειδικότητάς του, σε ελληνικά και ξένα περιοδικά.
Επίσης, έχει συγγράψει άρθρα – μελέτες σχετικά με τον ποντιακό Ελληνισμό, τον ορυκτό πλούτο του Κιλκίς, την ιστορία του χωριού του κλπ.

Ο Π. Τσαμαντουρίδης ήταν χαμηλών τόνων, με αρχές και αξίες.

Τα μαθητικά και φοιτητικά χρόνια του ήταν μία δοκιμασία, ένα τεστ αντοχής και ψυχικής δύναμης, όπως άλλωστε συνέβαινε με πολλά παιδιά της γενιάς του. Αυτά τα «πέτρινα» χρόνια τον «βασάνισαν και τον «πλήγωσαν», κι όμως στάθηκε όρθιος σαν πραγματικός βράχος, και στο τέλος νίκησε.

Νίκησε την φτώχεια, τις δυσκολίες, τα εμπόδια κάθε μορφής, που συνάντησε …στο διάβα του, σαν ένας νέος Οδυσσέας, που πρέπει να φθάσει στην Ιθάκη του. Και έφθασε μετά από πολλές στερήσεις, χωρίς να φοβηθεί τους Κύκλωπας, τους Λαιστρυγόνας και τον Ποσειδώνα.

Οι Ιθάκες είναι πολλές και διάφορες σ’ αυτό το ταξίδι της ζωής, κάθε φορά που κάποιος θέτει στόχους στην ζωή του.

Ο ποιητής Κ. Καβάφης με το έξοχο ποίημά του συμβολίζει ένα ολόκληρο πρόγραμμα ζωής, που θα γεμίσει το μακρύ ταξίδι.

Η Ιθάκη να είναι κάθε φορά το ιδεατό σημείο αναφοράς, που μας χρειάζεται μόνο και μόνο γιά να βρίσκουμε πάλι τον δρόμο, τον προορισμό μας, όταν με κάποια εκτροπή τον χάσουμε. Αλλά δεν είναι το τέρμα, που έχει αξία. Την αξία την έχει η ίδια η πορεία, το ίδιο το ταξίδι. Αυτά γεμίζουν την ζωή μας με πλούσια πείρα. Αυτά μας κάνουν σοφούς.

Σας βγεις στον πηγαιμό γιά την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις,
τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα, μη φοβάσαι
Τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι
χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σου δώσει πια.
Κι’ αν πτωχή την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

Ναι αγαπητέ Παύλο, γιά τον ποιητή Καβάφη αξία έχει ο αγώνας καθεαυτός, όχι αναγκαστικώς η αίσια έκβασή του.

Κι εσύ σ’ αυτό το μακρύ ταξίδι της ζωής πέτυχες και στάθηκες όρθιος. Ξεπέρασες όλα τα εμπόδια, ιδιαιτέρως εκείνης της απέραντης φτώχειας, της δυστυχίας, του κολασμού και της πείνας.

Τα παραμέρισες όλα, γιά τους στόχους που έθεσες στην ζωή και πέτυχες.

Η οικογένειά σου και εμείς οι φίλοι σου θα σε θυμόμαστε πάντα, σαν να ‘σαι ανάμεσά μας, με την γλυκιά και χαμηλών τόνων φωνή σου, να μας συμβουλεύεις και να μας δείχνεις τον σωστό δρόμο, που η “Ιθάκη” σου σε δίδαξε.

Ώρα σου καλή, παντοτινέ φίλε, καλό σου “ταξίδι”.’